duizend jaar afgrond en vrede
Openbaring 20:2 En hij greep de draak, de oude slang, dat is de duivel en de satan, en bond hem voor duizend jaar,
Het zou niet onbekend mogen zijn dat Openbaring een boek is boordevol symboliek, eingelijk zou ik het willen omschrijven als overlopend van symboliek. De reden dat Yeshua in vergelijkingen spreekt zou een antwoord kunnen zijn waarom het boek Openbaring ermee uit zijn voegen barst.
Of dat ook echt de reden is zou ik persoonlijk niet durven beweren, wat ik wel weet is dat het je heel veel meer bezighoudt dan gewone beschrijvingen in gewone taal, dus wellicht blijft het langer hangen en dwingt het ons om er langer bij stil te staan. Het werpt tenslotte ook zijn vruchten af.
Openbaring 1: 3 "Zalig is hij die leest en zijn zij die horen de woorden van de profetie, en die in acht nemen wat daarin geschreven staat, want de tijd is nabij."
En wellicht wil de Auteur ons ook niet over de "meer" essentiele zaken in het ongewisse laten en duidt in niet mis te verstane taal hoe we iets maar op één manier moeten lezen.
Hij greep de draak, de oude slang, dat is de duivel en de satan. Hoe helder wil je het hebben, tav over wie het hier gaat? Ik denk niet dat dit binnen het christendom enige vorm van discussie zal veroozaken, of het wel over YHWH`s en onze "grote" tegenstander gaat. Ik zou dan ook tav dit punt kunnen zeggen; einde discussie!
De rest van diezelfde tekst heeft door de eeuwen heen heel veel losgemaakt bij de mensen. Als er al over nagedacht of gefilosofeerd is, heeft het vele gezichten gekregen in de vorm van totaal losgeslagen en idiote ideen tot zeer aannemelijke stellingen en waarheid benaderende gedachten.
Een heleboel daarvan zijn uitgesproken en uitgeschreven, en onder ons "christenen" hebben we die schoen aangetrokken die ons blijkbaar het beste paste, wellicht gemotiveerd door de "angst" dat we het zelf eigenlijk ook niet weten.
Waar gaat het mij hier om, om het gebonden worden van satan, de oude slang (paradijs), de duivel.
Het eerste gedeelte staat vast, we weten wie het is. Het tweede gedeelte staat gedeeltelijk vast, nl dat hij gebonden zal worden, alleen de manier waarop prikkelt al enorm onze fantasie, want hoe letterlijk moeten we dat nemen binnen een context van symbolieke echo´s. En dan hebben we nog een derde gedeelte of aspect van deze tekst nl de tijd dat hij gebonden zal zijn. Ook daar hebben we de neiging om volledig los te gaan en zelfs overtuigd op tilt te slaan.
Hierna volgen nog een vijftal teksten waar we aardig op los kunnen gaan, waarbij je best de vraag mag stellen hoe relevant het eigenlijk allemaal is, of we het wel of niet precies kunnen duiden. Tenslotte is bij YHWH één dag als duizendjaar en duizendjaar als één dag, om de verwarring nog maar eens wat groter te maken met een uit de context getrokken tekst en die lekker hierop los te laten, tenslotte zijn we aan het studeren dus die ruimte pak ik dan maar even.
De tekst uit Openbaring 20 kunnen we niet uitleggen zonder de context te lezen en te kennen. Maar los van het feit is het al mooi om te weten dat hij, satan, de oude slang, op een bepaald moment gebonden zal worden en op een plek belanden zal waar jij en ik niet zijn willen, voor een tijd die eigenlijk gegeven de omstandigheden niet te overzien is en wel eens in de buurt zou kunnen komen van de spreekwoordelijke hel, die voor die periode ook nog wel eens ten volle bewaarheid zou kunnen worden.
Helder is dit: het is satan, hij zal gebonden worden voor een periode van duizendjaar.
Het is dus letterlijk satan en niet een standin, letterlijk gebonden dus niet vrij en voor duizendjaar dus niet één dag. Zo lees ik deze tekst.
De tekst ervoor, vers 1, helpt mij dan weer niet echt om het letterlijke in vers 2 te grijpen.
