genade, wet, liefde

Romeinen 6:1-4 Wat zullen wij dan zeggen? Zullen wij in de zonde blijven, opdat de genade toeneemt? Volstrekt niet! Hoe zullen wij, die met betrekking tot de zonde gestorven zijn, nog daarin leven? Of weet u niet dat wij allen die in Christus Jezus gedoopt zijn, in Zijn dood gedoopt zijn? Wij zijn dan met Hem begraven door de doop in de dood, opdat evenals Christus uit de doden is opgewekt tot de heerlijkheid van de Vader, zo ook wij in een nieuw leven zouden wandelen.

Ken je dat moment, dat je hoofd een beetje erg vol is, door allerlei zaken die als een grote golf ineens op je afkomt, een soort van Tsunami aan gedachten waardoor je niet meer zo heel erg bij de les bent.

Stel je zo´n dag voor, ik reed vol in gedachten door rood, geen idee. Je zal het altijd zien, de rechterlijke macht is dan nooit op een voor jou betere plek, nee ze zitten in je kielzog alsof ze het ruiken.

Je kent het vervolg, je wordt aangehouden, van geen kwaad bewust leg je uit dat het je totaal ontgaan is en zonder te blikken of te verblozen, en te vaak zonder empathie en welke vorm van medeleven dan ook wordt je op de bon geslingerd.

Als je mij een beetje kent dan weet je dat ik dat niet zomaar over mijn kant laat gaan en heb ter plaatse maar ook later nog protest aangetekend. Mijn ter plaatse protest was tevergeefs, de bon kreeg ik en geschreven met niet alleen een straffe hand, maar ook met een soort van stiff lip, in the pocket art of style.

Dus op naar de rechter, voor laten komen die handel. De rechter zat er ook strak in, dit zijn de regels, je bent door rood gereden, deze straf of boete hangt eraan vast. Maar ik mocht mijn zegje doen en vertelde hem hoe mijn dag was begonnen en hoe het mij bezig had gehouden. Ik pleite niet voor vrijspraak, ik wilde gehoord, gezien en begrepen worden, niet vrijgesproken, maar verlangde in het recht naar dat stukje empathie.

Deze rechter had het begrepen, begreep waar ik op dat moment stond, wat mij zo afwezig had gemaakt, niet oplettend genoeg en wat de oorzaak was van mijn overtreding.

De straf stond vast, daar kon geen rechter wat aan veranderen, wet is wet en volgens die standaard was ik op dat moment strafwaardig. Maar tot mijn verbazing werd ik niet vrijgesproken, maar werd mij genade verleend en om die reden werd mijn straf kwijtgescholden.

Mijn vraag was alleen nog maar, naast mijn diepe intense dank, waar blijft die schuld, die moet toch betaald worden. De rechter gaf als antwoord dat hij die schuld zou betalen, anders kon hij natuurlijk geen gratie verlenen. Ik hoop dat als je dit te horen krijgt je begrijpt dat hier iets gezegd en gedaan wordt wat mijn verwachting een beetje te boven steeg, helemaal begrijpen doe ik het niet, maar het effect ervan was mij meer dan helder. Ik was schuldig en werd vrijgesproken, de rechter was onschuldig en nam die schuld op zich, waarbij hij dus zijn vrijheid en niet strafwaardig zijn aan mij gaf, waardoor ik niet meer vervolgd werd omdat ik niet meer vervolgd kon worden, waarbij de klacht en de eis van het OM niet op mij neerkwam, maar op de rechter zelf, volgt u het nog? 

Er valt best wel een last van je af, vreugde en opluchting nemen van je bezit, de euforie over zoveel begrip en empathie, nam bovenop het niet hoeven te boeten de meeste plaats in.

Die geschonken genade was als het ware niet te beschrijven met een pen, daarom doe ik het nu digitaal, mijn handschrift is sowieso niet te lezen, menig dokter zou er jaloers op zijn.

Ik mocht gaan, de rechtbank verlaten zonder straf en zonder schuld. Ik stond schoon en fris zonder vlek of rimpel op straat, mij was genade verleend ik hoefde niet te boeten voor mijn straf.

Hierna was ik gemotiveerd, meer dan ooit om beter op te letten, beter op mijn tellen te passen, beter de regels in acht te nemen en te volgen, niet alleen omdat wet wet is, maar omdat er een rechter was die mij als mens begreep, bewogen was door wie ik was en wat mij af en toe, en misschien wel meer toe dan af, bezig houdt en in zijn greep heeft, waardoor ik keuzes maak die ik beter niet kan maken, die mij in een strafwaardige positie plaatsen.

Nu zijn er mensen, die beweren dat als je een overtreding hebt begaan of in overtreding bent en het wordt je kwijtgescholden dat je dan daarna vrolijk kunt doorgaan met overtreden, je bent tenslotte van je schuld af en hebt gratie verleent gekregen, dus kun je niet meer overtreden omdat die ene overtreding niet meer geldt voor jou. Vrij, vrij om te gaan en te staan zonder rekening te houden met wat of wie dan ook.

Op mij komt het heel raar over, dat als ik door rood ben gereden, een boete ervoor krijg, maar de boete wordt om welke reden dan ook teniet gedaan of in ieder geval van je weggenomen, je hoeft de boete dus niet te betalen omdat iemand anders dat doet, dat daarna de wet ook weg is en dat het rood van het verkeerslicht ineens niet meer die functie heeft die het voor die tijd had, nl stoppen en dat als je niet stopt je daarvoor beboet kunt worden. 

