vaderdag, vergeef me!
"Ik schrijf u, lieve kinderen, want de zonden zijn u vergeven omwille van Zijn Naam. Ik schrijf u, vaders, omdat u Hem kent Die er vanaf het begin is. Ik schrijf u, jonge mannen, omdat u de boze hebt overwonnen. Ik schrijf u, kinderen, omdat u de Vader kent. Ik heb u geschreven, vaders, omdat u Hem kent Die er vanaf het begin is. Ik heb u geschreven, jonge mannen, omdat u sterk bent en het Woord van God in u blijft en u de boze hebt overwonnen." 1 Johannes 2: 13, 14
Vergeef me als ik als vader niet altijd je beschermer ben geweest, je niet altijd heb kunnen troosten, of je niet dat plezier in je leven hebt kunnen gunnen waar je recht op had.
Vergeef me als ik te hoge eisen aan jullie gesteld heb, of je onnodig bang hebt gemaakt, maar ook niet altijd aanwezig was en op vele andere momenten mijn verantwoordelijkheid niet heb genomen.
Vergeef me dat ik jullie vader, over jullie grenzen heen ben gegaan, je vreugde roofde of angst in je leven bracht.
Vergeef me dat ik als jullie vader jullie achter heb gelaten, of opgezadeld heb met een schuld gevoel, misschien wel met mijn eigen schuldgevoel.
Vergeef me dat ik het vaderschap niet heb geleefd zoals het door onze Schepper en hemelse Vader is ontworpen, en daarmee een heleboel van je dromen in duigen hebt laten vallen.
Ik hoop dat je kunt vergeven. Want vergeven is loslaten. En als jij loslaat dan zijn er nieuwe kansen, nieuwe mogelijkheden. Als jij loslaat, moet de pijn, de boosheid, de frustratie jouw ook loslaten.
Dus vergeef me..., laat het los, omdat jullie het ongelofelijk waard zijn!
Jullie vader.
"Een psalm van David, voor de koorleider.
HEERE, U doorgrondt en kent mij. Ú kent mijn zitten en mijn opstaan, U begrijpt van verre mijn gedachten. U onderzoekt mijn gaan en mijn liggen, U bent met al mijn wegen vertrouwd. Al is er nog geen woord op mijn tong, zie, HEERE, U weet het alles. U sluit mij in van achter en van voren, U legt Uw hand op mij. Dit kennen – het is mij te wonderlijk, te hoog, ik kan er niet bij. Waar kan ik Uw Geest ontgaan, waar Uw aangezicht ontvluchten? Al steeg ik op naar de hemel, U bent daar; of legde ik mij neer in de hel, zie, U bent daar. Nam ik vleugels van de dageraad, woonde ik aan het einde van de zee, ook daar zou Uw hand mij leiden en Uw rechterhand mij vasthouden." Psalm 139: 1-10
U laat nooit los, U sluimert noch slaapt, als een Herder waakt u over uw ongeboren en geboren schapen Heer. Ik bid dat u ook over mijn kinderen, van dichtbij en van wat verder af blijft waken.
Vandaag op Vaderdag wil ik aan jullie oprecht vergeving vragen. Aan jullie mijn zonen en dochters.
Ik wil vergeving vragen als vader, omdat ik zeker te weten te kort ben geschoten en daarmee jullie pijn heb gedaan.Vergeef me als ik als vader niet altijd je beschermer ben geweest, je niet altijd heb kunnen troosten, of je niet dat plezier in je leven hebt kunnen gunnen waar je recht op had.
Vergeef me als ik te hoge eisen aan jullie gesteld heb, of je onnodig bang hebt gemaakt, maar ook niet altijd aanwezig was en op vele andere momenten mijn verantwoordelijkheid niet heb genomen.
Vergeef me dat ik jullie vader, over jullie grenzen heen ben gegaan, je vreugde roofde of angst in je leven bracht.
Vergeef me dat ik als jullie vader jullie achter heb gelaten, of opgezadeld heb met een schuld gevoel, misschien wel met mijn eigen schuldgevoel.
Vergeef me dat ik het vaderschap niet heb geleefd zoals het door onze Schepper en hemelse Vader is ontworpen, en daarmee een heleboel van je dromen in duigen hebt laten vallen.
Ik hoop dat je kunt vergeven. Want vergeven is loslaten. En als jij loslaat dan zijn er nieuwe kansen, nieuwe mogelijkheden. Als jij loslaat, moet de pijn, de boosheid, de frustratie jouw ook loslaten.
Dus vergeef me..., laat het los, omdat jullie het ongelofelijk waard zijn!
Jullie vader.
"Een psalm van David, voor de koorleider.
HEERE, U doorgrondt en kent mij. Ú kent mijn zitten en mijn opstaan, U begrijpt van verre mijn gedachten. U onderzoekt mijn gaan en mijn liggen, U bent met al mijn wegen vertrouwd. Al is er nog geen woord op mijn tong, zie, HEERE, U weet het alles. U sluit mij in van achter en van voren, U legt Uw hand op mij. Dit kennen – het is mij te wonderlijk, te hoog, ik kan er niet bij. Waar kan ik Uw Geest ontgaan, waar Uw aangezicht ontvluchten? Al steeg ik op naar de hemel, U bent daar; of legde ik mij neer in de hel, zie, U bent daar. Nam ik vleugels van de dageraad, woonde ik aan het einde van de zee, ook daar zou Uw hand mij leiden en Uw rechterhand mij vasthouden." Psalm 139: 1-10
U laat nooit los, U sluimert noch slaapt, als een Herder waakt u over uw ongeboren en geboren schapen Heer. Ik bid dat u ook over mijn kinderen, van dichtbij en van wat verder af blijft waken.
Dit raakt me.
BeantwoordenVerwijderen