genesis 4: kain en abel

Zover we het nu kunnen overzien, zijn Kaïn en Abel de eerste kinderen van Adam en Eva.

Ik kan me zo goed voorstellen dat als je meegemaakt hebt wat Adam en Eva hebben meegemaakt je vast klampt aan elke belofte die je is gegeven. Vanuit een zorgeloos leven naar een leven die gekenmerkt wordt door, bloed, zweet en tranen.

Bloed, omdat het eerste dier voor hen geslacht(offerd) werd om hen te voorzien van kleding. Hun naaktheid wilde zij zelf bedekken met vijgenbladeren en dat was absoluut niet voldoende.
Hun naaktheid, oftewel hun zonde moest bedekt worden op een manier waarin alleen G'd op een afdoende manier kon voorzien. Daarvoor moest bloed vloeien en het eerste dier wat geslacht(offerd) werd om hun zonde, hun naaktheid te bedekken was een feit. Elk offer daarna moest hen herinneren aan het feit dat ze zondig waren en in opstand waren gekomen tegen hun Schepper. Maar het moest hen er ook aan herinneren dat het wees op de belofte, dat er een Verlosser zou komen.

Zweet, omdat door de zonde zij nu door hard, zeg maar gerust keihard werken hun eigen "brood" moesten verdienen en dat het kinderen krijgen onder grote pijnen en zeer veel moeite zou plaatsvinden. Om te leven moesten ze door ploeteren en zwoegen overleven.

Tranen, omdat verdriet, pijn, ziekte en dood zijn intrede had gedaan in hun leven, ze waren door de zonde afgesneden van een permanente online verbinding met G'd. Hun relatie met G'd was beschadigd door wantrouwen.

En hoewel het alleen maar straffen lijken die Adam en Eva te verduren krijgen, is het G'd die in Zijn liefde voor Zijn kroonstuk van de Schepping hen nieuwe spelregels geeft om er zorg voor te dragen dat de mens in deze nieuwe zondige situatie zich zo goed mogelijk weet te handhaven zolang als het duurde. De eeuwigheid in Zijn geborgenheid hadden ze immers verspeeld en een G'ddelijk ingrijpen verwoord in de belofte aan Eva dat er een Verlosser zou voortkomen uit haar, was de basis voor hun hoop en vertrouwen, waardoor ze uit konden zien naar weer een mooie toekomst samen met hun Schepper.

De geboorte van Kaïn en Abel was wellicht die hoop of beter gezegd, de vervulling van die hoop op die betere toekomst, een toekomst waar de relatie met hun Vader weer hersteld zou worden.

Toch kleefde er een grote maar aan deze hoop, let wel ik heb het niet over De Hoop, maar wel over deze hoop, aan de hoop die gevestigd was op Kaïn of Abel. Zou Kaïn de beloofde Verlosser zijn, zou Abel de beloofde Verlosser zijn?.
Op een bepaald moment gaat het niet zo heel goed tussen deze twee broers, het gaat zelfs heel erg fout en ik kan me zo voorstellen dat het gegeven de omstandigheden ook iets doet met de toekomst verwachting die je hebt, die je koesterde iedere dag opnieuw.

G'd stelt op een gegeven ogenblik een bijzondere vraag aan Kain:

“Is het niet zo, als u het goede doet, uw hoofd kunt opheffen? Maar als u niet het goede doet, ligt de zonde aan de deur. Naar u gaat de begeerte uit, maar u moet over hem heersen”.

Kaïn en Abel brachten G'd een offer en het offer van Abel wordt door G'd geaccepteerd en van Kaïn niet. Kaïn ontsteekt in woede en beraamt een boosaardig plan in zijn hoofd. Als er dus zonde in welke vorm zich aan je opdringt, zul je moeten kiezen, wat ga ik doen, ga ik er aan toegeven of ga ik er over heersen. G'd wil dat wij er over heersen en niet aan alles toegeven wat in ons op komt of wat ons pad kruist. Volgens Paulus zijn wij in staat om de zonde het hoofd te bieden, als we onze zwakheid erkennen. In die erkenning geven we G'ds Geest de ruimte om ons te helpen en zijn wij instaat om betere keuzes te maken. G'ds kracht wordt geopenbaard in onze zwakheid. Bij Hem is vrede en rust, bij Hem is kracht en liefde. G'd is ons vangnet daar waar wij de kracht en de liefde missen. Hij die in ons een goed werk is begonnen zal het ook tot een goed einde brengen en dat niet door kracht noch door geweld maar door mijn Geest, zegt de Heere van de legermachten.

