genesis 30: Rachel jaloers op Lea
"Toen ontstak Jakob in woede tegen Rachel en hij zei: Neem ik soms de plaats in van God, Die jou de vrucht van de schoot onthouden heeft?"
De strijd barst in alle hevigheid los. Jaloezie is de drijfveer. Lea heeft inmiddels vier zonen ter wereld mogen brengen en Rachel de geliefde van Jakob, kijkt kansloos en jaloers toe. Ze valt zelfs haar man erop aan dat ze geen kinderen kan krijgen en Jakob geeft het enige juiste antwoord: "Neem ik soms de plaats in van G'd, Die jou de vrucht van de schoot onthouden heeft?"
Rachel komt derhalve ook met een antwoord: "Zie, hier is mijn slavin Bilha; kom bij haar, zodat zij op mijn knieƫn zal baren en ook ik uit haar nageslacht zal krijgen."
Dit is mijns inziens niet het antwoord wat we behoren te geven, het is een antwoord die voortkomt uit paniek, zorgen, jaloezie, wantrouwen en ongeloof. Mag ik dit zeggen, ja dat mag ik zeggen, omdat ik mij herken in het geven van dergelijke antwoorden en oplossingen op zaken in het leven die wij zelf niet aankunnen, zaken die ons boven de pet groeien, die boven ons kunnen en begrijpen uitstijgen.
Ondanks met G'd aan onze zijde getuigt het nou niet bepaald van een rotsvast vertrouwen op Hem en Zijn plan voor ons leven, getuigt het niet van een blind vertrouwen op een Gd' wiens gedachten en wegen niet de onze zijn, maar altijd naar ons uitgaan.
De strijd gaat gestaag verder en Bilha baart een zoon. Dan; G'd heeft mij recht verschaf. Ook heeft Hij naar mijn stem geluisterd en mij een zoon gegeven.
Een tweede zoon wordt geboren uit Bilha. Naftali; ik heb een zware strijd met mijn zus gevoerd, en ik heb ook gewonnen.
Lea kan geen kinderen meer krijgen en zet haar slavin Zilpa in en een zoon wordt geboren. Gad; het geluk is gekomen. Ook hier blijft een tweede zoon niet uit. Aser; wat ben ik gelukkig, de vrouwen zullen mij gelukkig prijzen.
Jaren gaan voorbij en de strijd duurt alsmaar voort, jaloezie lijkt wel volledig geĆÆntegreerd in de levens van dit gespleten gezin. Zelfs liefdesappels die Ruben blijkbaar gevonden heeft in het veld, worden ingezet om de strijd op een gunstige manier voor zichzelf te beĆÆnvloeden. Rachel wil deze liefdesappels en ruilt haar rechtmatige nacht met Jakob daarop in. Jakob laat zich blijkbaar keer op keer als een makke pion schuiven op het schaakbord van de levens van deze vrouwen. Afspraken onderling moet zorgen voor een schijnrust, maar iedere keer als er weer kritieke situaties ontstaan, laat Jakob zich gewillig bespelen als een bal aan een elastieken touw. Hier zal wel niet alleen of zelfs helemaal geen sprake zijn van zwakte, wellicht eerder van strategie, om op een dergelijke manier de rust zoveel mogelijk te bewaren.
De strijd barst in alle hevigheid los. Jaloezie is de drijfveer. Lea heeft inmiddels vier zonen ter wereld mogen brengen en Rachel de geliefde van Jakob, kijkt kansloos en jaloers toe. Ze valt zelfs haar man erop aan dat ze geen kinderen kan krijgen en Jakob geeft het enige juiste antwoord: "Neem ik soms de plaats in van G'd, Die jou de vrucht van de schoot onthouden heeft?"
Rachel komt derhalve ook met een antwoord: "Zie, hier is mijn slavin Bilha; kom bij haar, zodat zij op mijn knieƫn zal baren en ook ik uit haar nageslacht zal krijgen."
