verdraagzaamheid

Romeinen 14:1 Aanvaard dan wie zwak is in het geloof, maar niet om over meningsverschillen te strijden. De een gelooft wel dat hij alles eten mag, maar wie zwak is, eet plantaardig voedsel.

Wie wel alles eet, moet hem niet minachten die niet alles eet. En wie niet alles eet, moet hem niet veroordelen die alles eet. God immers heeft hem aanvaard.

Dit hoofdstuk van Paulus aan de gelovige romeinen, aan zijn broeders en zusters in het geloof te rome gaat over, dat we elkaar moeten verdragen, respecteren en liefhebben.

In mijn bescheiden mening heeft het liefhebben alle aspecten in zich om juist op die goede manier met elkaar om te gaan.
Als we kijken naar de volgende tekst dan zien we als het ware de drager, het fundament van de goede God en liefdevolle hemelse Vader.

Galaten 5:22 De vrucht van de Geest is echter: liefde, blijdschap, vrede, geduld, vriendelijkheid, goedheid, geloof, zachtmoedigheid, zelfbeheersing.

De vrucht, en ik wijs er nogmaals graag even op, hier staat niet vruchten, maar vrucht. Het is een pakket, één geheel, het is als het ware een sinaasappel of mandarijn met verschillende partjes, het is de vrucht van de Geest, een pakket aan maatregelen aan aspecten en aan eigenschappen van de Geest van God die wij krijgen bij onze wedergeboorte, bij het moment dat wij ervoor kiezen het offer van Yeshua aan te nemen als middel om ons vrij te kopen van de zonde en dood. Dit alles na de erkenning dat wij zondig zijn, schuldig en strafwaardig en de dood verdienen als antwoord op het leven waarmee wij als het ware geboren werden toen wij voet aan Moeder Aarde zette, want dat is onze status op het moment dat wij het aardse levenslicht zien.

Psalm 51:7 Zie, ik ben in ongerechtigheid geboren, in zonde heeft mijn moeder mij ontvangen.

David de psalmist en koning van Israel, beschrijft dit tijdens een hele donkere periode van zijn leven en licht ons in hoe dat verkeerde wat hij doet in zijn leven een oorsprong heeft. Hij beschrijft dat niet als een excuus, maar wel waar het vandaan komt.

Als we tot geloof zijn gekomen als Gods Geest ons heeft overtuigd waar we vandaan komen en hoe we daarvan Los kunnen komen en het Lossen, (wat ons uit genade en gratis wordt aangeboden), met beide handen aannemen, dan krijgen wij een nieuwe geest waarbij ook de Heilige Geest van God in ons gaat wonen om samen te werken met onze nieuwe geest zodat wij goede dingen denken, voelen en doen, naar God toe, naar onze medemens toe en uiteraard ook naar onszelf.

De drager van al die mooie eigenschappen, van al die mooie partjes vindt zijn begin in de liefde. Het is mijn overtuiging dat de liefde dit alles in zich meedraagt, en dat het om die reden ook als eerste in de rij genoemd wordt, waar de rest als het ware uit voortvloeit of misschien zelfs wel synoniemen zijn.

De oproep van Paulus hoe we met elkaar behoren om te gaan en het succes ervan vindt hier zijn oorsprong, in deze vrucht, een vrucht die wij als Gods kinderen onlosmakelijk met onze bekering en wedergeboren staat verkregen hebben. Het is in ons aanwezig en helpt ons om te groeien, om te hervormen en te vernieuwen, het is de basis voor de opvoeding door de Heilige Geest.
We kunnen het, dat is wat Gods woord ons leert, wij hebben het in ons. Niet vanaf onze natuurlijke geboorte, maar zeker vanaf het moment dat we geestelijk opnieuw geboren worden.

Verdraagzaamheid ligt niet verborgen, maar is geborgen in de liefde en helpt ons om om te gaan met mensen die anders zijn dan wij, die anders denken en hun leven anders inrichten.

Het geloof en onze relatie met onze hemelse Vader is uniek en zal in meer en mindere mate afwijken van het geloof en de relatie met God van iemand anders, van ieder ander denk ik wel.

Maar er is een gemene deler die de Geest ons geeft en verankert in ons, en dat is Zijn Vrucht. Als we  dat geloven en als we daarop vertrouwen en in die kracht gaan staan, in die overtuiging dat de Sturende Heilige Kracht in ons niet alleen de weg wijst, maar ons ook op weg helpt en onderweg Zijn blijvende kracht/vrucht in ons laat stromen, dan zullen wij Zijn naam met ere dragen en uitleven, dan zullen wij uitvoerders zijn van het derde gebod, dan zullen wij de naam van Christus, als christen niet onheilig en ijdel dragen, omdat we ons leven verbonden met Christus en waarom wij christenen genoemd worden, met ere leven.

Deze brief van Paulus gaat over dat leven, en hoe wij dat vorm geven, hoe wij omgaan met anders.