Er verschijnt een Engel ten tonele, (letterlijk?), Hij heeft een sleutel, (letterlijk?), van de afgrond, (letterlijk?).
Het wordt lastig als ik in één tekst iets letterlijk moet nemen en een paar woorden verder iets figuurlijk. Bij Engel lukt mij dat wel, of Hij werkelijk en letterlijk een sleutel heeft (en van welk materiaal), plus een ketting (van welk materiaal), de satan bij zijn lurfen of kladden pakt
(letterlijk? :-)) en hem ergens in de afgrond (letterlijk?) gooit. Waar mag die afgrond dan wel zijn en wat zijn de condities daar, want hij schijnt het er dus wel een paar jaar vol te kunnen houden aldaar, of is hij comateus en wordt hij kunstmatig in leven gehouden zonder weet van wat er om hem heen gebeurd, en als er al wat gebeurd, wat kan dat zijn in een afgrond? Komt bij dat het een put lijkt met een deksel die dmv van die sleutel wordt afgesloten.
Wil ik het weten en of moet ik het wel weten? Nou ja ik ben erover aan het schrijven geraakt dus ik denk wel dat ik iets meer achter de letter wil zien of voorbij de letter wil kunnen kijken.
Feit is en blijft dat de meningen hierover heel divers en uitlopend zijn, en ze zijn natuurlijk allemaal waar, hoe onverenigbaar ze ook mogen zijn. We bestrijden elkaar er zelfs mee want het moge wel duidelijk zijn dat wij ons niet zomaar laten boeien en doekjes voor de ogen laten binden.
Toch ben ik ervan overtuigd dat geen enkel profetie, zelfs geen enkel woord van Elohim een eigenmatige uitlegging toelaat en dat de waarheid ergens in het midden ligt maar dan zonder compromis.
Openbaring 20:3 en wierp hem in de afgrond, en sloot hem daarin op en verzegelde die boven hem, opdat hij de volken niet meer zou misleiden, totdat de duizend jaar tot een einde gekomen zouden zijn. En daarna moet hij een korte tijd worden losgelaten.
Misschien moet ik proberen te duiden wanneer dit plaatsvind, waardoor het gebonden zijn en die periode van duizendjaar ook meer licht krijgen.
Openbaring 20:4 "En ik zag tronen, en zij gingen daarop zitten, en het oordeel werd hun gegeven. En ik zag de zielen van hen die onthoofd waren om het getuigenis van Jezus en om het Woord van God, en die het beest en zijn beeld niet hadden aanbeden, en die het merkteken niet ontvangen hadden op hun voorhoofd en op hun hand. En zij leefden en gingen als koningen regeren met Christus, duizend jaar lang."
Yehsua is hier inmiddels al teruggekomen. Johannes ziet nl de zielen van hen die vanwege het evangelie, dus het aannemen van Yeshua als hun Heer en Heiland gedood waren in de hemel, vol aanbidding en regerend met Hem voor duizendjaar. Ik ga er gevoeglijk vanuit dat het over dezelfde periode gaat dat satan de oude slang gebonden is in de afgrond. Johannes ziet hen over die periode van duizendjaar niet op aarde maar in de hemel.
De reden dat Yeshua terug was gekomen laat zich raden.
Joh. 14: 1 "In het huis van Mijn Vader zijn veel woningen; als dat niet zo was, zou Ik het u gezegd hebben. Ik ga heen om een plaats voor u gereed te maken. En als Ik heengegaan ben en plaats voor u gereedgemaakt heb, kom Ik terug en zal u tot Mij nemen, opdat ook u zult zijn waar Ik ben."
Ook deze tekst geeft niet mis te verstaan aan dat wij niet naar de aarde worden gebracht als Yeshua naar de aarde wederkomt, maar dat wij gebracht worden naar de plek waar de tronen van de Allerhoogste zijn opgesteld. Daar ziet Johannes diegene die voor Hem gestorven zijn en bij Zijn wederkomst opstaan en Hem tegemoet zullen gaan in de lucht naar de woning van YHWH.
