vergeven is natuurlijk

Kolossenzen 3:13 Verdraag elkaar en vergeef de een de ander, als iemand tegen iemand anders een klacht heeft; zoals ook Christus u vergeven heeft, zo moet ook u doen.

Vergeving vragen aan je naaste breekt de muren in jouw leven af om vergeving te kunnen ontvangen. Het is niet de bedoeling dat je de muren bij iemand anders moet afbreken om het te krijgen.

Het ontvangen van vergeving van je naaste is niet een lang overwogen gunst, het is een houding van het hart van de gever, zonder aanzien des persoon, het is een hartgesteldheid van diegene die vergeving geeft, het is een natuurlijke houding van de gever om te willen geven. 

We vragen God niet om vergeving om Gods hart te bewegen ons te vergeven, of om vergeving in Zijn hart te creëren, God vergeeft zonder terughoudendheid. Vergeving vragen stelt ons instaat, onszelf open te stellen waardoor onze eigen opgebouwde barrières zullen worden neergehaald om de overvloed aan vergeving die God ons te allen tijde wil geven te kunnen ontvangen. 

Als diegene die onrecht is aangedaan een hart vol liefde betoont aan hen die hem onrecht heeft aangedaan is de weg tot vergeving een begaanbare weg. Vaak denken we dat diegene die onrecht doet de eerste stap moet zetten, maar dat is niet wat de bijbel, wat God ons geleerd heeft en in Christus ons heeft voorgeleefd.

Mattheüs 5:23,24 Als u dan uw gave op het altaar offert en u zich daar herinnert dat uw broeder iets tegen u heeft, laat uw gave daar bij het altaar achter en ga heen, verzoen u eerst met uw broeder en kom dan terug en offer uw gave.

Hier lezen we in hoofdstuk vijf van Mattheüs, een hele reeks aan voorwaarden, diepgang en licht tav de letterlijke toepassing van de letter. Dat bijvoorbeeld vergeving voortkomt uit de houding van diegene die onrecht is aangedaan. Hij koestert geen wrok, overlegt niet of hij wel wil of zal vergeven. Hij herinnert zich een voorval en wil dit uit de wereld helpen en gaat met een vergevend hart naar diegene toe die hem onrecht heeft aangedaan. Dat is de weg die God vanaf het begin gegaan is. Toen Eva en Adam ongehoorzaam waren en zondigde tegen de Allerhoogste, Zijn geboden overtraden, was het de mens die een terugtrekkende beweging maakte, en was het God die hen opzocht en vanuit diepgewortelde liefde hen tot zich riep.

Genesis 3:8, 9 En zij hoorden de stem van de HEERE God, Die in de hof wandelde, bij de wind in de namiddag. Toen verborgen Adam en zijn vrouw zich voor het aangezicht van de HEERE God te midden van de bomen in de hof. En de HEERE God riep Adam en zei tegen hem: Waar bent u?

Dit is hoe God is, dit is Zijn wezen, Zijn natuur, Hij is God en kan niet anders, dit is wat we mogen lezen en proeven in het begin van het oude testament. Duizenden jaren later wordt alles Werkelijkheid en lezen we in het nieuwe testament nog steeds hetzelfde, omdat God niet veranderd, Hij is de Ik Ben.

Johannes 3:16, 17 Want zo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat ieder die in Hem gelooft, niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft. Want God heeft Zijn Zoon niet in de wereld gezonden opdat Hij de wereld zou veroordelen, maar opdat de wereld door Hem behouden zou worden.

Als wij niet kunnen vergeven dan zal dat leiden tot bitterheid en boosheid, het zal ons gevangen houden en altijd zorg dragen voor conflicten in relaties, het zal ons beroven van de vrijheid, de vrede en de zegen die God ons aanbiedt om met jezelf, met elkaar en bovenal met God in harmonie te leven. Christus heeft altijd die mensen vergeven die het niet verdiend hebben, Hij heeft ons allemaal vergeven, tenminste Hij wil ons allemaal vergeven, maar dan moeten we het ook wel aan willen nemen, en dat is eigenlijk het enige wat God van ons vraagt, vergeving aannemen omdat het je gratis en voor niets wordt aangeboden, omdat de prijs die nodig is voor het krijgen van vergeving die Iemand anders is betaald.

Mattheüs 6:12, 14, 15 En vergeef ons onze schulden, zoals ook wij onze schuldenaren vergeven...Want als u de mensen hun overtredingen vergeeft, zal uw hemelse Vader u ook vergeven. Maar als u de mensen hun overtredingen niet vergeeft, zal uw Vader uw overtredingen ook niet vergeven.