Dit is mijns inziens niet het antwoord wat we behoren te geven, het is een antwoord die voortkomt uit paniek, zorgen, jaloezie, wantrouwen en ongeloof. Mag ik dit zeggen, ja dat mag ik zeggen, omdat ik mij herken in het geven van dergelijke antwoorden en oplossingen op zaken in het leven die wij zelf niet aankunnen, zaken die ons boven de pet groeien, die boven ons kunnen en begrijpen uitstijgen.
Ondanks met G'd aan onze zijde getuigt het nou niet bepaald van een rotsvast vertrouwen op Hem en Zijn plan voor ons leven, getuigt het niet van een blind vertrouwen op een Gd' wiens gedachten en wegen niet de onze zijn, maar altijd naar ons uitgaan.
De strijd gaat gestaag verder en Bilha baart een zoon. Dan; G'd heeft mij recht verschaf. Ook heeft Hij naar mijn stem geluisterd en mij een zoon gegeven.
Een tweede zoon wordt geboren uit Bilha. Naftali; ik heb een zware strijd met mijn zus gevoerd, en ik heb ook gewonnen.
Lea kan geen kinderen meer krijgen en zet haar slavin Zilpa in en een zoon wordt geboren. Gad; het geluk is gekomen. Ook hier blijft een tweede zoon niet uit. Aser; wat ben ik gelukkig, de vrouwen zullen mij gelukkig prijzen.
Jaren gaan voorbij en de strijd duurt alsmaar voort, jaloezie lijkt wel volledig geĆÆntegreerd in de levens van dit gespleten gezin. Zelfs liefdesappels die Ruben blijkbaar gevonden heeft in het veld, worden ingezet om de strijd op een gunstige manier voor zichzelf te beĆÆnvloeden. Rachel wil deze liefdesappels en ruilt haar rechtmatige nacht met Jakob daarop in. Jakob laat zich blijkbaar keer op keer als een makke pion schuiven op het schaakbord van de levens van deze vrouwen. Afspraken onderling moet zorgen voor een schijnrust, maar iedere keer als er weer kritieke situaties ontstaan, laat Jakob zich gewillig bespelen als een bal aan een elastieken touw. Hier zal wel niet alleen of zelfs helemaal geen sprake zijn van zwakte, wellicht eerder van strategie, om op een dergelijke manier de rust zoveel mogelijk te bewaren.
Wat mij in het bijzonder intrigeert is de rol van G'd in deze. G'd verhoort Lea en baart inmiddels zoon vijf. Ook Lea ervaart het als een beloning van G'd en de reden is nog veel markanter; "G'd heeft mij beloond, omdat ik mijn slavin aan mijn man gegeven heb". Issaschar; er is loon.
Is dit onze waarneming, onze interpretatie, is de wens de vader van de gedachte? Tenslotte is G'd de bron van leven, Lea houdt door voor ons onbekende redenen op met kinderen krijgen, zet haar slavinnen in en G'd beloond. Beloond G'd haar via de slavinnen of is het G'd die haar beloond alleen opdat moment dat ze zelf weer kinderen mag baren?
Ook een zesde zoon blijft niet uit, en ook nu dankt zij weer haar G'd die haar een mooi geschenk heeft gegeven zoals ze dat zelf noemt, Zebulon; woning.
Ook een dochter blijft niet uit en Lea schenkt Jakob een dochter, Dina; berecht.
We lezen in dit gedeelte nergens dat G'd Lea zowel als Rachel verhoort via de slavinnen, daar waar G'd hen hoort en verhoort is op het moment dat ze zelf weer zwanger worden en kinderen baren. Zou ik daaruit op kunnen maken dat G'd er niet achter stond dat deze bijvrouwen werden ingezet in de strijd om de liefde van Jakob. Anderzijds zou je kunnen denken, het moet toch ook wel verbonden zijn met G'ds zegen, want hieruit zijn de twaalf stammen van Israƫl gevormd. Vragen blijven er weer genoeg over.