In die duizendjaar zien we nog iets bijzonders. Niet alleen dat de kinderen van YHWH regeren voor duizendjaar in de hemel na de opstanding bij de wederkomst van Yeshua, maar dat niet iedereen opstaat uit de dood bij Zijn wederkomst. De eerste opstanding geldt dus niet iedereen, maar alleen hen die in Yeshua gestorven zijn. De overigen zullen voor een periode van duizendjaar rusten in hun graven. Zij zullen in de hele periode niet genoemd en niet herdacht worden.
Dus in die periode van duizendjaar is satan gebonden, de kinderen van Yeshua zijn door Hem opgehaald en leven in de hemel en regeren zelfs als Priesters en Koningen en er zijn mensen die niet zullen opstaan bij de wederkomst en voor (nog eens) duizendjaar in hun graf blijven.
Ik weet niet hoe het jou vergaat, maar het gebod om over de aarde te heersen gegeven aan de mens, gaat hier even niet meer op. We hebben net een verschrikkelijk oorlog achter de rug, waarbij YHWH moest ingrijpen, anders zou er geen vlees behouden blijven, en we hebben een machtige (gevallen) engel die net als zijn volgelingen (ga ik even gevoeglijk vanuit) op moeder aarde achterblijft.
Ik krijg denk ik een aardig beeld van hoe ik de afgrond moet zien, lezen en plaatsen. Hier op deze door mens en dier, haard en huis verlaten wereld, na een desatreuse strijd, een alles vernietigende oorlog. zie ik alleen nog maar een planeet die nog (na)smeult van het oorlogskruid en geweld. Ik zeg afgrond.
Je wordt zalig verklaard (en ik begrijp dat steeds beter), als je deel hebt aan de eerste wederkomst, aan dus de eerste opstanding. De eeuwige dood, het eeuwig van je Bron van leven gescheiden zijn, de onomkeerbare duisternis en verlatenheid, de tweede dood, is not your cup of tea, ist nicht dein bier, is niet jouw pakkie an, is gelukkig voor jouw een ver van je bed show, dankzij Yeshua, jouw Heer en Heiland, die voor jou gestorven is, om jouw zonden weg te kunnen dragen naar het Heiligdom om ze in het oordeel en op de oordeelsdag definitief weg te doen en jouw wereld en het hele universum te reinigen van zonde en dood.
Openbaring 20:6 Zalig en heilig is hij die deelheeft aan de eerste opstanding. Over hen heeft de tweede dood geen macht, maar zij zullen priesters van God en van Christus zijn, en zij zullen met Hem als koningen regeren, duizend jaar lang.
Voor duizendjaar mogen wij met Hem zijn in de woning van YHWH, op de plaats die voor ons bereid is, we mogen daar samen met Hem regeren, totdat de duizendjaar voleindigd zijn.
Openbaring 20:7 En wanneer die duizend jaar tot een einde gekomen zijn, zal de satan uit zijn gevangenis worden losgelaten.
Na die duizendjaar en ik wil dit best een periode van vrede noemen, gaat het onvermijdelijke en hoogstnoodzakelijke gebeuren. YHWH gaat defintief puin ruimen, en daarvoor moet satan losgelaten worden. Let op waar dat loslaten mee in verband staat.
Openbaring 20: 8 "En hij zal uitgaan om de volken te misleiden die zich in de vier hoeken van de aarde bevinden, Gog en Magog, om hen te verzamelen voor de oorlog. En hun aantal is als het zand van de zee."
Deze tekst speelt voor mij een sleutel postitie in het gebonden zijn en loslaten van satan.
Duizendjaar in de afgrond, duizendjaar niemand levend op aarde, want zij die geen deel hadden aan de eerste opstanding zijn dood gebleven en zij die wel deel hadden zijn naar de hemelse woning, daar waar de tronen van YHWH zijn opgesteld.
Na die duizendjaar zal de satan uit zijn gevangenis los worden gelaten, hij is niet meer gebonden. En wat kan hij of wat gaat hij als eerste doen, alle volken verzamelen van over geheel de aarde. Welke volken zou je je op z`n minst moeten afvragen, waar komen die ineens vandaan? Alles was toch dood, het was hier op aarde toch totale chaos, wanorde, dood en verderf, dus afgrond?