Kaïn kiest de weg van de minste weerstand en besluit om aan zijn boosaardig plan uiting te geven en slaat zijn broer dood. G'd confronteert hem met zijn daad en hoewel hij eerst in de ontkenning duikt, geeft hij uiteindelijk toe.

Kaïn vindt zijn eigen misdaad te groot om vergeven te kunnen worden, dit ondanks het feit dat G'd vanaf het begin al aan geeft dat zonde na berouw ten alle tijde vergeven wordt, dit staat los van de gevolgen die zonde bewerkstelligt. Op de een of andere manier kan ik mij niet aan de indruk onttrekken dat het lijkt of G'd ondanks dat Hij Kaïn de gevolgen van zijn daden laat dragen Hij hem wegstuurt van zijn familie en de plek waar hij woont, maar hem ook zegent.

Persoonlijk vind ik het bijzondere hoe G'd omgaat met Kaïn zijn fouten en houding, maar dus ook met onze fouten en onze houding. Daar zou wel eens de sleutel kunnen liggen van onze hoop op een mooie en betere toekomst. G'd is een G'd van liefde maar ook een rechtvaardig G'd. Zonde kent zijn prijs en hoewel wij uiteindelijk niet de prijs zelf hoeven te betalen, dragen wij wel vaak de last van het vervolg van een zonde op onze schouders mee. Doodslag, echtbreuk, stelen en G'ds naam ijdel gebruiken kan niet ongedaan gemaakt worden, maar de zonde wordt ons wel vergeven als wij vol berouw tot Hem gaan.

Kaïn lijkt voor een andere weg te kiezen, waarom hij denkt dat zijn zonden te groot zijn weten we niet, maar in het wegsturen straft G'd hem niet alleen maar zegent hem ook en geeft hem een teken dat niemand wraak mag nemen op Kaïn of om welke reden dan ook zijn leven mag nemen, want dan zal hij zevenvoudig gewroken worden.

Kaïn kiest een andere weg en G'd laat ook dan zien dat Hij van hem houdt ondanks zijn fouten en ondanks zijn keuzes. En hoewel de vergeving en redding voor ons allemaal is weggelegd blijft het onze keuze of we vergeven en gered willen worden, blijft het onze keuze om te denken dat onze zonden soms te groot lijken ondanks het feit dat het offer van Christus volledig voorziet en zijn bloed krachtig genoeg is gebleken om al onze zonde, foute gedachten, verkeerde daden en slechte gevoelens van ons weg te nemen en ze in de diepte van de zee te werpen.

Kaïns keus om een andere offer te brengen dan het offer zoals G'd had voorgeschreven was de eerste stap op het hellend vlak van struikelen en vallen. Was de eerste stap om proberen aan te tonen dat er meer mogelijkheden waren tot verlossing en redding van de mens, dat er dus een andere weg is.

Deze keus leidde tot de volgende foute keuze met grote gevolgen. Het leidde uiteindelijk tot zijn laatste keuze; "deze zonde is te groot om vergeven te kunnen worden", met als gevolg, weg van zijn familie, weg van G'd.

Dit zou wel eens model kunnen staan voor hoe ons leven uiteindelijk verloopt als we fouten maken die wij niet willen toegeven, als we de leugen geloven dat er zonden zijn die te groot zijn om vergeven te kunnen worden, als we geloven dat het kruis van Christus en Zijn bloed wat gevloeid heeft voor ons niet krachtig genoeg zou zijn, waardoor we onze redding op het spel zetten waardoor wij onszelf buiten sluiten van G'ds liefde en G'ds verlossing.

Elohay Tehilati - God Van Mijn Aanbidding



Reacties

Populaire posts