mannen en vrouwen gelijk

"Want God is geen God van wanorde, maar van vrede, zoals in alle gemeenten van de heiligen.
Laten uw vrouwen in de gemeenten zwijgen. Het is hun immers niet toegestaan te spreken, maarbevolen onderdanig te zijn, zoals ook de wet zegt." 1 Kor. 14: 33, 34

Los van wat er in deze gemeente allemaal op dat moment speelde, wil ik graag verwijzen naar het belangrijkste van dit tekstgedeelte nl dat Paulus vermeld dat er een wet is die hier wat zegt.

Mannen worden, laat ik even door de bank genomen zeggen, al centennia lang ingezegend als predikant (pastor). Vrouwen daarentegen niet, omdat met name ook onze kerk geloofd(e) dat er een verschil is tussen man en vrouw tav het verkiezend voornemen van YHWH.

Mannen die als priesters werden gekozen, de eerstgeboorne waren nl altijd jongens, ook als een meisje als eerste werd geboren binnen het gezin. Hogepriesters alleen maar mannen en niet eens zomaar mannen, maar de zonen van de hogepriester en alleen zij konden Hogepriester worden.

Vrouwen kunnen kinderen krijgen, want dat was hun rol, mannen kunnen dat niet want de Heer heeft daar een stokje voor gestoken. Discriminatie?

We zien bijbelbreed heel veel verschillen tussen mannen en vrouwen. Feit blijft dat mannen daar niet altijd even handig mee om zijn gegaan en daar, laat ik zeggen, een soort van vrouwonvriendelijke verstaalslag op na hebben gehouden. Op zeer ongelukkige wijze hebben mannen als het ware er een soort van uitbuitgingsformule op losgelaten, tot eigen genoegen. Absoluut geen schoonheidsprijs te vergeven aan de mannen in kwestie en hun volgers daarin.

Het nieuwe testament stopt daar gelukkig voldoende energie in om het tij proberen te keren, en de liefdevolle mannelijk navolger van Christus stapt vol overtuiging maar vaak toch nog te voorzichtig in de voetstappen van zijn Verlosser en Heiland.

Maar laat ik niet te lang dralen met waar ik nu heen wil, want je zou zo maar op het verkeerde been gezet kunnen worden door deze aanzet. Waarom ik dit schrijf is omdat velen zich door dit thema inmiddels ook al centennia lang op het verkeerde been hebben laten zetten, en wel door een belangrijkste schriftuurplaats, totaal uit zijn context te gebruiken voor de onderbouwing van een wishfull thinking momentje maar ooh zo foute “er staat geschreven”.

“Daarbij is het niet van belang dat men Jood is of Griek; daarbij is het niet van belang dat men slaaf is of vrije; daarbij is het niet van belang dat men man is of vrouw; want allen bent u één in Christus Jezus.” Galaten 3: 28

Met name op deze tekst wordt stevig ingezet om de rol van de vrouw als gelijke te zien als de rol van de man. Zoals gezegd, door deze tekst zo te gebruiken of beter gezegd te misbruiken wordt de context op leugenachtige wijze geweld aan gedaan. De context heeft nl niets van doen met de positie van de rol van man of vrouw binnen de gemeenschap, omdat het hier gaat over de rol van de wet als tuchtmeester tot Christus en ons geloof in Hem als onze Verlosser en Zaligmaker, wat onze positie in Christus bepaald.

"Maar toen zij Filippus geloofden, die het Evangelie van het Koninkrijk van God en van de Naam van Jezus Christus verkondigde, werden zij gedoopt, zowel mannen als vrouwen." Handelingen 8: 12

Ook deze tekst helpt ons te verstaan dat er bij YHWH geen verschil bestaat tussen man of vrouw, tussen jood of griek, als het gaat om verzoening en verlossing. Yeshua kwam naar deze wereld, niet naar de jood of griek, niet naar de man of de vrouw maar naar de wereld, daar waar wij allen ongeacht onze afkomst, cultuur of sekse, deel van uit maken, en zonder aanziens des persoons.

