haar leven mogen we vieren

Kan de tijd altijd alle wonden helen,
wonden die niet alleen het verlies maar ook de mooie momenten strelen?

Terugkijken is altijd met een lach maar ook met een traan,
ooit heel dichtbij maar vaker nog zo pijnlijk ver van je vandaan.

Ze is er en ze is er niet, ze leeft door in jou en in je prachtige meid,
de echtheid van haar bestaan kan niet gelogend worden omdat ze verblijd.

Jouw lach, jouw pijn, jouw lasten al jouw zuchten, en jouw zijn, is haar dank aan jou,
wie jij bent in je strijd en pijn, in je momenten van geluk en liefde, ik deel ze met jouw mijn vrouw.

Het geluk van haar bestaan zet zich voort in wie jij bent,
Ik mag wel zeggen ik ben om die reden de meest gelukkig vent.

Het leven aan jouw gegeven, heb je samen met mij mogen doorgeven,
het is een kracht die wij deelden, voor één moment, maar duurt één prachtig leven.

Al die dagen dat je dochter in ons leven mag stralen,

vertelt ze onbewust, wie je moeder was, en omkleed zij haar verhalen.