voorkeur

Exodus 20:2 Ik ben de HEERE, uw God, Die u uit het land Egypte, uit het slavenhuis, geleid heeft.

3. U zult geen andere goden voor Mijn aangezicht hebben.

Ik wil niemand kwetsen, maar ik heb bramen in mijn tuin, en ik durf niet te zeggen welke kleur ze hebben om niet andere bramen op achterstand te zetten, en even een reactie richting de aankomende pruimen, ik mag jullie ook heel erg graag, maar ja dat geldt ook voor de bosbessen die ik weer niet voor wil trekken tov de kruisbessen, want die mogen wat mij betreft ook gewoon in het bos komen, waarbij opgemerkt moet worden dat ik niet alleen door de bomen het bos niet meer zie, maar ook door de kleuren vaak het onderscheidt niet meer waarneem.

Misschien is zwijgen toch beter als spreken, (zolang ook dat weer niet aanleiding is tot een innerlijk conflict) in ieder geval kan je met het (niet) gesproken woord niet de mist in gaan, maar ja voel nu toch ook al weer de bui hangen dat mijn schrijven (de blogs) in opstand zouden kunnen komen, omdat ik ze als minder zou kunnen zien, tov het niet, los van het feit of dat conform de realiteit is.

Maar waar ik het nog het meest bang voor ben, is dat we al weer over de helft van het jaar zijn, we gaan langzaam richting het sinterklaas feest, en begin me nu ondanks het hele mooie zomer weer toch wat zorgen te maken, want nu we toch overal zout op slakken aan het leggen zijn, begrijp ik bijvoorbeeld niet zo goed waarom per see klaas heilig is, waarom alleen pieten gekleurd moeten zijn en zullen ze straks bij het welig kleuren, al of niet per ongeluk een kleur uit- of buiten sluiten, en wie geeft ze dan een stem?

Over kleuren gesproken, de LGBT club heeft de regenboog gegijzeld, één van de zeven kleuren uit de boog is nl weggelaten en daarmee de belofte van God dat de aarde nooit meer door water geoordeeld zou worden onderuit gehaald.

Ook hier proef ik iets van, je iets toe eigenen wat je niet toe behoort, de oorspronkelijkheid ervan afbreken en er iets anders voor in de plaats zetten, wat trouwens ook gebeurd is met de Shabbat, die is door een menselijke instelling van de zondag volledig onderuit gehaald, waarbij de Goddelijke instelling geknecht lijkt te worden aan menselijke instellingen en God langzaam uit het straat beeld aan het verdwijnen is, tezamen met onze normen en waarden, want het ene doen leidt tot een effect van meer doen en vaker doen, je zegt nl dat je God dient, maar je dient een andere meester, of je zegt dat je helemaal geen god dient, wat praktisch gezien niet kan en daarom die ene God uit jouw denken, uit jouw "ideale" maatschappij bant.

De week, beter gezegd de scheppingsweek, kent zeven dagen, en voor elke dag is er een andere kleur, en laat nou net de laatste dag van de week de Shabbat zijn en laten ze nou net heel "toevallig" de laatste kleur uit de regenboog verbannen hebben.

Door die scheppingsweek en met name door de zevende dag komt God, de enige ware Almachtige en Hoogste God voor het voetlicht te staan.

Exodus 20:8-11 Gedenk de sabbatdag, dat u die heiligt. Zes dagen zult u arbeiden en al uw werk doen, maar de zevende dag is de sabbat van de HEERE, uw God. Dan zult u geen enkel werk doen, u, noch uw zoon, noch uw dochter, noch uw dienaar, noch uw dienares, noch uw vee, noch uw vreemdeling die binnen uw poorten is.

Want in zes dagen heeft de HEERE de hemel en de aarde gemaakt, de zee, en al wat erin is, en Hij rustte op de zevende dag. Daarom zegende de HEERE de sabbatdag, en heiligde die.

