zo is het altijd bedoeld geweest

"En een grote menigte volgde Hem, en Hij genas hen daar. 3 En de Farizeeën kwamen naar Hem toe om Hem te verzoeken en zeiden tegen Hem: Is het een man toegestaan zijn vrouw om allerlei redenen te verstoten? 4 En Hij antwoordde en zei tegen hen: Hebt u niet gelezen dat Hij Die de mens gemaakt heeft, hen van het begin af mannelijk en vrouwelijk gemaakt heeft, 5 en gezegd heeft: Daarom zal een man zijn vader en moeder verlaten en zich aan zijn vrouw hechten, en die twee zullen tot één vlees zijn, 6 zodat zij niet meer twee zijn, maar één vlees? Dus, wat God samengevoegd heeft, laat de mens dat niet scheiden. 7 Zij zeiden tegen Hem: Waarom heeft Mozes dan geboden een echtscheidingsbrief te geven en haar te verstoten? 8 Hij zei tegen hen: Mozes heeft vanwege de hardheid van uw hart u toegestaan uw vrouw te verstoten; maar van het begin af is het zo niet geweest." Matteus 19: 4-8

De hardheid van de mensen t.o.v. elkaar sloeg als donderslag bij heldere hemel in toen de mens zondigde. De eenheid tussen man en vrouw zoals de Heer ze geschapen had, werd ruw verstoort en op gewelddadige manier uit elkaar gescheurd. De liefde die Adam had voor zijn vrouw, voor het vlees van zijn vlees en voor het gebeente van zijn gebeente sloeg als een vijgenblad om. Toen God in de hof van Eden kwam in de avondkoelte en Adam en Eva Hem niet verwelkomde, noch naar Hem uitzagen, riep de Heer hen bij hun naam. Adam, Eva waar zijn jullie?

De confrontatie met zoveel veel licht, liefde, schoonheid, grootsheid, macht en heerlijkheid, dwingt de mens, de zondige mens terug te kruipen in zijn schulp van verwijten, beschuldigen, slachtofferen, polariseren, arrogantie, verderf en dood.

Vanaf het beging van de schepping is het altijd de bedoeling geweest dat de mens geschapen als man en vrouw in harmonie en liefde zouden leven.
Vanaf het begin van de zonde is het altijd de bedoeling geweest om de strijd aan te gaan tegen zonde, verderf en dood, tegen liefdeloosheid, verdeeldheid, haat en nijd, verwijten en beschuldigen, de barricade op te gaan voor herstel, vergeving, verzoening, liefde, geluk, harmonie en eenheid.

De vrouw die Gij mij gegeven hebt, de vrouw waar hij zielsveel van hield zoals het vanaf den beginne bedoeld was en zoals het vanaf den beginne was, veranderde door een daad van onnadenkende en zelfzuchtige liefde in een afwijzing van haar, van zijn liefde voor haar. Het veranderde Adam in mens die zijn eigen schuld afwees, zijn eigen verantwoording van ondergeschikt belang maakte en daardoor het slachtofferen van zijn vlees en zijn gebeente tot doel stelde.
Vanaf het begin was de mens geschapen als man en vrouw, als een eenheid, een bron van harmonie en liefde, als een paar die de Allerhoogste samengevoegd had. Zo was het bedoeld, zo zou en zo had het moeten blijven, en wat YHWH samengevoegd heeft dat scheidde de mens niet.

De oproep die appelleert aan het harde hart van de man is: stuur je vrouw niet weg, de oproep aan het arglistig hart van de vrouw is: zorg ervoor dat je man je niet wegstuurt, of uit zichzelf weggaat.

Zo is het altijd geweest, man en vrouw schiep Hij hen, vlees van zijn vlees, gebeente van zijn gebeente, daar ligt de basis van eenheid, liefde, gelukt en harmonie, zo is het altijd bedoeld. Alle andere vormen hebben niet het plan van God voor ogen, zien ook nu nog steeds niet uit naar hoe het was en hoe het weer worden zal.

Wees vruchtbaar en wordt talrijk, en vervul de aarde, zo was het altijd bedoeld.

Gaat dan heen over de gehele wereld en maak alle volken tot mijn discipelen, zo was het altijd bedoeld.

Gods gemeente zal in en door Christus altijd tot Zijn doel komen, en Zijn doel is talrijk worden om in vrede en harmonie Gods liefde te leven. Het verbond was verbroken door de mens Adam, maar weer hersteld door de Mens de 2e Adam.

"En ik zag een nieuwe hemel en een nieuwe aarde, want de eerste hemel en de eerste aarde waren voorbijgegaan. En de zee was er niet meer. 2 En ik, Johannes, zag de heilige stad, het nieuwe Jeruzalem, neerdalen van God uit de hemel, gereedgemaakt als een bruid die voor haar man sierlijk gemaakt is. 3 En ik hoorde een luide stem uit de hemel zeggen: Zie, de tent van God is bij de mensen en Hij zal bij hen wonen, en zij zullen Zijn volk zijn, en God Zelf zal bij hen zijn en hun God zijn. 4 En God zal alle tranen van hun ogen afwissen, en de dood zal er niet meer zijn; ook geen rouw, jammerklacht of moeite zal er meer zijn. Want de eerste dingen zijn voorbijgegaan. 5 En Hij Die op de troon zit, zei: Zie, Ik maak alle dingen nieuw. En Hij zei tegen mij: Schrijf, want deze woorden zijn waarachtig en betrouwbaar." Openbaring 21: 1-5