Wat zeg ik; er zijn heel veel christenen, die beweren dat als je door genade wordt vrijgesproken van je overtreden, van je zonde en schuld, je daarna vrij bent om niet meer volgens regelgeving en wet hoeft te leven, je bent nl door genade vrijgesproken, iets ontvangen wat je niet verdiende en omdat je dat onverdiende gekregen hebt hoef je je daarna nergens meer aan te houden, omdat het dan allemaal automatisch gaat, doordat jij veranderd bent, omdat je een kind van God bent geworden, omdat je een nieuwe geest hebt gekregen en de Heilige Geest in jouw woning heeft gemaakt. Terwijl waken en bidden een dagelijkse en noodzakelijke exercitie is geworden in het leven van een christen om staande te kunnen blijven. Te kunnen blijven doen wat God van ons vraagt, nl dagelijks om te keren, dagelijks afstand te doen van zonde en ongerechtigheid, afsterven aan onze eigen ik. Als onze eigen ik, onze eigen wil, onze eigen behoeften en lusten minder worden, wordt Zijn liefde en wil alleen maar groter.

Johannes 3:30 Hij moet wassen (meer) worden, ik moet minder worden.

Jezus is natuurlijk niet alleen geboren, Hij is ook opgegroeid, heeft Zijn leven hier geleefd en is ook gestorven voor onze zonde en overtredingen. Hij heeft de wet vervuld, gedaan wat de wil van de Vader was, geleefd en voorgeleefd volgens wet en regelgeving en daarmee Zijn Vader gediend zoals de Vader gediend wil worden. Geen andere goden aanbeden, de naam van Zijn Vader niet misbruikt en als Heer van de Shabbat ging Hij te doen gebruikelijk op de Shabbat naar de Synagoge, heeft zijn ouders met respect behandeld, niet gelogen, noch gestolen en nooit begeerd wat van een ander was. Dat leven, dat overwinnend leven wilde Hij met ons delen zodat ook wij door Hem en door de kracht van de inwonende Geest van God in staat zijn om ook zo te leven, zodat door Hem de wet in ons vervuld wordt.

Dat betekent niet dat als wij door genade tot Leven zijn geroepen, tot eeuwig Leven zijn bestemd, daarna kunnen leven alsof er geen wet en regelgeving meer is, onze eigen wil kunnen doen, de Allerhoogste kunnen dienen, zoals het ons belieft. Neen, de wil van de Vader en Zijn wil is wet, staat als een huis, is als een rots die fungeert als de fundering van ons leven, waardoor wij rechte sporen blijven trekken, waardoor wij het spoor, vasthouden en in staat zullen worden gesteld om in de voetstappen van Yeshua te gaan.

Psalm 40:9 Ik heb lust om Uw Wil te doen mijn God, uw Wet is in mijn binnenste;

Geen jota of titel van de wet zal vergaan, wet is nl liefde en de liefde zal altijd blijven.

Keep in mind het zijn geen gebod- of verbodsregels het zijn woorden van liefde, genade en trouw, “doe niet want dan gaat het niet goed met je, want ten dage dat gij doet wat gij niet moet doen, of nalaat wat gij doen moet, zult gij voorzeker van Mij gescheiden worden”, en dus aan bederf onderhevig. Door de zonde hebben wij een houdbaarheidsdatum gekregen, komt het einde van ons bestaan met rasse schreden op ons af. 

Mattheüs 5:17-19 Denk niet dat Ik gekomen ben om de Wet of de Profeten af te schaffen; Ik ben niet gekomen om die af te schaffen, maar te vervullen. Want, voorwaar, Ik zeg u: Totdat de hemel en de aarde voorbijgaan, zal er niet één jota of één tittel van de Wet voorbijgaan, totdat het alles geschied is. Wie dan een van deze geringste geboden afschaft en de mensen zo onderwijst, zal de geringste genoemd worden in het Koninkrijk der hemelen; maar wie ze doet en onderwijst, die zal groot genoemd worden in het Koninkrijk der hemelen.

Als de Allerhoogste Zijn woorden van liefde en trouw zal afschaffen of ontkrachten, dan ontkracht Hij zichzelf. Het kan natuurlijk nooit zo zijn dat Hij door Yeshua niet meer YHWH is, niet de de Schepper van hemel en aarde, niet meer Hij die de Shabbat heeft ingesteld als getuigenis en gedenkteken dat Hij door het Woord alles tot aanzijn heeft geroepen en dat Zijn handen Adam uit het stof van de aarde heeft geformeerd. De wet is niet gegeven om ons te binden of te knechten, ze zijn gegeven als handvatten om Liefde op het hoogste niveau richting te geven, om de uitvoering handen en voeten te geven, binnen de grenzen van het toelaatbare, zodat eigenliefde, eigenwijsheid en het zelf god willen zijn niet een eigen leven gaat leiden. “God heeft zeker gezegd.....” kent maar één antwoord: “Er staat geschreven.....”! Dit behoed ons voor vallen, door Zijn wil, door Zijn wet, zijn waarde en zuiverheid, waardoor iedere vorm van twijfel en verwarring kan worden uitgesloten.

Mattheüs 23:23 .....Deze dingen zou men moeten doen en die andere dingen niet nalaten.