YHWH haat de zonde, maar houdt van al Zijn kinderen en het meest van hen die Hem aannemen als hun YHWH, Verlosser, Hogepriester en Koning, Trooster en Leraar.

Op Shabbat 16 December jl. werd ons een verkorte versie van een brief voorgedragen van onze huidige secretaris van het Landelijk Bestuur, met als inhoud het voorlopig bevriezen van het inzegenen van de vrouw als predikant. De echte aanleiding daarvoor is ons eigenlijk niet goed medegedeeld, maar ik durf wel te beweren op basis van alles wat ik er inmiddels over heb gelezen en vernomen binnen onze eigen gelederen, dat dit heeft te maken met een uitspraak van het hoogste orgaan binnen onze kerkelijke organisatie te weten de Generale Conferentie, die er nl op tegen was dat vrouwen werden ingezegend, in 1995.

Inzegening opzich is al een vraagstuk, inzegening van vrouwen des te meer, maar als wereldkerk is tot op de dag vandaag gekozen voor de bijbelse visie om vrouwen niet in te zegenen. Wat blijft staan volgens de TransEuropeseDivisie is dat mannen en vrouwen gelijk zijn en blijven en ondanks dit gelijk zijn volgens de TED, is nu van kracht dat vrouwen voorlopig toch maar niet meer worden ingezegend. Let wel ondanks het feit dat men vindt dat mannen en vrouwen gelijk zijn, maar zoals eerder geschreven gebasseerd op een leugenachtig “bijbels” uitganspunt.

Wat mij dus in deze verbaasd, en waarom ik dit nu eigenlijk schrijf is dat het inzegenen van mannen, dus van de mannelijke predikanten wel doorgang vindt. Dus volgens de TED en ons eigen Landelijk Bestuur zijn ze gelijk, maar nu dus even niet? De motivatie voor dit besluit was gebasseerd op het gegeven dat ze niet wilde rebelleren tegen de uitspraak van de GC in. Niet meer willen rebelleren, zou de zin moeten zijn, want ze waren al een tijdje bezig met tegen het beleidt van de kerk in gaan, met rebelleren, door nl de vrouwen wel “alvast” in te zegenen. Mannen en vrouwen zijn dan wel gelijk, en die gelijkheid stijgt welliswaar boven het gebod van de Allerhoogste uit, maar het inzegenen van mannen gaat gestaag door, zolang de voorraad strekt.

De motivatie van de TED vind ik persoonlijk op z´n zachtst gezegd erg discutabel, gegeven hun rebels handelen voorafgaand aan hun “nieuwe” besluit. En voortschreidend inzicht is altijd toe te juichen als dit ook daadwerkelijk het geval is. Neen dat is het niet, het is eerder een strategische en tactische zet en overweging, en moet wellicht de gemoederen wat tot bedaren brengen. Het lijkt op het eerste oog nobel, gepast en netjes, op mij komt het niet eens laf, maar zelfs eerder sluw over.

Lokaal hebben wij as we speak te maken met een wisselling van de wacht en krijgen wij een ingezegende vrouwelijke predikant, reden te meer om hier zelf diep intens en stevig over van gedachten te blijven wisselen, met respect maar zonder schroom en waarheid schuwend. Wat mij tevens bezighoudt en bijzonder intrigeert is wel het feit dat we voorafgaand niet gehoord noch gepolst zijn, maar eerder gesteld voor een voldongen feit. Ook een strategie natuurlijk. Niet dat het mij persoonlijk weerhoudt van het uitspreken van mijn gedachten hierover, zoals je kunt lezen, maar feit blijft dat vanwege de gevoeligheden ook mij hier het gevoel bekruipt van een houding die toch wel heel veel weg heeft van "geen slapende honden wakker maken", en het gekke is, dat het zelfs een beetje beledigend voelt.

Hoe nu verder? Geen idee, maar laat ik het zo formuleren: Don Quichotte is springlevend!

"Maar ieder die Zijn woord in acht neemt, in hem is werkelijk de liefde van God volmaakt geworden. Hierdoor weten wij dat wij in Hem zijn." 1 Joh. 2: 5