heb ik jouw meer lief?

Johannes 3:16 Want zo liefheeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat ieder die in Hem gelooft, niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft.

Als we deze tekst lezen, dan hebben we het over een all time klassieker, ieder christen zou deze uit zijn hoofd moeten kennen, zo niet leren. Hier lezen we dat het God er niet om te doen is dat mensen eerst in de pas lopen, eerst alles goed doen, eerst leven volgens Zijn wetten en regelgeving voordat Hij van ze houdt of van ze zou kunnen gaan houden, maar dat God liefde is en dat Zijn liefde dat alles overschrijdt, hoger dan de hoogste berg is, dieper dan de diepste zee gaat en breder is dan onze denkbeelden over de grote van ons eigen universum.

1 Johannes 4:19 Wij hebben Hem lief, omdat Hij ons eerst liefgehad heeft.

Wanneer wij ervoor kiezen om God lief te hebben dan zal dat altijd zijn als antwoord op Zijn liefde, omdat Hij voordat wij überhaupt maar aan Hem dachten Hij ons al liefhad, zelfs voordat de hemel en de aarde waren geschapen. God maakte de mens op de 6e dag van de schepping, toen maakte Hij het kroonstuk, de koning en de koningin van de aarde, om alles wat God gemaakt had te beheren en te onderhouden. We weten inmiddels meer dan ons lief is dat de mens dit heel erg verknald heeft, dat de eerste mens door ongehoorzaamheid de liefde van God niet alleen onbeantwoord heeft gelaten maar ook verbroken en beschaamd heeft.

Maar God is liefde en Zijn liefde heeft ertoe geleid dat plan B zou worden geïnitieerd om de mens te redden, te genezen en te verlossen van de zonde en de dood, zodat de mens instaat zou worden gesteld om de relatie met God weer te omarmen en Zijn liefde waarmee Hij ons vanaf den beginne heeft liefgehad weer te kunnen beantwoorden.

Niet iedereen wil dit, niet iedereen die overtuigd is zal ingaan op de roepstem van de Allerhoogste en levende God, door zich om te keren van zijn eigen(wijsheid) weg en zich te begeven op het pad naar Gods Troon, een pad van liefde en leven, de Weg, de Waarheid en het Leven te volgen in Zijn voetsporen, Jezus Christus.

Door de bijbel heen zien we mensen die op uitzonderlijke wijze Gods liefde beantwoorden en gingen de weg die God voor hen bereid had. Sommigen van hen zoals een Abraham en een Mozes gingen die weg ook letterlijk. Abraham ging als eerste de weg naar het beloofde land, hij ging omdat hij God geloofde en dus vertrouwde, het beloofde land voor hem toen nog onbekend, wat een zinnebeeld was van de weg naar een betere toekomst, naar een nieuwe wereld, waar liefde en gerechtigheid woont. Mozes mocht het volk weer terug halen, een volk wat afgeweken was van die weg die God hen had bereid. Deze aartsvaders beantwoorden Gods liefde door te gaan waar God wilde dat ze gingen, door te spreken zoals God wilde dat zij zouden spreken, door te doen die dingen die God hen opdroeg om te doen.

Johannes de discipel van Jezus was ook zo iemand die de liefde van Jezus beantwoorde door met Hem mee te gaan, door in Zijn voetsporen te volgen, daar waar het kon niet van de zijde van zijn Meester te wijken, door elke dag en ieder uur bij Hem te zijn. Johannes een discipel die Jezus liefhad, een discipel die Jezus ook liefhad.

Had Jezus hem meer lief dan de anderen discipelen, had Hij hem meer lief dan Judas de discipel die Hem zou verraden, betrappen wij de Heer hier niet toch een beetje op een subtiele vorm van discriminatie? Als we Jezus kennen, doordat we de Vader kennen en we kennen de Vader door Jezus, want Deze zijn één, dan weten we dat dat absoluut niet het geval was. Maar er was blijkbaar een grote bijzondere genegenheid voor Johannes, een genegenheid die tot het einde, tot aan de kruisdood van Christus ook door Johannes aan Zijn Heer werd betoond. Velen hadden Jezus verlaten, velen hebben de Heer veracht, weinigen waren tot aan het einde bij Hem en dat staat wel model waarom Jezus zoveel van Johannes hield.

Johannes 19:26 Toen nu Jezus Zijn moeder zag en de discipel die Hij liefhad, bij haar zag staan, zei Hij tegen Zijn moeder: Vrouw, zie, uw zoon.

