De weg vooruit 10/10

Judas 1:24,25 Aan Hem nu Die bij machte is u voor struikelen te bewaren, en u smetteloos te stellen voor Zijn heerlijkheid, in grote vreugde, de alleenwijze God, onze Zaligmaker, zij heerlijkheid en majesteit, kracht en macht, nu en in alle eeuwigheid. Amen.

A. De wijding van vrouwen is geen onweerstaanbare of onomkeerbare trend

Het goede nieuws is dat, ondanks het feit dat sommige regio's van de kerk te snel zijn gegaan met de wijding van vrouwen, we niet door hoeven te gaan op de weg van het uitwissen van het onderscheid tussen mannen en vrouwen in de kerk. Zelfs kerken die de weg van de wijding van vrouwen zijn ingeslagen, hebben zichzelf kunnen corrigeren en zijn van koers veranderd. Net als andere kerkgenootschappen volgde de Southern Baptist Convention (SBC) de culturele trends van het einde van de 20e eeuw. Op 9 augustus 1964 werd Addie Davis gewijd in Watts Street Baptist Church in Durham, North Carolina. Tegen het jaar 2000 waren er 1600 gewijde vrouwen die enkele van de ruwweg 41100 kerken dienden. Maar na een zorgvuldige kerkbrede studie in het jaar 2000 zagen de Baptisten duidelijk het verband tussen deze kwestie, het gezag van de Schrift, en de homoseksuele beweging. De SGC had op dat moment meer dan 1.000 vrouwen tot het ambt gewijd en heeft toch een koerscorrectie doorgevoerd. Als gevolg daarvan werd het historische bijbelse standpunt officieel aangenomen en werd het een onderdeel van hun geloofsverklaring.

Hier is de belangrijkste zin uit hun verklaring: "Hoewel zowel mannen als vrouwen begaafd zijn om in de kerk te dienen, is het ambt van predikant beperkt tot mannen zoals gekwalificeerd door de Schrift. "Bestaande vrouwelijke predikanten mochten blijven, maar er zouden geen nieuwe vrouwelijke predikanten worden gewijd. Nadat zij deze verklaring hadden afgelegd, nam het kerkbezoek de volgende jaren spectaculair toe. De SGC is de grootste protestantse denominatie in Amerika, met ongeveer 16 miljoen leden.

B. Wat moet er gedaan worden voor vrouwen die die reeds een leidinggevende functie bekleden?

Degenen die op grond van trouw aan de geïnspireerde raad en de fundamentele overtuigingen van de kerk in aanmerking komen, kunnen en moeten opnieuw worden aangesteld in posities in de kerk die in overeenstemming zijn met het bijbelse onderscheid in rolverdeling tussen mannen en vrouwen. De kwestie van de plaatselijke vrouwelijke oudsten kan gemakkelijk worden opgelost door niet meer vrouwelijke oudsten te wijden en de bestaande vrouwelijke oudsten aan het eind van hun huidige ambtstermijn niet opnieuw te benoemen. Een aantal vrouwelijke oudsten heeft in de afgelopen maanden, na kennis te hebben genomen van het bijbelse standpunt over gender-autoriteit, hun functie neergelegd en hebben toegezegd alleen kerkelijke ambten te aanvaarden die overeenkomen met de bijbelse genderidentiteit.

C. Moeten vrouwen die de eredienst leiden opzij stappen als we terugkeren naar de Bijbelse norm?

Nee. Vrouwen kunnen de gemeente leiden in de eredienst en het brengen van een boodschap zonder dat zij gewijd zijn in dezelfde rol als de mannelijke ouderling. Zij kunnen dienen in andere bedieningen van de kerk zonder tot ouderling of opziener van de kudde te zijn gewijd. Mirjam, de zuster van Mozes en Aäron, leidde de eredienst in het oude Israël (Exod.15:20, 21). Maar toen zij en Aäron Gods orde van gezag in de Israëlitische gemeenschap betwistten - een klacht die Miriam initieerde (PP 382)- sloeg de Heer haar met melaatsheid (Num.12:10). Het is veelbetekenend dat de bezwaren van Mirjam en Aäron tegen Mozes' gezag in gelijke bewoordingen waren gesteld: "Heeft de Heer inderdaad alleen door Mozes gesproken? Heeft Hij ook niet door ons gesproken?" (Num. 12:2). Evenals de opstand van Korach en de oorspronkelijke opstand in de hemel, was het verzet van Mozes' broers en zussen tegen zijn door God verordend gezag een aanvechting van Gods gevestigde orde.