Maar ik wil toch gezegd hebben dat dit gedeelte niet een vrijpleiten is voor gelovigen, voor christenen om erop los te leven, om te eten wat zij vinden dat ze mogen eten en feestdagen vieren die zij menen te moeten vieren.

Deze brief is gericht aan gelovigen, aan christenen, aan joden die de Heere kennen en waar ze mee in zee zijn gegaan, en een leven leiden onder de Heerschappij van onze Heer, Hij die wandelde met Zijn Vader, volgens Zijn geboden en verordeningen, Hij heeft dan ook een diep verlangen dat wij op gelijke wijze onze leven bewandelen.

1 Johannes 2:3 En hierdoor weten wij dat wij Hem kennen, namelijk als wij Zijn geboden in acht nemen. Wie zegt: Ik ken Hem, en Zijn geboden niet in acht neemt, is een leugenaar en in hem is de waarheid niet. Maar ieder die Zijn woord in acht neemt, in hem is werkelijk de liefde van God volmaakt geworden. Hierdoor weten wij dat wij in Hem zijn. Wie zegt in Hem te blijven, moet ook zelf zo wandelen als Hij gewandeld heeft.

Het eten van onrein vlees, wat velen hier in denken te lezen, is hier echt onderwerp van discussie, het gaat hier uiteraard om het eten van vlees maar niet over rein of onrein, maar of je überhaupt vlees eet of niet en om welke reden je het niet zou eten. Het eten van offervlees, vlees wat aan de afgoden was geofferd is eerder ter sprake gekomen,  1 Korinthe 8, waarbij de sterke in het geloof zich niet laten leiden noch misleiden of beïnvloeden, omdat het van geen waarde is of het nu wel of niet geofferd is, en waarbij de zwakke in het geloof, wellicht bang is dat het eten van offervlees zijn geestelijk leven zal aantasten.

Het gaat hier ook om het wel of niet vieren van allerlei feestdagen en de belangrijkheid van de ene dag boven de ander, feestdagen die we niet moeten verwarren met de wekelijkse shabbat, de 7e dag van de week als onderdeel van de wet van YHWH aan Mozes gegeven op de berg Horeb, wat nooit een vraagstuk zou zijn geweest in die tijd, evenmin het eten van rein of onrein voedsel, en als satan zich op de achtergrond had gehouden was het ook nu geen onderwerp van discussie geweest.

Zelfs als Paulus schrijft dat:

Romeinen 14:14 Ik weet en ben ervan overtuigd in de Heere Jezus dat niets in zichzelf onrein is. Alleen voor hem die van mening is dat iets onrein is, voor die is het onrein.

Zelfs dan heeft hij gelijk, want die zaken in het leven die onrein zijn, zijn niet in zichzelf onrein, maar onrein omdat YHWH ze onrein heeft verklaard en tav onrein voedsel vinden we nergens in de bijbel een herroeping ervan, net zo min dat een melaatse niet meer onrein is tot op de dag van vandaag of iemand met ebola, om maar eens iets eigentijds te noemen.
Het is daarom mijn stellige overtuiging dat onrein voedsel tot op de dag vandaag onrein is, en daarin wordt ik ook ondersteund door de huidige wetenschap.

Het is bovendien mijn stellige overtuiging dat wetten en verordeningen die als schaduw wetten verwezen naar de Werkelijkheid Christus, (doordat Hij gekomen is en de schaduw dus Werkelijkheid geworden is), hebben afgedaan, met name te noemen de besnijdenis en feestdagen, nieuwe maan en sabbatten, allerlei zaken die dus naar Hem verwezen.

De vraag is hoe ga ik ermee om, als ik christenen daar anders mee zie omgaan, anders mee omgaan omdat ze een andere overtuiging hebben.

Het lijkt me goed dat we daarvoor bidden, dat we erover met elkaar in gesprek blijven, maar het belangrijkste is, dat wij verdraagzaam zijn en dat we elkaar met respect blijven behandelen en liefde betonen, ook als het een vermaning behoeft.

Als we geleerd hebben (en geloof me dat is een leerproces en meestal een levenlang), de ander echt hoger te achten dan onszelf dan zal ook de verdraagzaamheid als uitwas van de liefde groeien en meer en meer gestalte in ons krijgen.
De weg van verdraagzaamheid is een weg vol met genadetrainers, een weg vol met genadetrainingsmomenten, dat helpt ons om te groeien in het zijn van een familie van God, in het zijn van Zijn ambassadeurs op aarde.

Galaten 2:20 Ik ben met Christus gekruisigd; en niet meer ik leef, maar Christus leeft in mij; en voor zover ik nu in het vlees leef, leef ik door het geloof in de Zoon van God, Die mij heeft liefgehad en Zichzelf voor mij heeft overgegeven.

Omdat Hij ons eerst heeft liefgehad, zijn wij in staat om die liefde die in ons hart is geplant terug te geven aan God, door te geven aan onze naasten en onszelf lief te hebben zoals Hij ons liefheeft.