Hier wordt met weinig woorden gerept over de opstandig ten dode. Alles wat dood was en dood is gebleven bij de eerste wederkomst van Yeshua zijn tot leven gewekt voor het ontvangen van de tweede dood. En die volken worden nu door satan vergaard. Eerst was er niets duizendjaar lang, satan was dus op deze ooit mooie plek, moeder aarde verbannen en gebonden. Hij zat letterlijk met de armen over elkaar en kon niets doen en geen kant op. Gevangen op de planeet waar jij en ik nu wonen en die wij langszaam (ver) maken tot een hel, een afgrond ohne ende.
De volken worden opgewekt ten dode en satan kan weer te keer gaan als een briezende leeuw en iedereen die hij naar de verdoemenis wilde helpen nu defintief leiden naar de eeuwige onomkeerbare verdoemenis, dat zal gelden voor alle eeuwigheden.
Dit alles zal geschieden op het moment dat de Heer beslist om na die duizendjaar met het nieuwe Jerusalem de geliefde stadt en zijn heiligen naar de aarde terug te keren. De plek waarvan Hij gezegd heeft zie ik maak alles nieuw. Maar voordat alles nieuw gemaakt kan worden, ondergaan wij allen hier het definitieve oordeel. Zalig zijn zij die geen deel hebben aan de tweede opstanding en dus de tweede dood.
Openbaring 20: 9, 10 "En zij kwamen op over de breedte van de aarde, en omsingelden de legerplaats van de heiligen en de geliefde stad. Maar er daalde vuur van God neer uit de hemel en dat verslond hen. En de duivel, die hen misleidde, werd in de poel van vuur en zwavel geworpen, waar ook het beest en de valse profeet reedszijn. En zij zullen dag en nacht gepijnigd worden in alle eeuwigheid."
Hoewel het voor mij persoonlijk complex blijft wat ik letterlijk en figuurlijk of geestelijk overdraagbaar moet plaatsen en duiden, lees ik hier los van dit alles, niet mis te verstaan een boodschap van heil, vrede, leven, geluk en liefde van eeuwigheid tot eeuwigheid, without end, ohne ende, zonder einde.
Want het einde van alles is Yeshua die leeft!
Het zou niet onbekend mogen zijn dat Openbaring een boek is boordevol symboliek, eingelijk zou ik het willen omschrijven als overlopend van symboliek. De reden dat Yeshua in vergelijkingen spreekt zou een antwoord kunnen zijn waarom het boek Openbaring ermee uit zijn voegen barst.
Of dat ook echt de reden is zou ik persoonlijk niet durven beweren, wat ik wel weet is dat het je heel veel meer bezighoudt dan gewone beschrijvingen in gewone taal, dus wellicht blijft het langer hangen en dwingt het ons om er langer bij stil te staan. Het werpt tenslotte ook zijn vruchten af.
Openbaring 1: 3 "Zalig is hij die leest en zijn zij die horen de woorden van de profetie, en die in acht nemen wat daarin geschreven staat, want de tijd is nabij."
En wellicht wil de Auteur ons ook niet over de "meer" essentiele zaken in het ongewisse laten en duidt in niet mis te verstane taal hoe we iets maar op één manier moeten lezen.
Hij greep de draak, de oude slang, dat is de duivel en de satan. Hoe helder wil je het hebben, tav over wie het hier gaat? Ik denk niet dat dit binnen het christendom enige vorm van discussie zal veroozaken, of het wel over YHWH`s en onze "grote" tegenstander gaat. Ik zou dan ook tav dit punt kunnen zeggen; einde discussie!
De rest van diezelfde tekst heeft door de eeuwen heen heel veel losgemaakt bij de mensen. Als er al over nagedacht of gefilosofeerd is, heeft het vele gezichten gekregen in de vorm van totaal losgeslagen en idiote ideen tot zeer aannemelijke stellingen en waarheid benaderende gedachten.
Een heleboel daarvan zijn uitgesproken en uitgeschreven, en onder ons "christenen" hebben we die schoen aangetrokken die ons blijkbaar het beste paste, wellicht gemotiveerd door de "angst" dat we het zelf eigenlijk ook niet weten.
Waar gaat het mij hier om, om het gebonden worden van satan, de oude slang (paradijs), de duivel.
