geen paashaas, maar het paaslam

"Spreek tot heel de gemeenschap van Israël: Op de tiende dag van deze maand moet ieder voor zich een lam per familie nemen, een lam per gezin." Exodus 12: 3


Ik heb er persoonlijk geen moeite mee om zelfs op kritische wijze, zaken onder de aandacht te brengen. Zaken die ons zouden moeten boeien vanwege het voordeel wat we ervan kunnen hebben. Dit houdt dus tevens in dat het ook zaken betreft die op een negatieve manier onze aandacht vragen en bewust of onbewust onze levens beïnvloeden. Dat wil niet zeggen dat het altijd positieve zaken zijn die ons leven positief beïnvloeden, dat kunnen ook minder positieve zaken zijn.

"What doesn't kill you, makes you stronger"

Als je geduld wil leren oefenen dan is het gewenst, en wijs om je onder de "hufters" van het dagelijks leven te mengen. Ik zal niet ontkennen dat er geen hufters zijn, want die zijn er, punt! Maar wie gaat er zelf ook niet zo af en toe, en misschien meer toe dan af, mank aan hufterig gedrag? Uiteraard liggen er dan allerlei excuses ten grondslag aan ons handelen, maar een ander die hufterig gedrag vertoont heeft natuurlijk geen excuses, dat hebben we al snel bepaald voor onszelf. Des te meer rechtvaardigt dit ons gedrag. Dat dat te maken heeft met het feit dat wij onszelf iets beter kennen dus ook onze eigen motieven, vergeten we voor het gemak en in de ergernis maar even. Vaak hebben we geen weet van de problemen waar een ander mee worstelt, de zorgen die hem of haar boven het hoofd groeien, waardoor iemand met z'n tong op zijn schoenzolen loopt en even de realiteit uit het oog heeft verloren, blind geslagen en niet meer vatbaar voor redelijkheid en billijkheid,  zoals het jezelf ook wel eens overkomt en dan grens overschrijdend anderen tegemoet treedt.

Pesach (Pasen) is nou net zo'n onderwerp, die ik net als de geboorte van Christus (Kerst) onder de aandacht wil brengen. Ik heb pasen en kerst bewust tussen haakjes geplaatst omdat in essentie de één niets met het ander te maken heeft. Pesach en het tot commercieel verworden, vol met afgodische gedachten en rituelen overladen vruchtbaarheidsfeest pasen, heeft geen causaal verband. Deze zaken zijn door satanische invloeden tot elkaar "veroordeeld" door de misleide mens, die door de misleiding in zijn hoofd de wens tot vader van de gedachte heeft verheven. Deze wens is dan tot waarheid geworden met alle gevolgen van dien. Dit geldt ook voor de geboorte van Christus. De bijbel roept nergens op tot het vieren van de geboorte van Jezus. Dat je Zijn geboorte zou willen vieren vanwege de belofte van G'd aan Eva, kan ik me heel goed voorstellen. Tenslotte zou deze belofte, mens reddende gevolgen in zich herbergen. De bijbel staat er tenslotte in ruime mate bij stil, dus aandacht is gewenst, een viering of herdenking is wellicht wel op z'n plaats.

"Spreek tot heel de gemeenschap van Israël: Op de tiende dag van deze maand moet ieder voor zich een lam per familie nemen, een lam per gezin." Exodus 12: 3

Wat minder gewenst is, is dat wij onze eigen riten en rituelen, onze eigen ideeën en gebruiken, die we tot "heilige" tradities hebben verheven vermengen met het zuivere woord van G'd. Is hier wat mis mee, dan zeg ik hartgrondig ja. Als we willen weten wie G'd is, waar Hij staat in ons leven, en in de schepping, dan moeten we de feiten zuiver houden, en die zouden we met ons leven moeten willen bewaren en beschermen. Daarmee zijn we alle karikaturen die van G'd gemaakt zijn en worden een stap voor.
Het zuivere woord van G'd vermengen met onzin en broodje aap verhalen, draagt er toe bij dat wij wijn vermengen met water en het dan vervolgens erkennen als waarheid, zuiver, goed en erg smaakvol, terwijl het "eindproduct" niets meer van doen heeft met het uitgangspunt.

Heel ons leven is er opgericht om te overleven, om langer te leven en uiteindelijk de eeuwige jeugd te ontdekken en die met een haast dodelijke wurggreep omarmen, om haar nooit meer los te laten. Hangen wij aan het leven, jazeker hangen we aan het leven, en ik weet zeker dat ik niet de enige ben. Voor mij persoonlijk hoort de dood niet bij het leven, het past niet en het past mij al helemaal niet, ik ervaar het nog steeds als iets onnatuurlijks, een soort slechte en zwaar misplaatste grap van moeder natuur.

