waar blijven onze doden?

"Ik word gerekend tot hen die in de kuil neerdalen, ik ben geworden als een man zonder kracht, afgezonderd onder de doden, net als de gesneuvelden, die in het graf liggen: daar denkt U niet meer aan! Zíj zijn afgesneden van Uw hand." Psalm 88: 5, 6

In deze Psalm lezen we hoe inkt zwart en hoe verschrikkelijk duister het kan worden in het leven van een mens. Geen uitkomst meer zien, geen licht aan het einde van welke tunnel dan ook. Het voelt alsof je doolt in het rijk van de doden, in de diepe krochten van de aarde, waar je geen contact hebt met niets of niemand, zo diep weggezonken in de donkerste hoeken van je ziel dat je gelooft dat zelfs G´d niet meer naar je omziet, omdat het dodenrijk geen mogelijkheden biedt voor overleggingen, voor contact, voor delen, laat staan voor het horen van een hulpgeroep.

Gelukkig geeft de Psalmist op een andere plek heel helder aan dat YHWH altijd bij ons zal zijn en ook daar waar wij ons bevinden in onze duisterste periode van ons leven, dat Hij een trouwe God is van dichtbij.

"Waar kan ik Uw Geest ontgaan, waar Uw aangezicht ontvluchten? Al steeg ik op naar de hemel, U bent daar; of legde ik mij neer in de hel, zie, U bent daar. Nam ik vleugels van de dageraad, woonde ik aan het einde van de zee, ook daar zou Uw hand mij leiden en Uw rechterhand mij vasthouden. Zei ik: Ja, duisternis zal mij opslokken! – dan is de nacht een licht om mij heen. Zelfs de duisternis maakt het voor U niet duister, maar de nacht licht op als de dag, de duisternis is als het licht." Psalm 139 : 7-12

Voor mij is waarheidsvinding erg belangrijk, en de reden laat zich raden, maar ik ga het duiden met een mooie bijbeltekst. Deze tekst spreekt mij persoonlijk heel erg aan, omdat het mijn leven beheerst, het is mijn anker, maar ook mijn kompas gebleken. 

"U onderzoekt de Schriften, want u denkt daardoor eeuwig leven te hebben, en die zijn het die van Mij getuigen." Johannes 5: 39.

Als ik Gods woord op waarde wil schatten, dan moet ik het woord onderzoeken en nemen zoals het er staat, wat niet wil zeggen dat alles even letterlijk genomen moet worden, omdat er teksten zijn die binnen een profetische context een uitleg vragen van de symbolische aspecten die door de Geest van G'd ingezet worden om helderheid te geven tav toekomstige zaken. Het bijbel boek Daniel en Openbaring zijn daar bij uitstek goede voorbeelden van, maar ook de hele Heiligdomsdienst in de Thora spreken met zijn symboliek tot de verbeelding, de afschaduwing van de Werkelijkheid is echt onderwerp van studie waard.

Er zijn zelfs teksten in de bijbel die de suggestie wekken haaks te staan op andere teksten en dat vraagt altijd, bidden en verdieping om tot het juiste inzicht te komen, inzicht die de Geest ons wil geven ter gelegener tijd. 

Zo ook dit onderwerp, dit is nl een erg beladen onderwerp, omdat hier vaak de wens als vader van de gedachte de bril beheerst waarmee gelezen wordt. Het vertroebelt, waardoor we niet precies lezen wat er staat, gewoon niet begrijpen wat er staat of voldoende tot ons doordringt, omdat traditie, verdriet, of zelfs gebrek aan kennis, een verkeerde voorstelling van zaken geeft. Waarheid is ook in dit geval van levensbelang omdat het bepalend is hoe wij tegen God aankijken, maar ook tegen het verlossingsplan, en daarbij is waarheid cruciaal. 

"God heeft zeker gezegd..." zei satan en zaait daarmee twijfel en verderf. Door zijn mooie praatjes en zijn enorme kennis van God en Zijn woord weet hij mensen maar ook hele volksstammen door de eeuwen heen en vanaf het begin al, letterlijk om de tuin (van Eden) te leiden met desastreuze gevolgen. Vaak dienen wij G'd de Eeuwige op een manier die niet Gods manier is, en toch doen we het met volle overtuiging en overgave, gevoed door de gedachten dat God liefde is, en dus wel accepteert dat ik het op mijn manier doe. 