Het eerste gedeelte staat vast, we weten wie het is. Het tweede gedeelte staat gedeeltelijk vast, nl dat hij gebonden zal worden, alleen de manier waarop prikkelt al enorm onze fantasie, want hoe letterlijk moeten we dat nemen binnen een context van symbolieke echo´s. En dan hebben we nog een derde gedeelte of aspect van deze tekst nl de tijd dat hij gebonden zal zijn. Ook daar hebben we de neiging om volledig los te gaan en zelfs overtuigd op tilt te slaan.
Hierna volgen nog een vijftal teksten waar we aardig op los kunnen gaan, waarbij je best de vraag mag stellen hoe relevant het eigenlijk allemaal is, of we het wel of niet precies kunnen duiden. Tenslotte is bij YHWH één dag als duizendjaar en duizendjaar als één dag, om de verwarring nog maar eens wat groter te maken met een uit de context getrokken tekst en die lekker hierop los te laten, tenslotte zijn we aan het studeren dus die ruimte pak ik dan maar even.
De tekst uit Openbaring 20 kunnen we niet uitleggen zonder de context te lezen en te kennen. Maar los van het feit is het al mooi om te weten dat hij, satan, de oude slang, op een bepaald moment gebonden zal worden en op een plek belanden zal waar jij en ik niet zijn willen, voor een tijd die eigenlijk gegeven de omstandigheden niet te overzien is en wel eens in de buurt zou kunnen komen van de spreekwoordelijke hel, die voor die periode ook nog wel eens ten volle bewaarheid zou kunnen worden.
Helder is dit: het is satan, hij zal gebonden worden voor een periode van duizendjaar.
Het is dus letterlijk satan en niet een standin, letterlijk gebonden dus niet vrij en voor duizendjaar dus niet één dag. Zo lees ik deze tekst.
De tekst ervoor, vers 1, helpt mij dan weer niet echt om het letterlijke in vers 2 te grijpen.
Er verschijnt een Engel ten tonele, (letterlijk?), Hij heeft een sleutel, (letterlijk?), van de afgrond, (letterlijk?).
Het wordt lastig als ik in één tekst iets letterlijk moet nemen en een paar woorden verder iets figuurlijk. Bij Engel lukt mij dat wel, of Hij werkelijk en letterlijk een sleutel heeft (en van welk materiaal), plus een ketting (van welk materiaal), de satan bij zijn lurfen of kladden pakt
(letterlijk? :-)) en hem ergens in de afgrond (letterlijk?) gooit. Waar mag die afgrond dan wel zijn en wat zijn de condities daar, want hij schijnt het er dus wel een paar jaar vol te kunnen houden aldaar, of is hij comateus en wordt hij kunstmatig in leven gehouden zonder weet van wat er om hem heen gebeurd, en als er al wat gebeurd, wat kan dat zijn in een afgrond? Komt bij dat het een put lijkt met een deksel die dmv van die sleutel wordt afgesloten.
Wil ik het weten en of moet ik het wel weten? Nou ja ik ben erover aan het schrijven geraakt dus ik denk wel dat ik iets meer achter de letter wil zien of voorbij de letter wil kunnen kijken.
Feit is en blijft dat de meningen hierover heel divers en uitlopend zijn, en ze zijn natuurlijk allemaal waar, hoe onverenigbaar ze ook mogen zijn. We bestrijden elkaar er zelfs mee want het moge wel duidelijk zijn dat wij ons niet zomaar laten boeien en doekjes voor de ogen laten binden.
Toch ben ik ervan overtuigd dat geen enkel profetie, zelfs geen enkel woord van Elohim een eigenmatige uitlegging toelaat en dat de waarheid ergens in het midden ligt maar dan zonder compromis.
Openbaring 20:3 en wierp hem in de afgrond, en sloot hem daarin op en verzegelde die boven hem, opdat hij de volken niet meer zou misleiden, totdat de duizend jaar tot een einde gekomen zouden zijn. En daarna moet hij een korte tijd worden losgelaten.
Misschien moet ik proberen te duiden wanneer dit plaatsvind, waardoor het gebonden zijn en die periode van duizendjaar ook meer licht krijgen.