Laten we dit ook proberen te zien in het licht van de relatie tussen Jezus en Zijn moeder. Is het raar om te denken dat Hij deze vrouw, die Hem geboren heeft doen worden, meer liefhad dan de andere vrouwen, dat Zijn liefde voor haar in het licht van het evangelie niet meer was, maar in het licht van menselijke relaties van een bijzonder statuur, omdat er een zielsverbinding tussen hen was die alleen een moeder-kind kan en hebben en een kind-moeder? Ik denk dat het antwoord helder is en de bijbel verwijst ernaar:

Jesaja 49:15 Kan een vrouw haar zuigeling vergeten, zich niet ontfermen over het kind van haar schoot? Zelfs al zouden die het vergeten, Ík zal u niet vergeten.

Eigenlijk kan dat niet, eigenlijk kan een moeder haar kind nooit vergeten en nooit echt loslaten, ook niet als zij hun eigen weg gaan in het leven. Natuurlijk zijn wij mensen niet volmaakt, ondanks het feit dat we dat wel waren in het begin, maar waar de zonde door ongehoorzaamheid roet in het eten gooide, waardoor de menselijke natuur zo veranderde dat ondanks het feit dat een moederhart normaliter haar baby, haar kind, nooit zou kunnen vergeten, door de zonde dat toch het geval zou kunnen zijn. De omstandigheden waarin wij nu leven heeft zijn sporen na gelaten en de kans verschrikkelijk vergroot dat het zou kunnen gebeuren, dat in tegenstelling tot God, die zegt dat Hij dat nooit zou kunnen, een moeder haar kind kan vergeten.

Is het fout om de één meer lief te hebben dan de ander, is het normaal om meer genegenheid te hebben voor je moeder dan voor een tante, is het geoorloofd om vrienden te hebben en kennissen? Staan we terecht anders tegenover broeders en zusters dan tegenover broers en zussen, en is het legitiem dat je liever met je maat op vakantie gaat dan met je broer?

Liefde kent verschillende vormen, niveaus of invalshoeken, omdat er verschillende vormen van relaties zijn. Deze verschillende vormen vragen verschillende benaderingen of invullingen. Ik denk dat het ook niet een kwestie is van meer of minder liefhebben, maar eerder een kwestie van anders liefhebben. In een huwelijk ga je anders met elkaar om dan in een vriendschapsrelatie, of met kennissen, buren, collega´s of andere familie/gezinsleden.

De vorm maakt misschien ook wel de muziek. God liefhebben met alles wat we in ons hebben, is van hetzelfde kaliber als het liefhebben van je naaste. Toch ga ik anders met God om als met mijn naaste, omdat God, God is, de Allerhoogste, de Schepper van hemel en aarde het begin en einde van alles, jouw Schepper, jouw begin en einde van alles.

Als ik een klik met iemand heb dan zal ik daar liever omgang mee hebben als met die ander, waar die klik niet mee is, dat is ook de reden waarom je met haar, met die Ene trouwt en met die andere haar niet. We kennen het ook wel als je naar een nieuwe school gaat, en dan doel ik vooral op het voortgezet onderwijs omdat je in die periode van je leven veel meer bewust bent van bepaalde zaken. Vaak komt het dan voor dat je snel aansluiting vindt bij die ene persoon, daar is een chemie, daar is een klik, daar proef je een gelijkgestemdheid mee. Dit betekent niet dat je die andere allemaal niet moet of discrimineert.

Tussen Johannes en Jezus was dat wellicht ook zo, waarbij we niet mogen vergeten dat Jezus dat ook had met enige zusters. Daar ligt dan ook een duidelijke reden aan ten grondslag, en dat was omdat het meer dan bij anderen wederzijds was. Johannes lijkt in het volgen van Jezus iedere keer als het ware een extra mile te gaan tov de anderen discipelen. Hij stak niet onder stoelen of banken dat hij er was voor Jezus, dat hij aan Zijn zijde wilde zijn, zijn leven wilde delen met deze Rabbi, wat die Rabbi blijkbaar ook beantwoorde met eenzelfde liefde, aandacht en genegenheid. Er was een klik tussen hen beide een chemie die gezien werd door anderen.

Johannes 13:23,24 En een van Zijn discipelen, die Jezus liefhad, lag aan in de schoot van Jezus. Simon Petrus dan wenkte deze, dat hij vragen zou wie het toch zou kunnen zijn, over wie Hij sprak.

Meer liefhebben of beter gezegd anders liefhebben, is geen discriminatie is niet een ander als minder wegzetten. Daarbij moeten we wel waken over dat we idd iemand anders niet liefhebben of zelfs haten, want dat geeft blijk van het feit dat je God ook niet liefhebt en maak jij jezelf tot een leugenaar en tast je rond in het duister, een plek waar God niet is.

