Jezus geboren tijdens het Loofhuttenfeest
Leviticus 23:33 De HEERE sprak tot Mozes: 34. Spreek tot de Israëlieten en zeg: Vanaf de vijftiende dag van deze zevende maand is het zeven dagen lang Loofhuttenfeest voor de HEERE. 35. Op de eerste dag is er een heilige samenkomst. Geen enkel dienstwerk mag u doen. 36. Zeven dagen lang moet u de HEERE vuuroffers aanbieden. Op de achtste dag moet u een heilige samenkomst houden en de HEERE een vuuroffer aanbieden. Het is een bijzondere samenkomst. U mag geen enkel dienstwerk doen.
Het zevende en laatste feest van Israël is het Loofhuttenfeest. Het begon op de vijftiende dag van de zevende maand en duurde zeven dagen. Het is ook het meest vreugdevolle en feestelijke van alle feesten, want het is een viering en een repetitie van Gods woning bij de mens. Dit feest wordt in de Schrift vaker genoemd dan enig ander feest en vormt de historische achtergrond voor de leerstellingen van Jezus in Johannes 7 tot en met 9.
Het werd ook wel het feest van de verzameling genoemd (Exodus 23:16; 34:22), omdat het werd gevierd nadat alle oogst van het jaar was verzameld en geoogst. Omdat de herfstfeesten aan het einde van het kerkelijk tijdperk vervuld moeten worden, wijst het Loofhuttenfeest, dat pas gevierd wordt nadat de laatste oogst is binnengehaald en opgeslagen, ons op de tijd waarin alle verlosten hun eeuwigheid in de aanwezigheid van de Heer zullen vieren.
Het belangrijkste symbool voor dit feest is de sukkah, of tabernakel.
Het doet denken aan de haastig gebouwde woningen van de Israëlieten in de woestijn. Zodra de Verzoendag voorbij was, werden er hutten gebouwd in de tuinen en patio's van Joodse huizen. De hutten werden gemaakt met niet minder dan drie muren en bedekt met takken. De daken waren gemaakt van genoeg materiaal om de mensen tegen de zon te beschermen, maar zodat de sterren nog wel te zien waren.
Volgens de Schrift werd Jezus geboren tijdens het Loofhuttenfeest, dat plaatsvindt in september/oktober. Lucas 1:5 vertelt ons dat Zacharia een priester was uit de afdeling van Abijah. Volgens 1 Kronieken 24 diende deze afdeling in de tiende week van het jaar, of de maand Sivan. Door negen maanden vooruit te gaan vanaf de tiende week van het jaar, vinden we de geboorte van Johannes tijdens het Pesachfeest. Tijdens de zesde maand van de zwangerschap van Elizabeth (Lucas 1:26) verscheen Gabriël aan Maria. Dit zou rond de vijfentwintigste van Kislev, of december, zijn geweest, de tijd van Chanukah, of het Lichtfeest. Door acht dagen voor het Loofhuttenfeest bij de negen maanden van Maria's zwangerschap op te tellen, komen we bij Soekkot, het Loofhuttenfeest, en dat is 15 Tisjri, de dag waarop Jezus, de Zoon van God, kwam en onder de mensen “tabernaakte” (Johannes 1:14). Dus het Licht van de Wereld werd niet alleen verwekt tijdens het Loofhuttenfeest, maar Hij werd ook geboren tijdens het Loofhuttenfeest, de tijd waarin mensen Gods aanwezigheid onder hen vierden!
Bovendien vertelt Matteüs 2:1 ons dat “wijzen uit het oosten naar Jeruzalem kwamen” (ESV).
Het land dat in die tijd ten oosten van Israël lag, was Babylonië, waar zich de grootste populatie Joden ter wereld buiten Israël bevond. Deze Joden waren de nakomelingen van degenen die door Nebukadnessar gevangen waren genomen. Het woord voor wijzen in het Grieks is magos, wat in het Engels “magi” is. Het Hebreeuwse woord is ravmag, wat komt van het Hebreeuwse woord rav, wat “rabbi” betekent. Laten we dus bedenken dat deze wijzen rabbijnen kunnen zijn geweest die in Babylon woonden ten tijde van de geboorte van Jezus.
Maar waarom maakten de rabbijnen een lange reis helemaal vanuit Babylon om getuige te zijn van deze Messias? Ze vertelden Herodes: “Wij zagen zijn ster opgaan en zijn gekomen om hem te aanbidden” (Matteüs 2:2, ESV). Het was tijdens het Loofhuttenfeest, toen zij de sterren door de daken van hun hutten konden zien, dat zij voor het eerst de ster hadden opgemerkt die hen naar hun Messias leidde.
Bron:👉loofhutten
Reacties
Een reactie posten