Wat gebeurd er met onze geliefden als zij overlijden, waar gaan ze naar toe, in welke status verkeren zij en voor hoelang?

"Zijn geest gaat uit hem weg, hij keert terug tot zijn aardbodem; op die dag vergaan zijn plannen." Psalm 146: 4

"Want de levenden weten dat zij sterven zullen, maar de doden weten helemaal niets. Zij hebben ook geen loon meer, maar hun nagedachtenis is vergeten. Ook hun liefde, ook hun haat, ook hun afgunst is al vergaan. Zij hebben geen deel meer, voor eeuwig, aan alles wat er onder de zon plaatsvindt." Prediker 9: 5, 6

In het kort even iets over de mens. De mens werd gemaakt uit het stof der aarde, en dat is niet te vergelijken met het stof wat bij ons op de kast, onder het bed of erger nog op onze bijbel hebben liggen. Het stof van de aarde is de grond waarop het gras groeit of de leliën in het veld. De samenstelling van dit stof was ten tijde van de schepping van hoogwaardige en uitzonderlijke kwaliteit bestaande uit hoogwaardige stoffen, zoals magnesium, selenium, ijzer, metaalerts, kalium, zwavel etc...  

97,85% van het lijf bestaat uit onderstaande elementen

65% Zuurstof – zit in bijna alle stoffen

18% Koolstof – zit in bijna alle stoffen

10% Waterstof – zit in bijna alle stoffen

3% Stikstof – eiwitten en DNA

1,5% Fosfor – DNA, botten en tanden

0,35% Calcium – botten, tanden en bloed

De huidige wetenschap is inmiddels zover, althans dat claimt zij, dat zij instaat blijkt te zijn een menselijk lichaam te bouwen uit al deze componenten, ze staan alleen en nog altijd voor een onmogelijke opgave en dat is nl leven geven aan dat lichaam.

De wetenschap pretendeert te weten hoe het leven in elkaar steekt, hoe het werkt en waardoor het werkt, ze weten alleen niet waar het leven vandaan komt en hoe je leven geeft aan een levenloze verpakking die bijvoorbeeld Adam heet.

Waar wij als mens wel toe instaat zijn is dat leven door te geven, wij kunnen als het lichaam van een man en vrouw optimaal functioneert leven doorgeven, het is een kracht die in een eicel en zaadcel zit, die tot een big bang, tot een levensuitbarsting komt als ze een fusie met elkaar aangaan. De bron blijft mijns inziens YHWH de Eeuwige, en de Psalmist heeft dit duizenden jaren geleden al begrepen en beschreven.

"Want Ú hebt mijn nieren geschapen, mij in de schoot van mijn moeder geweven. Ik loof U omdat ik ontzagwekkend wonderlijk gemaakt ben; wonderlijk zijn Uw werken, mijn ziel weet dat zeer goed. Mijn beenderen waren voor U niet verborgen, toen ik in het verborgene gemaakt ben en geborduurd werd in de laagste plaatsen van de aarde. Uw ogen hebben mijn ongevormd begin gezien, en zij allen werden in Uw boek beschreven, de dagen dat zij gevormd werden, toen er nog niet één van hen bestond." Psalm 139: 13- 16

Onze Schepper vertelt ons onomwonden hoe wij gemaakt Zijn en dat Hij de Bron is van het leven, van jou en van mij. De Schepper vertelt ons net zo onomwonden wat er met ons gebeurd op het moment dat wij sterven, als we aan het einde Zijn gekomen van onze tijdelijke reis hier op aarde, als onze ademtocht tot een laatste uitstoot is gekomen van ons leven.

Waarom sterft de mens überhaupt, waarom worden wij (niet) oud en vaak ook nog ziek en gaan we dood?

Omdat de mens ongehoorzaam is geweest, ze waren door rood gereden en daardoor dodelijk verwond. De bijbelse versie is dat ze de vrucht van een boom hadden gegeten waarvan YHWH had gezegd, dat ze daar niet van mochten eten. De Heer zei, dat op het moment dat ze dat wel zouden doen, ze voorzeker zouden sterven. We weten inmiddels dat ze niet ter plekke dood neer vielen, maar dat de gevolgen onomkeerbaar waren en de dood in de ogen moesten kijken.