1 Johannes 2:9-11 Wie zegt dat hij in het licht is en zijn broeder haat, die is tot nog toe in de duisternis. Wie zijn broeder liefheeft, blijft in het licht, en er is in hem niets dat anderen doet struikelen. Maar wie zijn broeder haat, is in de duisternis en wandelt in de duisternis, en weet niet waar hij heen gaat, omdat de duisternis zijn ogen verblind heeft.

Laten zien dat je God liefhebt met alles wat je in je hebt, doe je door te doen wat God van je vraagt. Dat is dan ook het eerste wat een kind van God zou moeten doen voordat hij de dag begint. De dag beginnen met God de Vader is de dag beginnen zoals Jezus de dag begon.

Markus 1:35 En 's morgens vroeg, nog diep in de nacht, stond Hij op, ging naar buiten en begaf Zich naar een eenzame plaats, en bad daar.

Om de dag goed door te komen is het wijs en verstandig om in afzondering, stille tijd met God door te brengen, maar ook net als Henoch te wandelen met God gedurende de dag, want een christen, een kind van God ben je niet alleen als je bijbel leest, bid, zingt of in die bepaalde momenten van studie bent, in je eentje of met meer, maar ben je dat vooral ook en met name buiten die momenten. Je bent een christen 24/7, net als een vrouw niet een beetje zwanger is, zo kan een christen niet een beetje christen zijn en Christus een beetje volgen in Zijn voetsporen. Gebed en Gods woord bestuderen onder leiding van Gods Geest, zal ons op bijzondere wijze helpen en ondersteunen om een kind van God te zijn op ieder moment. Een Zevende-dags Adventist is dat ook op de andere zes dagen van de week, zal de naam van de God ook op die andere weekdagen niet ijdel gebruiken, en zal op alle dagen van de week, op alle dagen van Zijn leven, leven in de verwachting dat Zijn Heer spoedig zal komen op de wolken om Zijn kinderen op te halen volgens de belofte.

1 Johannes 2:3-11 En hierdoor weten wij dat wij Hem kennen, namelijk als wij Zijn geboden in acht nemen. Wie zegt: Ik ken Hem, en Zijn geboden niet in acht neemt, is een leugenaar en in hem is de waarheid niet. Maar ieder die Zijn woord in acht neemt, in hem is werkelijk de liefde van God volmaakt geworden. Hierdoor weten wij dat wij in Hem zijn. Wie zegt in Hem te blijven, moet ook zelf zo wandelen als Hij gewandeld heeft. Wie zegt dat hij in het licht is en zijn broeder haat, die is tot nog toe in de duisternis. Wie zijn broeder liefheeft, blijft in het licht, en er is in hem niets dat anderen doet struikelen. Maar wie zijn broeder haat, is in de duisternis en wandelt in de duisternis, en weet niet waar hij heen gaat, omdat de duisternis zijn ogen verblind heeft.

Onze omgang met elkaar is, dat als we elkaar liefhebben, wij ervoor elkaar zijn en de geboden die God ons heeft gegeven hoe met elkaar om te gaan in de praktijk brengen, niet uit dwang maar omdat we van elkaar houden.

Deze last die God ons opgelegd heeft is niet groot. De last om elkaars lasten te dragen is niet zwaar, zolang wij deze last dragen met God.

Johannes 15:5 Ik ben de Wijnstok, u de ranken; wie in Mij blijft, en Ik in hem, die draagt veel vrucht, want zonder Mij kunt u niets doen.

God legt ons een last op die wij dragen kunnen, omdat God ons voorziet, bevoorraad en vult. Hij geeft ons de Vrucht van de Geest, de Gaven van de Geest en Zijn Wapenrusting en dat is het enige wat ons helpt om God lief te hebben boven alles en met alles wat we in ons hebben en onze naaste lief te hebben als onszelf, ook al ga je liever met Jan op vakantie dan met Piet, of liever met Henk en Ingrid, dan met Gerrit en Corry.

Elkaar respecteren, elkaar willen dienen, voor elkaar willen zijn, iets willen betekenen voor die andere, een hand uitsteken in tijden van nood, een vriendelijk woord of zelfs een woord ter vermaning, elkaar respecteren maar ook niet zomaar alles accepteren uit liefde, liefde waarmee God ons door Zijn Geest heeft vervuld, is de geboden leven die God ons gegeven heeft.

Het vertrekpunt is wandelen in het licht van en met Jezus, wandelen in Gods geboden, wandelen zoals Christus gewandeld heeft in het doen van de wil van de Vader, dan mag de genegenheid voor deze en gene groter zijn als voor die ander, maar boven alles en op de eerste plaats God die eerst van ons gehouden heeft, voor de grondlegging van de wereld, nog voordat we geboren waren zegt Psalm 139.

Psalm 40:9 Ik heb lust om uw wil te doen, mijn God, uw wet is in mijn binnenste.