Eeuwige jeugd, eeuwig leven ligt binnen handbereik, maar niet op de manier waarop wij dat graag zouden willen. Onze behoefte en pogen om te leven zonder te hoeven sterven, om te leven zonder pijn, verdriet, ziekte en dood is een utopie, een brug te ver, een niet haalbare en niet maakbare situatie gebleken. Ons kunnen hierin schiet ernstig te kort.
Wetenschappers denken veel te weten, ze doen op basis van allerlei wiskundige modules, berekeningen en ander soort onderzoeken, allerlei aannames over ons ontstaan, ons verleden, ons nu en onze toekomst. Maar over één ding zijn ze het met elkaar unaniem eens, en dat is dat ze niet weten hoe het leven is ontstaan en dat ze niet weten hoe ze de dood een halt moeten toeroepen.

Evolutie naar men meent is het model die "verklaart" waar wij vermoedelijk vandaan komen. Als er verder niets is om vanuit te gaan dan is het best aannemelijk, los van de vragen, los van de wetenschappelijke claims, blijft het een geloven. Een geloven in, dat het eventueel, op zeer toevallige wijze zo zou kunnen zijn gegaan. Teveel vragen blijven onbeantwoord, mijn identiteit en waarde als mens wordt ontleent aan pure toeval en daarmee is de mens niet meer dan een restproduct gebleken van een alles verwoestende toevallig samenloop van omstandigheden met de oerknal als onze moeder.

"In het begin schiep God de hemel en de aarde. De aarde nu was woest en leeg, en duisternis lag over de watervloed; en de Geest van God zweefde boven het water." Genesis 1: 1, 2

De bijbel daarentegen roept op een eerlijke manier op om te geloven dat G'd de Schepper van hemel en aarde, het begin is van ons ontstaan. Wij zijn geschapen, onze planeet is geschapen met alles erop en eraan, onze universum is geschapen en G'd is het begin van alles.

De reden waarom wij geschapen zijn is dus niet voortgekomen uit puur toeval, maar gepland. Gepland omdat wij gewenst zijn, omdat liefde de drijfveer was van de G'd van hemel en aarde om ons te maken. Als ik mijn identiteit niet ontleen aan een oerknal die puur toevallig is ontstaan uit het niets, met ons als restproduct, maar ontleen aan iemand Die mij heeft gewild, Die van mij houdt, dan vind ik het nog steeds niet raar om als man van een zekere leeftijd te kiezen voor het geloof in een G'd, ipv het geloof in een alles vernietigende toevallig en uit het niets ontstane oerknal.

"als je voor een dubbeltje geboren bent, wordt je nooit een kwartje"

Ik heb dus als mens de keus tussen twee geloven, evolutie of schepping. Neem het mij maar kwalijk als ik zeg, dat je wel erg dom moet zijn om te kiezen voor een geloof met een naderend zelfvernietigend einde van een toevallig in de tijd ontstane soort, met mij, de mens als hoofdbestanddeel levend in een context van pure toevallig ontstane omstandigheden, met een "beurs"waarde van nul, komma nul. De waarde die wij vertegenwoordigen hebben wij ons vervolgens zelf aangemeten, omdat wij ons gegeven de omstandigheden menen te moeten verheffen boven alle andere levende wezens. We gaan zelfs zover dat wij het blanke ras verheven hebben boven de meer donker gekleurde rassen. Wellicht is dat de reden waarom wij de hitlers in onze geschiedenis zo luidkeels afwijzen en verwensen, omdat wij vanuit de projectie de aandacht op onze eigen zielige discriminatieve gedachten, gevoelens en handelen vakkundig weten af te wenden, maar dat geheel terzijde.

Het geloof, en dan bedoel ik niet zoals het door deze of gene op ongelukkig en egoïstische en kromme manier wordt geleefd en verkondigd, maar het geloof van Jezus Christus, dat daarentegen veel meer perspectief biedt, dit geloof leert ons dat wij geschapen zijn. Dat wij geplaatst zijn als koningen en koninginnen op moeder aarde om over haar te heersen, om voor haar te zorgen om haar met alles erop en eraan tot volle bloei te laten komen. Dat is een beetje heel erg mis gegaan. De mens was ongehoorzaam aan G'ds wetten, heeft op een dodelijke manier haar billen verbrand en moet zolang zij leeft op haar zelf veroorzaakte destructieve blaren zitten.

Na deze zelfmoord actie, greep G'd in. Hij beloofde aan de mens dat Hij de puinhoop, de ellende, het verdriet, de ziekte en de dood een halt toe zou roepen. Daarvoor moest een hele grote prijs worden betaald en die prijs wilde G'd zelf betalen. De reden waarom G'd deze prijs zelf betaalde was twee ledig. Ten eerste omdat Hij van de mens houdt en ten tweede omdat er niemand was die instaat zou zijn deze grote last te dragen zonder er aan onder door te gaan. Deze zonde die de mens deed en doet moet opgeruimd en weggedragen worden. Jezus de Zoon van G'd, (G'd vanaf het begin, de Alpha en de Omega, het begin en einde van alles) was instaat en is waardig bevonden om de puinhopen van ons leven te ruimen. Dat ging niet zonder slag of stoot, dat ging niet zonder pijn, verdriet, lijden en dood.