Mensen maken fouten, mensen zullen ons kwetsen, mensen die dichtbij staan, familie en vrienden, broeders en zusters, buren en collega’s, maar ook vreemden, totale onbekenden, en al die relaties vraagt een constante houding van willen vergeven. Het vraag een constant vervuld zijn met de Geest van God, die het willen en het werken in ons uitwerkt, zodat wij het kunnen, zodat wij kunnen wat God kan, zodat wij willen wat God wil. 

Als Jezus ons vergeeft dan gaat Hij niet naar de engelen toe om te klagen, roept Hij niet een vergadering bijeen om onze zonden onder de loep te nemen om nog fijn even met elkaar door te spreken dat wat wij gedaan hebben helemaal not done is, hoe slecht we het wel niet gedaan hebben, wat de consequenties zijn en of de vergeving die Hij in eerste instantie schonk wel op z'n plaats is. Het verhaal van de verloren zoon leert ons één heel belangrijk Gods principe, laat een grote spotlight vallen op het karakter van God en hoe Hij met zonde, berouw en vergeving omgaat.

Lukas 15:20-24 En hij stond op en ging naar zijn vader. En toen hij nog ver van hem verwijderd was, zag zijn vader hem en deze was met innerlijke ontferming bewogen en hij snelde hem tegemoet, viel hem om de hals en kuste hem. En de zoon zei tegen hem: Vader, ik heb gezondigd tegen de hemel en tegenover u. Ik ben niet meer waard uw zoon genoemd te worden. Maar de vader zei tegen zijn dienaren: Haal het beste gewaad tevoorschijn en trek het hem aan en geef hem een ring aan zijn hand en sandalen aan zijn voeten. En breng het gemeste kalf en slacht het, en laten we eten en vrolijk zijn. Want deze, mijn zoon, was dood en is weer levend geworden. En hij was verloren en is gevonden. En zij begonnen vrolijk te zijn.

De zoon die besloten heeft om terug te keren naar zijn Vader, wil achtergesteld worden, wil slaafs behandeld worden, maar wel in de buurt zijn en blijven, altijd beter dan met twee benen in een wereld die jou genadeloos de rug heeft toegekeerd. Een wereld waarbij we nou niet bepaald van profiteren, een regering onder het gezag van satan en waar vergeving en genade ver te zoeken is.

De Vader wil van zijn opsomming aan fouten en gebreken, aan slechte daden en het onrecht wat hij veroorzaakt heeft geen weet hebben, Zijn zoon is terugkomen, heeft spijt, getuigd berouw en wil niets liever dan weer bij de Vader zijn, en God stond al vanaf het begin dat Zijn zoon wegging de wereld in, het "vrije" zondige leven tegemoet, met open armen op de uitkijk, te wachten op het moment dat Zijn zoon huiswaarts zou keren. En als de zoon weer thuis komt dat komt hij weer thuis, in het huis van de Vader, niet in de herberg, niet in het schuurtje achteraf, in de bovenkamer of in een stal, nee hij wordt in de armen gesloten van een Vader die zonder vragen en zonder ondervraging Zijn zoon vergeeft en opneemt in het gezin, op een zoonwaardige plek, met een bedekkend feestkleed met een ring aan zijn vinger van bevoegdheden zonder beperking, een plek in het gezin aan de rechterhand van de Vader.

Alles is vergeven, alles is vergeten, en iedereen die op enig manier de Vader wil herinneren aan het feit dat die ene broer of zus toch wel hele nare dingen heeft gedaan, in zijn of haar ogen, wellicht onvergeeflijke dingen, wordt gewezen op het karakter van de Vader. 

Lukas 15:32 Wij zouden dan vrolijk en blij moeten zijn, want deze broer van jou was dood en is weer levend geworden. En hij was verloren en is gevonden.

God wil de opsomming over wat we allemaal gedaan hebben en wat het allemaal veroorzaakt heeft niet horen. God wil ook de opsomming van jou over je naaste, over je broer of zuster over wat hij of zij allemaal verkeerd heeft gedaan niet horen. God wil dat wij blij zijn en feest vieren omdat iemand zich omgekeerd heeft van zijn verkeerde weg, van zijn verkeerde daden en terug gekomen is naar huis, waar hij met zekerheid en zonder terughoudendheid vergeving ontvangt en welkom wordt geheten. 