"In het zweet van uw gezicht zult u brood eten, totdat u tot de aardbodem terugkeert, omdat u daaruit genomen bent; want stof bent u en u zult tot stof terugkeren." Genesis 3: 19

Ik ga er gevoeglijk vanuit dat hier geen misverstand over hoeft te bestaan. We zijn gemaakt door YHWH,  dat was een eenmalige klei en boetseer actie van onze Grote Pottenbakker, met als finishing touch dat Hij het leven gaf aan hen, beginnend bij Adam. Hij blies nl levengevende geest in hem, oftewel de levensadem. De rest van de mensheid is voortgekomen uit het delen en bundelen van elkaars leven, kracht en energie. Lichaamsvreemde cellen die met elkaar de strijd aangaan om het niet zichtbare en vormloos begin vorm te geven, waardoor dit leven uiteindelijk verheven wordt tot een zichtbaar wonder der natuur. YHWH noemt onszelf het kroonstuk van Zijn schepping. 

Uit stof zijn wij voortgekomen en tot stof zullen wij helaas wederkeren. Geen misverstand, geen draaierij, geen gekonkel en geen; dat moet je anders uitleggen strategie.

Toch zijn er heel veel mensen waaronder ook christenen die geloven dat er iets terug gaat naar G'd.

Ik zal de laatste zijn die dit gaat ontkennen, want dat geloof ik persoonlijk ook, maar de grote vraag is, wat gaat er terug naar G'd? Om die reden een hele kleine jip en janneke college tav de mens.

Job 14:10-12 Maar een man sterft en is krachteloos; als een mens de geest geeft, waar is hij dan? Het water loopt weg uit een meer, en een rivier verzandt en valt droog. Zo gaat een mens liggen, en hij staat niet meer op. Totdat de hemel er niet meer is, zullen zij niet ontwaken of opgewekt worden uit hun slaap.

De mens: Lichaam, Geest en Ziel.

Voor nu is deze volgorde even belangrijk, omdat dit past in het bijbels concept.

In het begin na 5 dagen scheppen, maakt God op de zesde dag van de week de mens uit het stof van de aarde. Laten we zeggen dat onze Almachtige Pottenbakker, Adam min of meer uit de klei trok. Toen de Eeuwige Adam geboetseerd had, blies Hij levensadem oftewel geest in Adam via de neusgaten, rechtstreeks in zijn longen.

"toen vormde de HEERE God de mens uit het stof van de aardbodem en blies de levensadem in zijn neusgaten; zo werd de mens tot een levend wezen" Genesis 2: 7

De verpakking, het lichaam was niets, ondanks het feit dat het naar Gods beeld en Gods gelijkenis was gemaakt. Zonder geest, zonder levensadem stelde de mens nog weinig tot niets voor. Op het moment dat G'd geest/levensadem in hem blaast komt de mens tot leven, door het leven dat hem gegeven wordt via de neus in de longen. Het klei, de verpakking komt tot leven, gaat bewegen, ademt, kijkt, hoort, proeft, voelt, praat, denkt, en overlegt met zichzelf, en wat bijzonder is aan de mens, hij weet dat hij weet, maar het meest bijzondere nog is dat Hij weet wie Zijn Maker is.

Van klei, van verpakking van lichaam tot een levend wezen, met allerlei, gaven, opties en mogelijkheden. Het boetseersel krijgt zingeving, het functioneert en kan tot een doel komen. 

Alzo werd de mens, tot een levende ziel. De ziel van de mens, dat is de plek waar het immateriële, zoals het voelen, het overleggen, waar we denken en waar ons intellect zetelt.

Als de geest, de levensadem, die van God de Eeuwige is gekomen, via neus en longen in aanraking komt met het lichaam wordt de mens tot een levende ziel. Toen de mens gemaakt werd uit het stof van moeder aarde was hij dood, beter gezegd nog steeds dood. Ineens kreeg de mens de geest en werd hij een levende ziel, zonder geest is het lichaam dood, zonder geest is er niet eens een ziel.

Adam hadden we nooit leren kennen als hij niet een geest gekregen had, een geest die in aanraking met zijn lichaam hem bekend maakte aan zijn omgeving en waardoor hij bekend werd met zijn omgeving. Hij kon vanaf dat moment fysiek in contact treden met zijn fysieke omgeving, en met zijn geest die van G'd de Eeuwige komt in contact treden met Gods Geest.

