het zal zijn als in de dagen van noach

"Maar die dag en dat uur is aan niemand bekend, ook aan de engelen in de hemel niet, maar alleen aan Mijn Vader. Zoals de dagen van Noach waren, zo zal ook de komst van de Zoon des mensen zijn. Want zoals ze bezig waren in de dagen voor de zondvloed met eten, drinken, trouwen en ten huwelijk geven, tot aan de dag waarop Noach de ark binnenging, en het niet merkten, totdat de zondvloed kwam en hen allen wegnam, zo zal ook de komst van de Zoon des mensen zijn." Matteus 24: 36-39

De zondvloed heeft onze aarde en onze geschiedenis op een bijzondere en ingrijpende wijze gemarkeerd. Wetenschappers hebben allerlei theorieën ontwikkeld waarom onze aardkorst er uitziet zoals ze er nu uitziet. We hebben verklaringen gezocht in hoeken waar ze niet echt te vinden zijn, met het gevolg dat we afgeweken zijn van de Bron van de metamorfose die wij hebben ondergaan.

Wat de zondvloed allemaal veroorzaakt heeft stijgt ver boven ons menselijk vermogen, creativiteit of wetenschappelijk denken uit. Aardlagen die zijn ontstaan op geheel onnatuurlijke wijze, olie in de grond die een planeet van nog geen tienduizend jaar oud nooit zou kunnen herbergen, omdat het normaliter miljoenen jaren nodig heeft om tot ontwikkeling te komen. Fossielen, het uitsterven van soorten wat zich heeft gemanifesteerd in een dergelijke korte periode dat het iedereen aan het twijfelen zou moeten brengen, tav hoelang we hier nu al rond schuiven op deze planeet en hoelang geleden dit proces in werking is gezet en Wie of wat er aan de bron staat van het geen wij nu zien, leven en beleven. 

Feit blijft dat wij ons op een bepaalde manier gedragen. Feit blijft dat wij ons manifesteren op een manier die onszelf, de ander en zelfs de planeet geen goed doet. We gedragen ons veel te vaak op een wetteloze manier, en dan heb ik het nog niet eens over het door rood rijden bij een verkeerslicht met eventuele gevolgen van dien. Maar dan heb ik het over het overtreden van morele standaarden. Standaarden die wij ons zelf hebben aangemeten, althans dat denken we. Morele standaarden die bepalend zijn voor het wel en wee tov onze naasten en onszelf. Ik heb het zware vermoeden en daar verdenk ik zo ook van, dat er geen land is met een beetje ontwikkeling die geen wetten heeft. Een dik pak schrijven, die allerlei wetten, verordeningen en regels herbergt om een maatschappij te creëren die standaarden, normen en waarden beschrijft waarmee een prettig, gelukkig en waar mogelijk gezond samenleven wordt geboden. 

De laatste tijd, en met betrekking tot de kolossale vluchtingen stroom waarbij het westen, Europa, op een tragische wijze wordt geconfronteerd maar ook op een hele directe en onafwendbare wijze, met verschrikkelijk leed van onze naasten, gaan onze luiken verder open dan normaal. Jaren hebben we weggekeken omdat het leed vooral binnen de grenzen van landen plaatsvond waar wij niets te zoeken hebben. Vooral economisch niet, want anders hadden we wel eerder ingegrepen. Nee nu ligt het leed op onze deurmat, direct voor onze deur en nu worden we wakker. Niet dat we direct op het puntje van onze stoel zitten om eindelijk eens wat te kunnen betekenen voor anderen, maar omdat we geconfronteerd worden met infra-technische, woon-technische en financieel-technische en
cultuur-technische problemen. Wij in dit Europa zijn goed in een heleboel dingen, maar nu ff niet, zelfs het wegkijken lukt nu ff niet. Het is als een herfststorm over ons heen gekomen en we weten wat een herfststorm doet met bladeren en takken aan de boom, we weten wat het doet met het spoornetwerk van de NS. We verlammen, de "wijzen" uit het westen, uit het torentje verstommen, nee je hoort ze wel praten, maar het doen verstomt, normen en waarden worden tot het uiterste getergd tav het "vreemdelingen" en vluchtelingen beleid. 

Vreemdelingen beleid, alsof iemand de planeet bezit en de rest hoort hier niet echt te zijn, waar haal je het gore lef vandaan, denk ik dan spontaan.
Maar ergens klopt het ook wel, de planeet is van Iemand en wij zijn idd vreemdelingen. Maar in dit geval hebben we niet te maken met iemand die ons als vreemde behandeld, maar ons uitnodigt om samen met Hem te leven en samen met Hem te delen en te geven, heel laakbaar leven, maakbaar te maken, leven met een toekomst perspectief. Natuurlijk heb ik het over de van hemel en aarde, onze hemelse Vader, onze Bron van leven en liefde, Who else!