D. Een notitie over de eenheid van de Kerk

Jezus bad hartstochtelijk om eenheid onder Zijn volgelingen (Johannes 17:20-23). De eenheid die Hij voor Zijn gemeente nastreefde was gevormd naar het voorbeeld van de eenheid die Hij met Zijn Vader deelde. Persoonlijke agenda's moeten opzij worden gezet in het licht van dit pleidooi. Jezus' gebed roept Zijn kerk op tot eenheid in spreken, "dat gij allen hetzelfde spreekt, en dat er geen verdeeldheid is" (1Kor.1,10); eenheid in denken, "dat gij volkomen samengevoegd zijt in dezelfde dezelfde geest en in hetzelfde oordeel" (1 Kor. 1,10; 2 Kor. 13:11; Phil. 2:2; 4:2; Rom. 12:16); eenheid in geloof, theologisch verscheidenheid werd niet onderschreven in het Nieuwe Testament, "Totdat wij allen komen tot de eenheid des geloofs en der kennis van de Zoon van God" (Ef. 4:13; 1 Tim. 1:3, 20; 4:1, 6; 6:20; 2 Tim. 1:13; 2:17; Titus 1:9-11; Rom.16:17); en eenheid in de verscheidenheid van geestelijke gaven: "Er zijn verschillende gaven" (1Kor.12,4). Het is in deze context dat wij de oproep vinden "dat er geen scheuring in het lichaam mag zijn" (1Kor.12,25). Ellen White becommentarieert de verscheidenheid onder Jezus' discipelen als volgt:

"In deze eerste discipelen was er een duidelijke verscheidenheid. ... Om het werk waartoe zij geroepen waren met succes te kunnen voortzetten, moesten deze mannen, die verschilden in natuurlijke eigenschappen en in levensgewoonten, tot eenheid komen in gevoel, denken en handelen. Het was Christus doel deze eenheid te waarborgen. Daartoe streefde Hij ernaar hen in eenheid met Zichzelf te brengen" (AA 20, 21).

Het verlagen van deze standaard voor eenheid zou een overgave aan Satan betekenen en een nederlaag voor de zaak van Christus. Het zou de kerk van Jezus onderdompelen in het slijk van zelfstandigheid en onafhankelijkheid. Het feit dat de Adventkerk meer dan 20 miljoen leden heeft, uit elke cultuur op aarde, is geen reden om het gebed van Christus aan te passen. Integendeel, wij moeten ons door dit feit vernederen en op onze knieën, zoekend naar de belofte van opwekking en reformatie. Nogmaals, de pen van inspiratie vertelt ons:

"Eendrachtig optreden is essentieel. Een leger waarin elk deel handelt zonder rekening te houden met de andere delen, heeft geen echte kracht. Om nieuw gebied aan het koninkrijk van Christus toe te voegen, moeten zijn soldaten eensgezind optreden. ... Hij roept op tot een verenigd leger, dat gestadig voorwaarts beweegt, niet voor een compagnie bestaande uit onafhankelijke atomen" (4BC 1146).

De wereldkerk heeft een solide beleid nodig, een beleid dat consequent wordt toegepast in alle divisies - een beleid dat gebaseerd is op de Bijbel en theologisch van aard is. Bovendien moet het beleid gebaseerd zijn op een geest van samenwerking tussen de verschillende culturen, zodat de kerk eenheid vindt, niet in verscheidenheid, maar juist ondanks verscheidenheid. Dit vereist totale overgave aan wat de Schrift zegt, zelfs wanneer deze in strijd lijkt te zijn met culturele tradities en normen. Jezus' gebed voor de eenheid van zijn volgelingen was gebaseerd op hun heiliging door het Woord van de waarheid van zijn Vader (Johannes 17:17-21). Er is geen andere eenheid die God aanvaardt onder zijn volk. Ellen White bevestigt deze vermaningen van onze Heer op de volgende manieren:

"Christus roept op tot eenheid. Maar Hij roept ons niet op om ons te verenigen over verkeerde praktijken. De God van de hemel trekt een scherp contrast tussen zuivere, verheffende, veredelende waarheid en valse, misleidende leerstellingen. Hij noemt zonde en onboetvaardigheid bij de juiste naam. Hij verdoezelt verkeerd handelen niet met een laagje ongeharde specie. Ik dring er bij onze broeders op aan zich te verenigen op een ware, bijbelse basis" (1SM 175).

"Jezus bad dat Zijn volgelingen één zouden zijn; maar wij mogen de waarheid niet opofferen om deze eenheid te verzekeren; want wij moeten geheiligd worden door de waarheid. Hier is de grondslag van alle ware vrede. Menselijke wijsheid zou dit alles willen veranderen door deze basis te beperkt te achten. Mensen zouden proberen eenheid te bereiken door toe te geven aan de populaire opinie, door compromissen te sluiten met de wereld, een opoffering van vitale godsvrucht. Maar de waarheid is God's basis voor de eenheid van Zijn volk" (OHC 329).

