Zijn Woorden waren vriendelijk

1 Petrus 3:1515 Maar heiligt de Christus in uw harten als Here, altijd bereid tot verantwoording aan al wie u rekenschap vraagt van de hoop, die in u is, doch met zachtmoedigheid en vreze,

Deze week (week 47, 2022) 👉(elkaar tegensprekende teksten?) bestuderen we enkele fascinerende teksten in de sabbatschool les, die mensen gebruiken om de natuurlijke onsterfelijkheid van de ziel te rechtvaardigen. Deze overwegingen zouden onze eigen overtuigingen moeten versterken en ons moeten helpen om vriendelijk antwoord te geven aan degenen die dit belangrijke leerstuk in twijfel trekken.

De zinsnede "om vriendelijk antwoord te geven....) viel mij op, mede door de recente gebeurtenissen in mijn eigen thuis gemeente. Het zijn dagelijkse lessen waar we ons aan kunnen spiegelen. 

Johannes 8:6 En dit zeiden zij om Hem te verzoeken, opdat zij iets hadden om Hem aan te klagen. Maar Jezus bukte en schreef met de vinger in de aarde. 7. En toen zij Hem dit bleven vragen, richtte Hij Zich op en zei tegen hen: Wie van u zonder zonde is, laat die als eerste de steen op haar werpen. 8. En opnieuw bukte Hij en schreef in de aarde. 9. Maar toen zij dit hoorden en in hun geweten overtuigd waren, gingen zij weg, de één na de ander, te beginnen bij de oudsten tot de laatsten; en Jezus werd alleen achtergelaten, en de vrouw die in het midden stond.

De manier waarop Jezus sprak met de Farizeeën, was nooit om ze weg te jagen of ze te cancelen, het was om ze tot nadenken te stemmen, ze in te laten zien dat ze een verkeerde afslag hadden genomen. Dat klonk misschien niet altijd vriendelijk, maar altijd met de juiste intentie, en het opende altijd de mogelijkheid tot een keuze, tot een betere of goede keuze.

In Jeremia lezen we wat Jezus in het zand (stof) schreef:

Jeremia 17:13 HEERE, Hoop van Israël, allen die U verlaten, zullen beschaamd worden.

Wie zich van mij afkeren, zullen in de aarde worden geschreven, want zij hebben de bron van het levende water, de HEERE, verlaten.

De reactie van de Farizeeën was, dat ze (er van) wegliepen, afwezen en zich niet wilden omkeren van hun verkeerde weg die ze in waren geslagen, "in hun geweten overtuigd", dat gaat diep, dat had zich vastgezet.

De reactie had moeten zijn:

Jeremia 17:14 Genees mij, HEERE, en ik zal genezen worden, verlos mij, en ik zal verlost worden, want U bent mijn lofzang.

Een andere mooi voorbeeld in de bijbel lezen we in het tweede boek van het Nieuwe Testament in Markus zeven, daar komt en niet Israëlitische vrouw naar Jezus en vraagt om de genezing van haar dochter die bezeten is door een demon, wat wij tegenwoordig misschien wel mogen definiëren als een psychose. Ook hier heeft het er alle schijn van dat Jezus harde en onvriendelijke woorden gebruikt en haar afwijst, wat absoluut niet de aard en wijze is van Jezus en ook niet in lijn is met Zijn missie, en waarom Hij überhaupt naar de aarde was gekomen. Maar hier zien we iets gebeuren waar in mijn perceptie Jezus op uit was. 

Markus 7:26 Deze vrouw nu was een Griekse, afkomstig uit Syro-Fenicië; en zij vroeg Hem de demon uit haar dochter uit te drijven. 27. Maar Jezus zei tegen haar: Laat eerst de kinderen verzadigd worden, want het is niet behoorlijk het brood van de kinderen te nemen en naar de hondjes te werpen. 28. Maar zij antwoordde en zei tegen Hem: Ja, Heere, maar de hondjes eten toch ook onder de tafel van de kruimels van de kinderen. 29. En Hij zei tegen haar: Omwille van dit woord ga heen, de demon is uit uw dochter uitgegaan.

Deze vrouw liet zich niet zomaar "wegsturen", zij beriep zich op haar "erfdeel" op de genade gave die Jezus voor iedereen bestemd had. Zij was vasthoudend en gaf een repliek die Jezus ten voorbeeld wilde zien. Zij wilde iets van de Heer waarvan zij vond dat ze daar recht op had, op mededogen, op liefde, op genezing en op het leven. En zij wist dat Hij haar dit kon geven, dat er niemand anders was dan de Heer en daarom hield vol, ze beet zich vast en ontving waar ze recht op had.
Net als in Jeremia 17: 14 vroeg zij, (en ik denk echt meer dan voor haar dochter alleen), "Genees mij Heere en ik (zij) zal genezen". En omwille van dit woord, omwille van haar overtuiging, omwille van haar vasthoudendheid, te krijgen waar ze zo naar verlangde, kreeg ze wat Jezus niet alleen voor de kinderen van Israel had gereserveerd, de Weg (tot Leven), de Waarheid (tot Leven) het Leven, maar voor iedereen. De opdracht die Jezus nl had, geldt ook ons: Gaat dan over de hele wereld en verkondig, deel uit en zaai, aan alle volk, taal en natie, over de grenzen van Israel heen, over de grenzen van je gezin heen, over de grenzen van jouw kerk heen.

God laat ons door de Heilige Geest Zijn weg zien, door Zijn Woord, een weg waarvan de discipelen soms ook zeiden dat ze niet zo tof was,

Johannes 6:60 Velen dan van Zijn discipelen die dit hoorden, zeiden: Dit woord is hard; wie kan het aanhoren? 61. Maar omdat Jezus bij Zichzelf wist dat Zijn discipelen daarover morden, zei Hij tegen hen: Neemt u hier aanstoot aan?

Uiteindelijk (God zij dank) namen ze daar geen aanstoot aan, zo ook niet de moeder van haar zieke dochter en ik hoop en bidt dat dit ook voor jou zal gelden.

Zoals de moeder van Jezus, bewaarden ze gelukkig alle woorden in hun hart, totdat het net als bij de Emmaüsgangers ging branden in hun hart, en zij hun leven volledig gaven aan Hem en in dienst van Hem. Hun levens werden zoals de Heer het had bedoeld vanaf het begin en in de priesters van het Oude Testament werd voorgeleefd. Ze stonden in dienst van de Heer, ze stonden met hun werken voor de Heer tot eer van de Heer, zodat Hij zijn naam kon vestigen, maar ze waren er ook tot zegen voor hun naasten.
Leven tot eer van Hem, in dienst van Hem en tot zegen zijn op de plek waar God eenieder van ons persoonlijk gesteld heeft, in je gezin, op je werk, de buurt waar je woont, de plek waar je naar toe reist en in de kerk waar je in gemeenschap met elkaar God zoekt en aanbidt. Leer ze, bemoedig ze en versterk ze te onderhouden al wat Hij ons geboden heeft.

Teder en vriendelijk roept Jezus de zijnen: Kom thuis!