Waarom zijn we dan toch vreemden, waarom hebben we niet allemaal een relatie met Hem, waarom lijkt Hij zo ver weg en lijkt de hemel van koper, lijkt het alsof ook Hij woont in een Torentje waar Hij besluiten neemt die ons geen goed doen. 

Dat heeft te maken met onze vrije wil, onze keuze mogelijkheid. De Schepper heeft ons niet gemaakt als robots, maar als vrije geesten die kunnen kiezen. Wij kunnen kiezen om het goede te doen en het verkeerde. Let wel we kunnen, het is niet de bedoeling dat wij dat ook doen, wat zeg ik, we hebben het recht niet eens om die keus te maken, maar we kunnen het wel. Zie het verschil tussen kunnen en mogen? Als we het mogen en dus het recht hebben om te kiezen, dan is elke keus gerechtvaardigd, dan kunnen we niet zondigen en dan hadden Adam en Eva ook niet gezondigd. De geschiedenis heeft laten zien dat zij konden kiezen, maar het recht om te kiezen dat was er niet, en daarom zijn zij verantwoordelijke gehouden voor die keuze en dragen wij die keuze allemaal in ons mee.

David de Psalmist beschrijft het op deze manier:
"Zie, ik ben in ongerechtigheid geboren, in zonde heeft mijn moeder mij ontvangen." Psalm 51: 7

Daarom zijn wij vreemden op een planeet waar de Allerhoogste graag wilde zijn, graag onder ons wilde wonen. Wij zijn door de zonde, die ons in zijn macht houdt vervreemd van onze Bron van leven en liefde, we zijn derhalve ook vervreemd wat de hoogste standaard tav het moraal, we zijn vervreemd van de wet van de Allerhoogste.

"En u zult de Heere, uw God, liefhebben met heel uw hart en met heel uw ziel en met heel uw verstand en met heel uw kracht. Dit is het eerste gebod.
En het tweede, hieraan gelijk, is dit: U zult uw naaste liefhebben als uzelf. Er is geen ander gebod groter dan deze." Markus 12: 30, 31

Nu is de heerschappij overgegaan op een demonische macht die wij een ruime voet tussen de deur hebben geven, en waardoor wij nu slaven zijn van de zonde tot de dood. 

De eerste keus van Adam en Eva heeft ons op een weg geplaatst waardoor wij ver verwijderd zijn geraakt van onze Bron van leven en liefde. Keiharde wetten op steenkoude platen moesten ons weer proberen in het gareel te krijgen, moesten het uiteindelijke middel zijn om ons op het spoor te zetten naar de oplossing voor ons zonde probleem. 

Het lukt ons gek genoeg iedere keer weer om van G'd los te geraken. Het lijkt ook wel een soort jojo effect, net als bij afvallen, we verliezen gewicht maar komen daarna in een veel sneller tempo veel meer aan als waar we mee begonnen waren. We zijn blijkbaar niet goed in staat om ons te houden aan het eerste plan, de bijbel noemt dat ook wel onze eerste liefde. We hebben allemaal tijdelijke alternatieve regels, deugden, gemakken, liefde, geluk en lusten gevonden om iets proberen te grijpen wat we in essentie verloren zijn.

Doordat gedrag, door die zoektocht naar het aardse, vleselijke, tijdelijk, egoïstisch en o zo dodelijk genot, was de aarde er op een geven moment zo slecht aan toe dat de Heer rigoureus moest ingrijpen om het beetje goed wat op de aarde nog aanwezig was te redden. We kennen het verhaal wel van Noach, en waarom hij van El Sjaddaj een boot moest maken en uiteindelijk ook de boot in ging. El Sjaddaj wilde hem veilig bewaren voor het grote onheil de zondvloed, waarmee Hij de aarde wilde zuiveren.

Hebben we geleerd van deze situatie en is het vanaf dat moment beter gegaan? Het antwoord laat zich raden, helaas. Kijk om je heen, na dik vierduizend jaar zijn we er niet beter op geworden, en met de aarde zelf, gaat het slechter dan ooit. Mijn openingstekst zegt dan ook al genoeg. Het zal zijn als in de dagen van Noach. We zijn met van alles bezig, het draait daarin vooral om onszelf en houden geen rekening met G'd en met Zijn gebod. Voor een heleboel mensen zal dit dan ook raar in de oren klinken maar het komt omdat we ver van Zijn geboden afstaan, zowel binnen als buiten de kerk, we noemen dat ook wel wetteloosheid, en omdat de wetteloosheid toeneemt, neemt de verachting tav de wet, tav de Wetgever Elohim, en tav elkaar ook toe en stormen we in sneltrein vaart af op een gewisse en definitieve ondergang.

We leren niet, niet voldoende om het tij te keren en dat wist de Heer van de Legermachten. Hij heeft ingegrepen om het tij te keren voor hen die dit willen, die niet net als in de tijd van Noach onderdeel te zijn van een alles vernietigend oordeel, maar veilig (weg)geborgen weten in Zijn hand.