Openbaring 20:4 "En ik zag tronen, en zij gingen daarop zitten, en het oordeel werd hun gegeven. En ik zag de zielen van hen die onthoofd waren om het getuigenis van Jezus en om het Woord van God, en die het beest en zijn beeld niet hadden aanbeden, en die het merkteken niet ontvangen hadden op hun voorhoofd en op hun hand. En zij leefden en gingen als koningen regeren met Christus, duizend jaar lang."
Yehsua is hier inmiddels al teruggekomen. Johannes ziet nl de zielen van hen die vanwege het evangelie, dus het aannemen van Yeshua als hun Heer en Heiland gedood waren in de hemel, vol aanbidding en regerend met Hem voor duizendjaar. Ik ga er gevoeglijk vanuit dat het over dezelfde periode gaat dat satan de oude slang gebonden is in de afgrond. Johannes ziet hen over die periode van duizendjaar niet op aarde maar in de hemel.
De reden dat Yeshua terug was gekomen laat zich raden.
Joh. 14: 1 "In het huis van Mijn Vader zijn veel woningen; als dat niet zo was, zou Ik het u gezegd hebben. Ik ga heen om een plaats voor u gereed te maken. En als Ik heengegaan ben en plaats voor u gereedgemaakt heb, kom Ik terug en zal u tot Mij nemen, opdat ook u zult zijn waar Ik ben."
Ook deze tekst geeft niet mis te verstaan aan dat wij niet naar de aarde worden gebracht als Yeshua naar de aarde wederkomt, maar dat wij gebracht worden naar de plek waar de tronen van de Allerhoogste zijn opgesteld. Daar ziet Johannes diegene die voor Hem gestorven zijn en bij Zijn wederkomst opstaan en Hem tegemoet zullen gaan in de lucht naar de woning van YHWH.
Openbaring 20:5 "Maar de overigen van de doden werden niet weer levend, totdat de duizend jaar tot een einde gekomen waren. Dit is de eerste opstanding."
In die duizendjaar zien we nog iets bijzonders. Niet alleen dat de kinderen van YHWH regeren voor duizendjaar in de hemel na de opstanding bij de wederkomst van Yeshua, maar dat niet iedereen opstaat uit de dood bij Zijn wederkomst. De eerste opstanding geldt dus niet iedereen, maar alleen hen die in Yeshua gestorven zijn. De overigen zullen voor een periode van duizendjaar rusten in hun graven. Zij zullen in de hele periode niet genoemd en niet herdacht worden.
Dus in die periode van duizendjaar is satan gebonden, de kinderen van Yeshua zijn door Hem opgehaald en leven in de hemel en regeren zelfs als Priesters en Koningen en er zijn mensen die niet zullen opstaan bij de wederkomst en voor (nog eens) duizendjaar in hun graf blijven.
Ik weet niet hoe het jou vergaat, maar het gebod om over de aarde te heersen gegeven aan de mens, gaat hier even niet meer op. We hebben net een verschrikkelijk oorlog achter de rug, waarbij YHWH moest ingrijpen, anders zou er geen vlees behouden blijven, en we hebben een machtige (gevallen) engel die net als zijn volgelingen (ga ik even gevoeglijk vanuit) op moeder aarde achterblijft.
Ik krijg denk ik een aardig beeld van hoe ik de afgrond moet zien, lezen en plaatsen. Hier op deze door mens en dier, haard en huis verlaten wereld, na een desatreuse strijd, een alles vernietigende oorlog. zie ik alleen nog maar een planeet die nog (na)smeult van het oorlogskruid en geweld. Ik zeg afgrond.
Je wordt zalig verklaard (en ik begrijp dat steeds beter), als je deel hebt aan de eerste wederkomst, aan dus de eerste opstanding. De eeuwige dood, het eeuwig van je Bron van leven gescheiden zijn, de onomkeerbare duisternis en verlatenheid, de tweede dood, is not your cup of tea, ist nicht dein bier, is niet jouw pakkie an, is gelukkig voor jouw een ver van je bed show, dankzij Yeshua, jouw Heer en Heiland, die voor jou gestorven is, om jouw zonden weg te kunnen dragen naar het Heiligdom om ze in het oordeel en op de oordeelsdag definitief weg te doen en jouw wereld en het hele universum te reinigen van zonde en dood.