"Want zoals het lichaam zonder geest dood is, zo is ook het geloof zonder de werken dood."
Jakobus 2: 26

De geest die de mens van God heeft gekregen is zijn bron van leven en kracht, onze geest was instaat om te communiceren met Gods Geest en door de Geest van God de Eeuwige, leerden wij wat goed en kwaad was.

"Want God heeft ons niet geroepen tot onreinheid, maar tot leven in heiliging. Daarom, wie dit verwerpt, verwerpt niet een mens, maar God, Die ook Zijn Heilige Geest in ons heeft gegeven." 

1 Thessalonicenzen 4: 7, 8

Als de mens sterft en hij blaast zijn laatste adem uit, de adem die hij eerst van God heeft ontvangen, dan gaat die adem, zijn geest, terug naar God. 

"het stof terugkeert naar de aarde zoals het was, en de geest terugkeert tot God, Die hem gegeven heeft. Prediker 12: 7

Wat dus eerst bij God was, van God was en van God de Eeuwige is gekomen in de longen van de mens, in zijn aderen, in zijn spieren en botten, kraakbeen en weefsel, door zijn neusgaten via de longen, heeft hem tot leven gewekt en van hem dus een levende ziel gemaakt. Het is dan ook die geest die terug gaat naar God de Eeuwige. Niet meer en niet minder. Het is niet onze ziel die teruggaat naar de Eeuwige. Het is niet een ziel die op de een of andere manier doorleeft bij God of ergens rondom ons zweeft of huist in een spookslot in welke vorm dan ook. 

"Alles wat uw hand vindt om te doen, doe dat naar uw vermogen, want er is geen werk, geen overleg, geen kennis of wijsheid in het graf, waar u naartoe gaat." Prediker 9: 10

Als wij dood gaan, onze laatste adem uitblazen dan zullen wij rusten in het graf, tot de dag dat Hij Zijn kinderen zal roepen. Jezus zal Zijn kinderen nl roepen bij Zijn wederkomst.

"Want de Heere Zelf zal met een geroep, met de stem van een aartsengel en met een bazuin van God neerdalen uit de hemel. En de doden die in Christus zijn, zullen eerst opstaan." 

1 Thessalonicenzen 4: 16

Laten we dit helder stellen, het kan niet zo zijn dat als wij sterven naar de hemel gaan, en als Christus terugkomt op de wolken weer terug gaan de aarde in, terug tot stof, om dan weer op te kunnen staan als Hij ons roept? Ik hoop van harte dat jij dit ook niet geloven kunt, dit lijkt mij heel erg naar. Zittend bij Jezus aan Zijn voeten in de hemel en zodra het moment daar is dat Hij Zijn kinderen gaat halen, (die er al zijn???), we dus allemaal eerst weer terug moeten tot stof in de aarde om vervolgens weer met Hem mee te mogen waarna we weer mogen zitten aan Zijn voeten. 

Hoe naar het voor een heleboel mensen ook mag klinken, maar als we dood gaan dan worden wij ter aarde besteld en zullen wij weer terug keren tot stof, zoals God dit geboden heeft aan de mens Adam en Eva. De bijbel leert ons dat er geen weg naar de hemel is dan door Jezus. Dat sommige mensen zoals Henoch, Elia, Mozes en nog een aantal anderen ons voor zijn gegaan, zodat hun voorbeeld van Gods belofte aan de mens ons mag bemoedigen, moeten we zien als uitzonderingen, en zelfs deze uitzonderingen waren gestoeld op het verlossend werk van Jezus aan het kruis van Golgotha waar Hij voor onze zonde is gestorven. 

Zij, die bekeerd zijn en het offer van Jezus hebben aangenomen als middel om ons uit eindelijk vrij te kopen van de dood, en ons instaat stelt weer te verenigen met onze Maker, mogen opstaan omdat Jezus is opgestaan uit de dood.  Dit gebeurd op het moment dat Hij ons roept bij Zijn wederkomst, want Jezus komt terug omdat Hij ons gekocht en betaald heeft met Zijn leven.

Niemand van ons of onze geliefden die ontslapen zijn zullen vanuit de hemel op ons neerkijken, of contact met ons hebben. Iedereen die ons ontvalt zal rusten in het graf.