Als Jezus ons vergeeft is er geen; ja maar, neen, er is alleen maar vergeven en vergeten. Bij Jezus bestaat alleen maar vergeven en vergeten, Hij houdt niet vast aan wat is vergeven, draagt ons dat ook niet jaren later na, en daarom hebben wij vrede met Hem, zijn wij vrij, vrij van last, vrij van gebukt gaan onder veroordeling en schuld. Jezus kan daarom nieuwe dingen doen in ons leven, Hij kan ons constant hervormen en vernieuwen, maar alleen dan als wij niet vasthouden aan het oude, aan oude schulden en aan oude schuldvragen tav jezelf en tav van jou naar anderen toe, als het oude, als de oude last niet weg is, is er geen ruimte voor nieuwe dingen, voor nieuwe stappen voorwaarts in het geloof.

• zoek je een perfect gezin?
• zoek je een perfecte gemeente?
• zoek je een perfecte kerk?

Zoek verder want die zijn er niet,het is er gewoon weg niet, en als je er al één gevonden hebt dan mag je er toch niet bij horen want dan zal het niet meer perfect zijn. 

Het is beter om te werken aan vergeving, want een gezonde relatie met God is de basis voor een gezonde relatie met je medemens. 

Vijf aandachtspunten voor een positieve relatie:

1. accepteer dat er verschillen zijn tussen jou en anderen, omarm de verschillen, als we allemaal hetzelfde waren dan waren al die anderen mensen niet nodig en overbodig.
2. wees vasthoudend aan principes en flexibel tav voorkeuren.
3. wees bereid om te luisteren en sta open om iedere kant van een zaak te bestuderen en te belichten, daarom heeft God ons twee oren gegeven en maar één mond.
4. wees vasthoudend in het vermijden van conflicten over zaken die er eigenlijk niet toe doen.
5. wees ervan overtuigd dat je Gods strijd strijdt en niet die van jezelf, go the extra mile om te vermijden dat je jouw wil doet ipv Gods wil.

Gods wil is dat je diegene vergeeft die jou onrecht aandoen, bidt voor hen die jou vervolgen. Wees perfect zoals God in de hemel perfect is. 

Perfectie (téleios) in de bijbel betekend geestelijke volwassenheid en stelt ons in de gelegenheid om onvoorwaardelijk lief te hebben vooral diegene die je beledigen, onheus bejegenen, vervolgen en haten.

In Duitsland had je jaren geleden een reclame van de Opel. In die reclame zag je dat in een laboratorium het merk Opel aan een kritische onderzoek, analyse en test werd onderworpen, het bleken onderzoekers van het automerk Mercedes te zijn en deze reclame eindigde met de opmerking: 

"er wird uns das Leben schwer machen". 

Dat is wat ons ieder dag overkomt, of kan overkomen, omstandigheden al dat niet direct door onze medemens veroorzaakt, kan ervoor zorgen dat we door moeilijke situaties en tijden gaan, dat we het zwaar hebben in het leven. Liefhebben, liefde geven, onvoorwaardelijke liefde zoals Christus ons dat heeft voorgeleefd, is de basis voor Goddelijkheid, is het fundament om het karakter van God te weerspiegelen, en dit kunnen wij door de kracht van de inwonende Geest van God. 

Galaten 5:22 De vrucht van de Geest is echter: liefde, blijdschap, vrede, geduld, vriendelijkheid, goedheid, geloof, zachtmoedigheid, zelfbeheersing. 

Gods Geest woont niet meer in tempels door mensen gemaakt maar woont in tempels door God zelf gemaakt en die tempels zijn wij.

1 Korinthe 3:16,17 Weet u niet dat u Gods tempel bent en dat de Geest van God in u woont? Als iemand de tempel van God te gronde richt, zal God hem te gronde richten, want de tempel van God is heilig, en deze tempel bent u.

Tempel zijn van God, stelt ons in de gelegenheid om liefde en vergeving te geven zonder na te denken, zonder af te wegen, en zonder terughoudenheid. Deze Goddelijke houding kunnen wij bereiken door de onze weg te gaan met de Geest, door net als Jezus iedere dag, ieder uur vervult te zijn met Gods Geest, een vervulling die noodzakelijk is om het leven te leven als christen van Christus om instaat te zijn Zijn naam niet ijdel te gebruiken, niet op een verkeerde manier neer te zetten, maar als afdruk van wie Hij is.

Vergeving is een aspect van Gods natuur, het is voor God natuurlijk om te vergeven, God wil dat het ook voor ons natuurlijk wordt. Wil je mij..............natuurlijk wil ik dat!

inspired by: Mark Finley