Openbaring 20:6 Zalig en heilig is hij die deelheeft aan de eerste opstanding. Over hen heeft de tweede dood geen macht, maar zij zullen priesters van God en van Christus zijn, en zij zullen met Hem als koningen regeren, duizend jaar lang.
Voor duizendjaar mogen wij met Hem zijn in de woning van YHWH, op de plaats die voor ons bereid is, we mogen daar samen met Hem regeren, totdat de duizendjaar voleindigd zijn.
Openbaring 20:7 En wanneer die duizend jaar tot een einde gekomen zijn, zal de satan uit zijn gevangenis worden losgelaten.
Na die duizendjaar en ik wil dit best een periode van vrede noemen, gaat het onvermijdelijke en hoogstnoodzakelijke gebeuren. YHWH gaat defintief puin ruimen, en daarvoor moet satan losgelaten worden. Let op waar dat loslaten mee in verband staat.
Openbaring 20: 8 "En hij zal uitgaan om de volken te misleiden die zich in de vier hoeken van de aarde bevinden, Gog en Magog, om hen te verzamelen voor de oorlog. En hun aantal is als het zand van de zee."
Deze tekst speelt voor mij een sleutel postitie in het gebonden zijn en loslaten van satan.
Duizendjaar in de afgrond, duizendjaar niemand levend op aarde, want zij die geen deel hadden aan de eerste opstanding zijn dood gebleven en zij die wel deel hadden zijn naar de hemelse woning, daar waar de tronen van YHWH zijn opgesteld.
Na die duizendjaar zal de satan uit zijn gevangenis los worden gelaten, hij is niet meer gebonden. En wat kan hij of wat gaat hij als eerste doen, alle volken verzamelen van over geheel de aarde. Welke volken zou je je op z`n minst moeten afvragen, waar komen die ineens vandaan? Alles was toch dood, het was hier op aarde toch totale chaos, wanorde, dood en verderf, dus afgrond?
Hier wordt met weinig woorden gerept over de opstandig ten dode. Alles wat dood was en dood is gebleven bij de eerste wederkomst van Yeshua zijn tot leven gewekt voor het ontvangen van de tweede dood. En die volken worden nu door satan vergaard. Eerst was er niets duizendjaar lang, satan was dus op deze ooit mooie plek, moeder aarde verbannen en gebonden. Hij zat letterlijk met de armen over elkaar en kon niets doen en geen kant op. Gevangen op de planeet waar jij en ik nu wonen en die wij langszaam (ver) maken tot een hel, een afgrond ohne ende.
De volken worden opgewekt ten dode en satan kan weer te keer gaan als een briezende leeuw en iedereen die hij naar de verdoemenis wilde helpen nu defintief leiden naar de eeuwige onomkeerbare verdoemenis, dat zal gelden voor alle eeuwigheden.
Dit alles zal geschieden op het moment dat de Heer beslist om na die duizendjaar met het nieuwe Jerusalem de geliefde stadt en zijn heiligen naar de aarde terug te keren. De plek waarvan Hij gezegd heeft zie ik maak alles nieuw. Maar voordat alles nieuw gemaakt kan worden, ondergaan wij allen hier het definitieve oordeel. Zalig zijn zij die geen deel hebben aan de tweede opstanding en dus de tweede dood.
Openbaring 20: 9, 10 "En zij kwamen op over de breedte van de aarde, en omsingelden de legerplaats van de heiligen en de geliefde stad. Maar er daalde vuur van God neer uit de hemel en dat verslond hen. En de duivel, die hen misleidde, werd in de poel van vuur en zwavel geworpen, waar ook het beest en de valse profeet reedszijn. En zij zullen dag en nacht gepijnigd worden in alle eeuwigheid."
Hoewel het voor mij persoonlijk complex blijft wat ik letterlijk en figuurlijk of geestelijk overdraagbaar moet plaatsen en duiden, lees ik hier los van dit alles, niet mis te verstaan een boodschap van heil, vrede, leven, geluk en liefde van eeuwigheid tot eeuwigheid, without end, ohne ende, zonder einde.
Want het einde van alles is Yeshua die leeft!
Reacties
Een reactie posten