"G'd dacht ook aan Rachel en G'd verhoorde haar. Hij opende haar baarmoeder en zij werd zwanger en baarde een zoon." Jozef; wegnemen (G'd heeft mijn schande weggenomen).
Intriges, jaloezie, strijd, haat, nijd en overspel, alle ingrediƫnten voor een goede soap. De rol van G'd hierin kan ik niet altijd goed plaatsen dan alleen in de context van, liefde voor de mens, en dat Hij langs hun tekortkomingen heen kijkt, hun handelen plaatst tegen de achtergrond van hun beperkingen en gebrek aan inzicht in Zijn liefde tav hun eigen beschadigde en gebroken liefde.
Een heleboel zaken die hier voorbij zijn gekomen zouden voor ons als mens onderling genoeg reden zijn om elkaar af te wijzen of uit te sluiten zeker als het gaat om een plek binnen het gemeente/kerk leven. Laat staan dat we iemand die zulke dingen doen een functie zouden geven.
De Heer besluit in Zijn wijsheid hier toch totaal anders mee om te gaan. Ondanks alles wat zich hier afspeelt voor onze ogen, zet hij dit volk in, als nageslacht van Abraham om tot zegen te zijn voor de hele wereld bevolking.
Een heleboel zaken die hier voorbij zijn gekomen zouden voor ons als mens onderling genoeg reden zijn om elkaar af te wijzen of uit te sluiten zeker als het gaat om een plek binnen het gemeente/kerk leven. Laat staan dat we iemand die zulke dingen doen een functie zouden geven.
De Heer besluit in Zijn wijsheid hier toch totaal anders mee om te gaan. Ondanks alles wat zich hier afspeelt voor onze ogen, zet hij dit volk in, als nageslacht van Abraham om tot zegen te zijn voor de hele wereld bevolking.
Je zou haast denken dat G'd het foute handelen goedkeurt, dat wraakacties door G'd gezegend en geleidt worden. G'd had een plan met Abraham, Izak en Jakob, heiligt het doel hiermee de middelen? Laat G'd ons proeven dat het bereiken van Zijn doel langs het pad gaat van een gebroken, beperkt, besmet en in zonde gevallen soort?
Laat G'd ons proeven dat ondanks onze zondige en gebroken staat Hij van ons houdt dat wij het doelwit zijn gebleven van Zijn liefde en dat wij juist door deze staat waarin wij verkeren het nodig hebben mee te werken aan onze redding, dat wij levende stenen zijn waardoor G'd ieder mens op deze aarde kan bereiken, dat niemand meer is dan de andere en dat we samen op weg zijn op het pad naar de troon van G'd? Het feit dat de Heer ons niet nodig heeft, maakt het des te bijzondere dat Hij ons inzet om Zijn plan toegankelijke handen en voeten te geven. Daarom kwam Hij uiteindelijk ook zelf als kwetsbaar mens naar deze aarde om zichtbaar te maken dat de toekomst niet verloren is, maar maakbaar in de kracht van Zijn Geest.
Het kwaad zal G'ds plan met ons niet tot stoppen kunnen brengen, onze fouten, beperkingen, zwakheden en gebreken zijn van geen waarde als het gaat om het frustreren van G'ds redding en verlossing van ons. Hopelijk geeft het ons moed dat G'd niet opzoek is naar perfecte mensen, want die zijn er niet, maar dat Zijn plan succesvol zal zijn en tot een goed einde worden gebracht met ieder kind van Hem die ondanks zijn fouten en gebreken, ondanks zijn gebroken zijn en beperkingen, groeiend in geloof naar Zijn wil, wil luisteren en doen, zij die bezig zijn met de dingen van de Vader.
Indrukwekkend Theo.
BeantwoordenVerwijderen