"En de HEERE God maakte voor Adam en voor zijn vrouw kleren van huiden en kleedde hen daarmee." Genesis 3: 21

De weg die Jezus is gegaan is een weg van complete zelfverloochening, niet wat Hij wilde, maar wat G'd wilde, leefde Hij uit en daar leefde Hij voor. Hij was het Lam van G'd dat de zonde van de wereld weg zou nemen. Hij heeft het kruis van Zijn leven opgenomen tot in de dood om ons Zijn leven daar voor in de plaats te geven. Dat is liefde, maar dat is ook gerechtigheid en rechtvaardigheid.

Jezus vraagt van ons om te geloven in Zijn reddend offer, maar Hij vraagt ook van ons om een weg van zelfverloochening te gaan. Dat we onze ik, in de kracht van de Geest van G'd wegcijferen en G'd verhogen in ons leven. Dat wij G'd leren lief te hebben boven alles, omdat Hij eerst van ons heeft gehouden, omdat Hij begonnen is met ons lief te hebben, en dat wij leren onze naaste lief te hebben als onszelf. Onze waarde, en onze eigenwaarde ontlenen wij aan onze Schepper, aan onze hemelse Vader. Wij zijn gewenst, wij zijn voor G'd van grote waarde en Jezus de Zoon van G'd heeft de dood niet geschuwd om ons te redden en te verlossen.

Pasen gaat niet over een paashaas die hysterisch rondrent door de tuin om overal vruchtbaarheidssymboliek achter te laten, voorwerpen en attributen overgoten met mythes en leugens, die ons afleiden van het echte doel van Pasen.

Pasen moet zijn Pesach, Pesach is Passover.
Passover is het moment dat het bloed van het Lam (Jezus Christus) ons vrijkocht van de schuld, van zonde en van de dood. Als wij Pesach accepteren als het feest, welke getuigd van deze verlossing, als wij Christus aannemen als het offer wat wij nodig hebben om verlost en gered te worden, dan zal ook de dood aan onze deur voorbij gaan. Niet om ons zal de dood voorbij gaan, maar omdat Christus het offer heeft gebracht die G'd accepteerde als middel om ons vrij te kopen van de wurggreep van leugen, list, bedrog en dood. De reden dat G'd het offer van Jezus heeft aanvaard en geaccepteerd heeft alles te maken met recht en rechtvaardigheid. Jezus als offer werd geaccepteerd omdat Hij gehoorzaam was aan G'd tot aan de dood. Die gehoorzaamheid vraagt G'd ook van ons. Hij houdt van ons, Hij heeft de dood niet geschuwd om ons te redden, maar de weg tot verlossing is een weg van zelfverloochening en totale gehoorzaamheid die ook wij moeten gaan. Vrijgekocht van de zondelast, vrijgekocht van de schuld, vrijgekocht van de dood, betekend niet dat wij vrijgekocht zijn van gehoorzaamheid aan G'ds wet.

"En zo moet u het eten: uw middel omgord, uw schoenen aan uw voeten en uw staf in uw hand. U moet het met haast eten, het is Pascha voor de HEERE. Want Ik zal in deze nacht door het land Egypte trekken en alle eerstgeborenen in het land Egypte treffen, van de mensen tot het vee. En Ik zal aan al de goden van de Egyptenaren strafgerichten voltrekken, Ik, de HEERE. 


En het bloed zal u tot een teken zijn aan de huizen waarin u verblijft. Als Ik het bloed zie, zal Ik u voorbijgaan en er zal geen plaag onder u zijn die verderf teweegbrengt, als Ik het land Egypte zal treffen. Deze dag moet voor u een gedenkdag worden. U moet hem vieren als een feest voor de HEERE. U moet hem vieren als een eeuwige verordening, al uw generaties door." 
Exodus 12: 11- 14.

Passover betekend, over gaan, voorbij gaan. de dood zal ons niet meer in zijn wurggreep houden, het houdt in dat het bloed van Christus ons reinigt van zonde, schuld en dood, de dood zal daardoor aan onze deur voorbij gaan. Passover betekend ook, los komen van de zondige wereld, gehoorzaam zijn aan G'ds geboden, een geloofsstap zetten en achter de met bloed besmeerde deurposten gaan staan, het betekend, ga en doe jouw tocht door de woestijn naar het beloofde land.

"Is er leven, is er leven na de dood?"

Reacties

Populaire posts