Toen de Allerhoogste ingreep om het lot van velen ten goede te keren, (en helaas hebben we het dan nog steeds over een uitverkoren deel), hebben we de Bron, de Oplossing voor ons probleem, uit de weg geruimd, vermoord en aan een schandpaal laten nagelen, geflankeerd met een oorverdovend: "kruisigt Hem, kruisigt Hem". Ja we maken er een pijnhoop van en alsof dat niet erg genoeg is, ruimen we als geboren maffioso de oplossing netjes uit de weg. 

Gelukkig stond onze "ruim" actie niet op zichzelf en al helemaal niet in verhouding tot de impact welke het offer zou bewerkstelligen. Hij was te "groot" om geruimd te worden, de dood heeft Hem niet eens kunnen vasthouden, de Kracht en de Liefde die Hem voedde en voortdreef was zo groots in Hem dat de dood niet bij machte was Hem vast te houden en was de oplossing, de redding en verlossing voor de mens en zijn planeet een feit. Meer dan tweeduizend jaar geleden heeft Yeshua zich gegeven als verzoenend offer om G'd met de mens weer te kunnen verzoenen, en dat effect is dmv Zijn kinderen, Zijn ambassadeurs op aarde iedere dag zichtbaar. Het zijn geen perfecte mensen, maar mensen die groeiend in de overwinning, in het dagelijks leven, in Christus en in Zijn licht staan en dit heugelijke nieuws willen delen, op diverse en unieke wijze.

Maar zoals het ging in die tijd van Noach, waarbij het ook tot een oordeel en einde kwam, zo zal het ook gaan in deze tijd, de eindtijd. Volgens het bijbel boek Daniel zitten we nu in die eindtijd. De aardse geschiedenis loopt op z'n eind. Er is voor deze tijd een boodschap van heil en zegen, van hoop en toekomst, maar er is ook een boodschap van rechtvaardigheid en oordeel te verkondigen. 

Toen Noach met zijn boot klaar was, en alles en iedereen in de ark was gegaan die er thuis hoorde volgens G'ds raadsbesluit, ging op een gegeven moment de deur, de toegang tot de safe haven dicht. 

Niet Noach deed de deur dicht, maar G'd zelf, op onzichtbare wijze sloot Hij de deur toe. Niemand kon deze deur meer openen van binnen of van buiten. De weg tot ontsnappen was onbereikbaar geworden. Voor hen die binnen waren was er geen weg meer terug, (en waarom zou je dat ook willen), en voor hen die buiten waren was er geen weg naar binnen, helaas dachten ook zij, waarom zouden wij willen. Maar dat veranderde snel.

Toen het natuur geweld G'ds oordeel losbarstte, waarover Noach honderd jaar had gesproken, was het te laat en de mogelijkheid tot omkeer, tot bekering, de weg tot de veilige haven was een gepasseerd station. 

Wat er toen gebeurde was onomkeerbaar,  het noodlottig oordeel voltrok zich aan de aarde, met alles erop en eraan. 

In deze tijd, en de laatste fase van onze wereld geschiedenis, staat de deur nog wijd open, en mag iedereen die overtuigd is van het verlossend offer van Yeshua aan het kruis van Golgotha, binnen komen. Iedereen die kiest om Hem te erkennen als de G'd van hemel en aarde is welkom op G'ds ark en voor iedereen is er plek, niemand wordt uitgesloten, je kan alleen jezelf buiten sluiten, die keus is aan jou. Je hebt niet het recht om jezelf buiten spel te zetten, maar de mogelijkheid om dat te doen heb je wel. Jouw aanwezigheid is een wonder van G'd in jouw leven, jouw afwezigheid is de rampspoed de satan voor jouw in petto heeft en zal zich aan jou voltrekken, als jij dat wonder van de Allerhoogste blijft afwijzen. 

Stop met het leven wat je nu leidt in afzondering van de Allerhoogste, luister naar je hart, luister naar de Geest van de Allerhoogste, Hij zal je overtuigen, Hij zal je vernieuwen en hervormen en ervoor zorgen dat je los komt van de retoriek van alle dag, het onlosmakelijk verbonden zijn aan de dingen zoals in de dagen van Noach. De vraag is, en die mag jij jezelf best in aller ernst stellen: aan welke kan van de deur wil ik mij begeven als die deur van genade dichtgaat en er geen mogelijkheid meer is om te kunnen kiezen?

"Maar als het in uw ogen kwalijk is de HEERE te dienen, kies voor u heden wie u zult dienen: óf de goden die uw vaderen, die aan de overzijde van de rivier woonden, gediend hebben, óf de goden van de Amorieten, van wie u het land bewoont. Maar wat mij en mijn huis betreft, wij zullen de HEERE dienen!" Jozua 24: 15