"Om vrede en eenheid te verzekeren waren [de eerste christenen] bereid om elke concessie te doen die in overeenstemming is met trouw aan God; maar zij voelden dat zelfs vrede te duur gekocht zou worden door het opofferen van hun principes. Als eenheid alleen kon worden veiliggesteld door het compromis van waarheid en gerechtigheid, laat er dan verschil van mening zijn, en zelfs oorlog" (GC 45). "We kunnen geen vrede en eenheid kopen door de waarheid op te offeren. Het conflict kan lang en pijnlijk zijn, maar tegen elke prijs moeten we vasthouden aan het Woord van God" (HS 197).

E. Is de wijding van vrouwen het waard om de kerk te verdelen?

De Adventistische Kerk moet haar praktijk niet baseren op cultuur, maar op de leer van het Woord van God. Er is één primaire, gezaghebbende openbaring voor de hele wereld - de Bijbel - die leidt tot één geloof (Ef.4,5). Van voor tot achter benadrukt de Heilige Schrift niet de verscheidenheid van geloof, maar de dringende noodzaak van bijbels gekwalificeerde leraren die gezonde leer en praktijk bevorderen. De kwestie van de orde van het evangelie in het beheer van de kerk is er een van het grootste belang; het is geen afleiding van de zending van de kerk: 

"Het was de hoogste zonde om tegen Zijn orde en wil in opstand te komen" (EW 145). 

"Christus ontwerpt dat de orde van de hemel, het regeringsplan van de hemel, de goddelijke harmonie van de hemel in zijn kerk op aarde vertegenwoordigd zullen zijn" (DA 680). 

"U heeft niet het recht om te besturen, tenzij u bestuurt in Gods orde" (GCB, 3 april 1901, par. 24). 

Wat wij nu in de Adventkerk meemaken is geen splitsing, maar het eindpunt van een lang proces van erosie. Door de weigering van bepaalde geledingen van de kerk om de door de Geest geleide besluiten van vorige Generale Conferentie zittingen te accepteren, is het streven naar de wijding van vrouwen blijven bestaan en verankerd geraakt. Het is de weigering van sommigen om het besluit van de kerk over deze zaak te accepteren, die spanning in ons midden heeft veroorzaakt. De huidige crisis onthult alleen de bestaande verdeeldheid.

Het echte probleem is veel groter dan de wijding van vrouwen:

Hoe verstaan wij de identiteit van Jezus, Zijn doel, de zending van Zijn kerk, het gezag van de Schrift en een gezonde benadering van haar interpretatie? Die kwestie is het waard om de kerk over te verdelen, mocht het zover komen. Een compromis zou geen christelijke hoffelijkheid of tolerantie betekenen die de gemeenschap nodig heeft. Een compromis zou juist de eenheid bedreigen die wij nastreven. Als God een verandering in de praktijk van de kerk wilde doorvoeren omdat die theologisch problematisch was, waarom heeft Hij dat dan niet in de vroege kerk gedaan en de leer in het Nieuwe Testament laten vastleggen, in plaats van 2000 jaar te wachten om dat op een buitenbijbelse manier te doen, waarbij Hij het voorbeeld volgde van seculiere geloofssystemen in plaats van Bijbelse voorgeschiedenis en theologie? Vanuit Bijbels perspectief zou men mogen verwachten dat God Zijn kerk de nodige instructies zou geven om vanaf het begin het juiste te doen.

Amos 3:7 Voorzeker, de Heere HEERE doet niets tenzij Hij Zijn geheimenis heeft geopenbaard aan Zijn dienaren, de profeten.

Bij afwezigheid van een dergelijke instructie, is de veiligste weg niet af te wijken van wat God heeft geopenbaard, zelfs als de wereld het niet begrijpt. Als het onrechtvaardig was, zou God het leiderschapsmodel niet hebben ingewijd of het zelf in praktijk hebben gebracht. Onderwerping aan het goddelijk model, in praktijk brengen wat Jezus zelf en de apostolische kerk praktiseerden, kan nooit verkeerd of de verkeerde weg zijn. We moeten onszelf gewoon in de juiste relatie met God te brengen, zodat we de dingen kunnen zien zoals Hij dat doet. Bekeken vanuit Gods alwetend perspectief, dient het model van geslachtstrol onderscheid een groter doel dat we moeten aanvaarden door geloof en vertrouwen in Hem. Zijn Woord moet de uiteindelijke de bepalende factor zijn van de juiste praktijk, niet wereldse noties van gelijkheid en rechtvaardigheid.

Jozua 24:15 Maar als het in uw ogen kwalijk is de HEERE te dienen, kies voor u heden wie u zult dienen: óf de goden die uw vaderen, die aan de overzijde van de rivier woonden, gediend hebben, óf de goden van de Amorieten, van wie u het land bewoont. Maar wat mij en mijn huis betreft, wij zullen de HEERE dienen!

klik hier👉 hoofdstuk 1