daniel 4: de tweede droom van nebukadnezar

"Koning Nebukadnezar aan alle volken, natiën en talen die op de hele aarde wonen: Moge uw vrede toenemen. Het behaagt mij de tekenen en wonderen die de allerhoogste God aan mij gedaan heeft, te kennen te geven. Hoe groot zijn Zijn tekenen en hoe machtig Zijn wonderen! Zijn Koninkrijk is een eeuwig Koninkrijk en Zijn heerschappij is van generatie op generatie."

Nebukadnezar doet verslag van een deel van zijn leven. Blijkbaar is dit deel uit zijn kronieken opgenomen in de bijbel. We hebben het hier niet over zomaar een stukje intro, dit is een geweldig getuigenis wat hij geeft tav de Allerhoogste G'd. Niet dat er nog andere goden zijn, maar toch, gegeven zijn kennis over het onaanzienlijke vindt hij blijkbaar dat de G'd van Daniel de Allerhoogste G'd is, bovendien geeft hij te kennen dat G'ds koninkrijk en Zijn heerschappij boven dat van hem uitsteekt want het is in zijn ogen een eeuwig koninkrijk, waarvan de heerschappij voortduurt en niet stopt bij één of deze generatie. 

Zijn eerdere droom over dat grote verschrikkelijke beeld lijkt nog helder op zijn netvlies te staan, waarin te kennen werd gegeven door deze Allerhoogste G'd dat het koningschap van Nebukadnezar op een zeker moment tot een einde zou komen en over zou gaan op een ander, weliswaar mindere koningschap, maar in ieder geval overgaat naar een volgende generatie. Zijn eigen overtuiging was dus dat dat bij G'd wel anders was. 

Het gaat Nebukadnezar goed, zoals hij zelf beschrijft leeft hij een zorgeloos leven en in goede welstand. Dan krijgt hij een droom en zoals we weten is dat niet de eerste keer. De vraag die het bij mij oproept is; waren de dromen bestemd voor Nebukadnezar of voor Daniel en daarom voor ons? Hoe het ook zij, G'd vond het belangrijk genoeg voor ons om dit te delen en dan gaat het niet altijd om een verre toekomst, maar soms over zaken die dichter bij huis zijn waaruit wij mogen leren, kracht mogen putten en bemoedigd mogen worden. 

De droom is ook nu niet een prettige droom want Nebukadnezar is weer verontrust, hij is zelfs bevreesd en erg geschrokken van wat hij heeft gezien, ondanks het feit dat hij inhoudelijk niet weet wat de droom betekent. Alle bijdehante pionnen van het koninkrijk worden weer bij elkaar geroepen om de koning uitleg te geven. In tegenstelling tot de eerste keer krijgen ze nu volledig inzage in de droom. Nebukadnezar maakt de opdracht wat minder moeilijk dan de vorige keer. Die vorige opdracht was volgens de woorden van deze magiërs, wijzen en bezweerders een onmogelijke opdracht, wat de koning van hen vroeg kon alleen beantwoord worden door diegene die contact hebben met de goden, maar de goden hebben geen contact met de mensen, dat in tegenstelling tot wat ze zelf altijd beweerden dat ze nl wel contact hadden met hogere spirituele machten. Een gevalletje van de door de mand vallen? Deze opdracht is gegeven hun eigen woorden, appeltje eitje. De koning verteld hen wat hij gedroomd heeft en zij hoeven het alleen nog maar uit te leggen.

Niets is minder waar gebleken, zelfs nu konden zij geen uitleg geven aan de droom. Zelf ben ik ervan overtuigd dat als ze niet door die eerdere opdracht van Nebukadnezar volledig op hen bek waren gegaan, dan hadden ze zich hier gewaagt aan dikke duimzuigerij. Nebukadnezar had hen volledig doorzien met alle gevolgen van dien, en als G'd en Daniel niet tussen beide waren gekomen, dan waren al deze bijdehante mannen er niet meer geweest. Een verschrikkelijke dood zou hen ten beurt zijn gevallen. Ook nu weer treed op het moment suprême Daniel binnen, en de koning begint direct aan Daniel de droom te vertellen. 

De reden dat de koning de droom aan hem uitlegt is de volgende: "Beltsazar, (Daniel) hoofd van de magiërs, aangezien ik weet dat de geest van de heilige goden in u is en dat geen enkele verborgenheid voor u te moeilijk is, vertel mij de visioenen van mijn droom, die ik gezien heb, te weten de uitleg ervan."

De G'd van Daniel heeft een grote "voetafdruk" in het leven van de koning achter gelaten en daar getuigt hij meerdere malen van. Ondanks dat, geeft hij de wijzen en magiërs toch weer de eerste kans om hun recht op salaris te rechtvaardigen, maar ook nu weer moet Daniel als hoofd van deze falende club de boel redden en hij luistert aandachtig naar de droom van de koning. Een droom die hem verbijsterd en de gedachten die in hem opkomen, wellicht de uitleg die G'd hem inmiddels al te kennen heeft gegeven verschrikken hem, en blijkbaar zo zichtbaar dat Nebukadnezar hem probeert gerust te stellen. Het is niet een prettige droom, de uitkomst is niet iets wat je je vrienden gunt, maar eerder je vijanden, hoewel de bijbel ons leert dat we ook onze vijanden moeten liefhebben. Nadat Daniel een intro geeft, waarin hij duidelijk maakt dat hij de koning een goed en lang leven wenst en alles behalve wat de droom hem te vertellen heeft gaat hij over tot de uitleg. 