Als we die dag nu eens "vakkundig" de das omdoen, weg stoppen, of wel we gooien de bekende spiegel aan duizend stukken, dan ben je in ieder geval (ogenschijnlijk) af van je ijkpunt. 

Niet dat je er beter van wordt, kijk maar eens goed om je heen, maar het schuld gevoel, het strafwaardig zijn, het licht wat op je verkeerd gekozen pad schijnt doven, alles even van je afschudden, even niet de druk van het beter moeten en kunnen doen voor jezelf, voor de andere en voor je Bron van bestaan, geeft een soort van misplaatste kortstondige vorm en gevoel van vrijheid, een heerlijk even niet tussen de lijntjes want volgens de visie van de wereld mis je anders alle fun.

Je kent het wel, het principe van het hek van de dam.

Dat gaat niet van vandaag op morgen dat gaat geleidelijk en de lachende partij is satan die de mens op subtiele wijze, zonder enig middel te schuwen leidt op het pad van chaos, verderf en de dood. 

Ik hoop althans dat het je niet verrast dat er een satan is, dat er demonische machten zijn die keihard werken om van deze nog prachtige planeet een hel te maken, een hel in de omgang met elkaar, een hel in de omgang met de natuur.

God is de Almachtige Heerser van ons Universum en Zijn geduld zegt niets van Zijn macht en zeggingskracht, zegt niets van Zijn liefdesplan om diegene die wel willen horen en wel willen zien, te redden van deze weg naar onze eigen ondergang, want die is in volle gang en we leven in de staart van de afronding ervan.

Zolang we elkaar om niets in de haren blijven vliegen, uitsluiten of iets aanpraten omdat zich in jouw gedachten iets naars heeft geworteld wat misschien van origine niets naars in zich heeft, gaat het mooie, het bijzondere, het geluk, de harmonie, de liefde, de vrede, de rust en de genade aan ons voorbij zonder dat we het waarnemen.

Als het uitsluiten van mensen die een boodschap hebben van liefde, vrede, harmonie, van recht en rechtvaardigheid,  tot haat leidt, dan is er echt iets mis met ons.

Respect is iets anders dan een maatschappij inrichten naar andermans onterechte grillen, waarbij misplaatste hersenspinsels worden ingezet om een maatschappij of zijn tradities en gebruiken te kunnen gijzelen.

Ik denk dat we op moeten komen voor alle bomen, voor alle kleuren, voor al het geschreven of gesproken woord, zelfs moeten opkomen voor het zwijgen.

Opkomen voor één doelgroep is discriminatie en niet minder egocentrisch.

Respect is bovenal, de andere hoger achten dan jezelf.

Ooit zijn we een paradijs verloren door ikke, door hebzucht, ooit zijn we onszelf verloren, ooit zijn we de ander verloren en heeft achterdocht, haat en nijd de ruimte, waar de verloren gaande liefde een lege plek heeft achtergelaten ingenomen, wie goed oplet, wie goed zijn oren en ogen de kost geeft, weet dat er één Weg, één Waarheid, één Leven is, die naar het eeuwige leven leidt. 

God heeft voorkeuren, heeft een uitverkoren volk, mensen die voor Hem willen leven, omdat Hij heeft geleefd voor hen, en het is Zijn voorkeur om die mensen, die kinderen bij Hem te vergaren, wat heeft jouw voorkeur, is jouw voorkeur God of heeft jouw voorkeur afgoden met al zijn demonisch onheil, wil je het eeuwig leven en opvaren naar de hemel als de tijd daarvoor rijp is, of wil je voor eeuwig afdalen naar de hel, ik en mijn huis wij willen de Heere dienen, wij gaan voor een nieuw Paradijs.

Weest stil mijn ziel, wees stil en denk na waar je staat en waar je naar toe wil, wees stil voor de Heer.

Openbaring 2:7 Wie oren heeft, laat hij horen wat de Geest tegen de gemeenten zegt. Wie overwint, hem zal Ik te eten geven van de Boom des levens, die midden in het paradijs van God staat.