Maar als je sterft en dat zal zeker gebeuren op enig moment, zorg er dan voor dat je sterft onder Zijn vleugelen, in Zijn handen, vrijgekocht van de eeuwige prikkel van de dood, zodat je dood veranderen zal in een tijdelijke slaap.

"En ik hoorde een stem uit de hemel tegen mij zeggen: Schrijf: Zalig zijn de doden die in de Heere sterven, van nu aan. Ja, zegt de Geest, opdat zij rusten van hun inspanningen, en hun werken volgen met hen." Openbaring 14: 13

Ik zal één tegenwerping behandelen. De moordenaar aan het kruis vraagt het volgende aan Jezus: 

"En hij zei tegen Jezus: Heere, denk aan mij, als U in Uw Koninkrijk gekomen bent."

En dit is het antwoord van Jezus: 

"En Jezus zei tegen hem: Voorwaar, zeg Ik u, heden zult u met Mij in het paradijs zijn."
Lukas 23: 42, 43

Deze tekst suggereert dat de moordenaar direct bij zijn sterven met Jezus naar het paradijs gaat. Natuurlijk kan Jezus ook hier net als bij Henoch, Elia en Mozes een uitzondering toepassen. Met Jezus sterven en in dit geval heel erg letterlijk, betekend met Hem zijn in het paradijs. Er is nl geen andere weg naar het paradijs dan via Jezus. Persoonlijk denk ik dat de moordenaar vandaag de belofte en de zekerheid krijgt van een plaats die Jezus voor Hem zou bereiden. 

Komt bij dat Jezus later na Zijn opstanding getuigd aan Maria dat Hij nog niet bij de Vader (in de Hemel) was geweest en dat zij Hem nog niet mocht aanraken.

"Laat uw hart niet in beroering raken; u gelooft in God, geloof ook in Mij. In het huis van Mijn Vader zijn veel woningen; als dat niet zo was, zou Ik het u gezegd hebben. Ik ga heen om een plaats voor u gereed te maken. En als Ik heengegaan ben en plaats voor u gereedgemaakt heb, kom Ik terug en zal u tot Mij nemen, opdat ook u zult zijn waar Ik ben." Johannes 14: 1- 3

Als kind van God heb ik deze zekerheid. 

Net als dat het Lam van G'd, (Jezus) geslacht was voor dat de aarde gemaakt werd, en de namen van hen die G'd de Eeuwige hebben verworpen niet zouden staan in het boek des levens. Zo is het leven en sterven in Christus mijn zekerheid dat ik een plaats mag innemen in Zijn koninkrijk, een plaats die Jezus door Zijn offer in staat heeft gesteld om deze voor mij te bereiden. Deze belofte staat als een huis, als een huis op een rots en die Rots is Jezus. Op basis van die zekerheid in Christus mijn Verlosser en Zaligmaker, op basis van het feit dat de Allerhoogste zich met ons wilde verzoenen en heeft verzoend, kan ik zeggen dat ik vandaag al in Zijn paradijs vertoef, dat ik vandaag al mag zitten aan de voeten van Christus, dat ik vanaf vandaag gezeten ben op de troon van de Allerhoogste in Christus, dat ik vandaag al loop op gouden paden, dat ik het vandaag mag zien als een voldongen feit.

"Gezegend zij de God en Vader van onze Heere Jezus Christus, Die ons gezegend heeft met alle geestelijke zegen in de hemelse gewesten in Christus, omdat Hij ons vóór de grondlegging van de wereld in Hem uitverkoren heeft,  opdat wij heilig en smetteloos voor Hem zouden zijn in de liefde." Efeziers 1: 3, 4

De leer van de onsterfelijke ziel is dus een leugen van de satan en die begon hij te verkondigen tegen Eva toen zij nog in het paradijs was.

"Toen zei de slang tegen de vrouw: U zult zeker niet sterven. Maar God weet dat, op de dag dat u daarvan eet, uw ogen geopend zullen worden en dat u als God zult zijn, goed en kwaad kennend." Genesis 3: 4, 5

Niets is minder waar gebleken, vanaf het moment dat de mens ongehoorzaam was aan God de Eeuwige, en de vader van de leugen geloofde, werd zij door de overtreding een sterfelijke ziel. Uit stof ben je gemaakt en tot stof zul je wederkeren, hoewel dat niet het uiteindelijke plan was.