U zag een boom, groot en sterk, hoog tot aan de hemel, en over heel de aarde te zien, zijn loof was prachtig en er zat voedsel in voor allen, en iedereen kan er schuilen en er zijn woning maken.

Die boom bent u o koning, u die groot en sterk bent geworden, uw macht en grootheid rijkt tot hemel en tot aan het einde van de aarde.

U zag ook een wachter een heilige die vanuit de hemel neerdaalde, en die zei dat de boom omgehouwen moest worden en dat zijn stam met wortel moest blijven bestaan, maar vastgezet met een ijzeren en bronzen band en hij zal bevochtigd worden door de dauw van de hemel in het jonge gras van het veld. Deze gebonden stam zal zijn deel bij de dieren van het veld hebben, voor een periode van zeven tijden.

"dit is de uitleg ervan, o koning, en het is een besluit van de Allerhoogste dat mijn heer de koning overkomt: Men zal u namelijk uit de mensenwereld verstoten, en u zult uw verblijf hebben bij de dieren van het veld. Men zal u gras te eten geven, zoals aan runderen, en u zult bevochtigd worden door de dauw van de hemel. Zeven tijden zullen over u voorbijgaan, totdat u erkent dat de Allerhoogste Heerser is over het koningschap van de mensen en dat geeft aan wie Hij wil.
Dat er ook gezegd is dat men de stam met de wortels van de boom moest laten staan – uw koningschap zal bestendig zijn nadat u erkend zult hebben dat de God van de hemel de Heerser is."

Daniel probeert de zaak ten goede te keren en geeft de koning raad en advies; "Breek met uw zonden door gerechtigheid te betrachten en met uw ongerechtigheid door genade te bewijzen aan de ellendigen. Misschien zal er dan verlenging van uw voorspoed zijn."

Het advies werd niet ter harte genomen, na een jaar overkomt de koning datgene waar hij over gedroomd had, en de reden is ook helder, hij is rijk, leeft in welstand, over de hele wereld is zijn heerschappij merkbaar en voelbaar, maar de manier waarop hij koning, is en zijn land bestuurt is niet naar de zin van G'd. Hij is niet bepaald een lieverdje omdat er ook velen zijn die in een ellendige situatie verkeren waar hij blijkbaar geen boodschap aan heeft. Naast dit alles is hij ook bijzonder arrogant en denkt dat hij al het goede en de grote welstand te danken heeft puur en alleen aan zichzelf. Het is met name deze levenshouding: "Is dit niet het grote Babel, dat ik als een huis voor het koninkrijk gebouwd heb, door mijn sterke macht en ter ere van mijn majesteit," die hem duur komt te staan, want op datzelfde ogenblik voltrekt G'd het oordeel wat hij over Nebukadnezar had uitgesproken inmiddels een jaar geleden. 

Hij leeft als een beest onder de dieren, en ziet er ook uit als een verwildert beest. Deze periode duurt zoals voorzegd zeven tijden, wat in dit specifieke geval zeven jaren inhoud. 

Op het moment dat die jaren voorbij zijn, slaat de koning zijn ogen op, hij komt weer tot zinnen, zijn verstand keert terug in hem en het eerste wat hij doet is het loven van de Allerhoogste. Hier komt een getuigenis niet alleen van de lippen, maar vanuit zijn hart, hij schaamt zich er blijkbaar niet voor om G'd de hoogste eer te geven, want het is Nebukadnezar zelf die dit laat optekenen in de boeken. 

De heerschappij van G'd is eeuwig, Zijn koninkrijk zal nooit overgaan op een andere generatie, wij als mensen stellen niets voor in vergelijking bij de Allerhoogste, G'd doet wat Hij wil en als G'd met Zijn machtige handen sturing geeft aan onze levensloop dan is niemand bij machte daar enig invloed op uit te oefenen, niemand zal Hem ter verantwoording kunnen roepen. 

Dat is onze G'd, een grote G'd, de Allerhoogste en Hij is het die van de mens houdt en omgang met Hem wil in een relatie van liefde en harmonie. Deze G'd herstelt de eer van de Nebukadnezar, een groter eer dan voordien, omdat de koning erkent dat er geen andere en geen grotere G'd is en dat die G'd de regie heeft en de Regisseur van ons leven wil zijn, omdat Hij het goede en het beste met ons voorheeft.

"Ik, Nebukadnezar, prijs, roem en verheerlijk nu de Hemelkoning, omdat al Zijn daden waarheid zijn en Zijn paden gerechtigheid: Hij is in staat te vernederen wie in hoogmoed hun weg gaan."