Zelfs toen Jezus de Geest gaf, en Zijn Geest gaf in de handen van Zijn Vader, heeft Hij drie dagen gerust in het graf. Was Hij naar het paradijs, neen, want dit verklaard Hij aan Maria.

"Jezus zei tegen haar: Houd Mij niet vast, want Ik ben nog niet opgevaren naar Mijn Vader, maar ga naar Mijn broeders en zeg tegen hen: Ik vaar op naar Mijn Vader en uw Vader, en naar Mijn God en uw God." Johannes 20: 17

God is een trouwe God en als Hij ons iets belooft dan kunnen wij ervan op aan dat Hij zich aan Zijn woord houdt. Wij hoeven Hem niet daaraan te helpen herinneren. Los van de uitzondering doet G'd alles in goede orde en mogen wij Hem tegemoet gaan op de wolken als Hij komt in volle glorie, macht en heerlijkheid, omdat Hij de dood heeft overwonnen. Als Hij ons roept, zullen wij luisteren en met Hem meegaan naar een hemelse plaats. Wij zullen met Hem mee kunnen als Hij ons vanuit het stoffelijke tot Hem zal roepen en zullen wij veranderen, een nieuwe geest in een nieuw lichaam, waardoor wij een nieuwe ziel zullen worden.

Dit is Zijn belofte, dit is onze troost:

"in een ondeelbaar ogenblik, in een oogwenk, bij de laatste bazuin. Immers, de bazuin zal klinken en de doden zullen als onvergankelijke mensen opgewekt worden, en ook wij zullen veranderd worden. Want dit vergankelijke moet zich met onvergankelijkheid bekleden en dit sterfelijke moet zich met onsterfelijkheid bekleden. En wanneer dit vergankelijke zich met onvergankelijkheid bekleed zal hebben, en dit sterfelijke zich met onsterfelijkheid bekleed zal hebben, dan zal het woord geschieden dat geschreven staat: De dood is verslonden tot overwinning. Dood, waar is uw prikkel? Graf, waar is uw overwinning? De prikkel nu van de dood is de zonde, en de kracht van de zonde is de wet. Maar God zij dank, Die ons de overwinning geeft door onze Heere Jezus Christus. Daarom, mijn geliefde broeders, wees standvastig, onwankelbaar, altijd overvloedig in het werk van de Heere, in de wetenschap dat uw inspanning niet tevergeefs is in de Heere.  1 Korinthe 15: 52- 58

Dus in het kort: 

Het is niet de ziel die van God komt en in de mens wordt geblazen op de zesde scheppingsdag, het is geest.

Doordat geest komend van God in aanraking komt met het lichaam, welke door God zelf is gemaakt, wordt de mens een levende ziel, dan wordt de mens als geheel ziel.

Als zijn levensadem hem verlaat gaat de ziel ter ziele, gaat verloren, stopt met werken, met zijn. En alles wat de ziel tot stand heeft gebracht door geest in verbinding met lichaam komt tot een einde, dan is er van de mens niets meer dan de verpakking die uiteindelijk tot stof zal wederkeren, en zijn geest die het lichaam tot alles in staat stelde gaat terug naar de Allerhoogste.

De geest die de mens krijgt is dus niet de ziel, het lichaam welke God gemaakt heeft is niet de ziel.

De ziel ontstaat als deze twee met elkaar in aanraking komen, daardoor weet de wens, daardoor kan hij overleggen, daardoor kan het lichaam vele activiteiten aan de dag leggen en kunnen wij begrijpen wat God via Zijn heilige Geest ons wil zeggen, leren, vernieuwen en hervormen. Door de geest kunnen wij God leren kennen via de heilige Geest, die in tegenstelling tot ons wel een Persoon is.

Onze geest is geen persoon, onze geest communiceerd met Gods Geest en wij kunnen dit vertalen en begrijpen via onze ziel, wij maken er plaatjes bij en tekst en krijgen op die manier een vertaling via ons verstand en kunnen dat dan naar doen en laten vertalen.

Ik wens je Gods zegen, en laat de dwaling die je waar ook gelezen hebt los dat de ziel teruggaat naar God en dat de ziel onsterfelijk is, dat is niet bijbels, dat is de eerste verleiding van satan aan het adres van de mens:

Genesis 3:4 Toen zei de slang tegen de vrouw: U zult zeker niet sterven.