de gezindheid van Jezus

Filippenzen 2: 5 Laat onder u de gezindheid heersen die Christus Jezus had. 6 Hij die de gestalte van God had, hield zijn gelijkheid aan God niet vast, 7 maar deed er afstand van. Hij nam de gestalte aan van een slaaf en werd gelijk aan een mens. En als mens verschenen, 8 heeft hij zich vernederd en werd gehoorzaam tot in de dood – de dood aan het kruis.

Soms blijft er, als je leest in een boek, wel eens een zin hangen. Een zin die je niet meer loslaat. Dit is bijvoorbeeld zo'n zin: 

Het is van groot belang dat er in onze kerken christocentrisch gepreekt wordt, maar van nog veel groter belang dat er christocentrisch geleefd wordt.

Dat was voor mij een aanleiding om dit thema weer eens aan de orde te stellen in de kerk. Kunt jij je er trouwens  iets bij voorstellen: Christocentrisch leven? Dat Christus in het centrum van je leven staat?

Als je nadenkt over de vraag wat er in het centrum van je leven staat, kunnen je gedachten allerlei kanten opgaan. Wat staat er in het centrum van mijn leven? Je kunt denken aan je gezin, dat is voor jou het belangrijkst. Je kunt denken aan geluk of aan liefde. Je kunt denken aan je geloof als het centrum van je bestaan. Misschien staat de kerk ook wel in het centrum van uw leven. Misschien denkt u ook wel aan de sport die u beoefent, voetbal of tennis of zo. Of u denkt aan succes. Als iets in het centrum van je leven staat., richt je daar alles op. Het zet een stempel op je leven.

Nu, wil ik met jullie nadenken over wat het nu is om Christocentrisch te leven. We willen ons zelf heel serieus en concreet afvragen: Staat Christus echt in het centrum van ons leven? We kunnen voor alles en nog wat enorm enthousiast worden. Zoals een van onze jongere laatst zei: voetbal, dat is mijn passie! Maar ook Christus kan je passie zijn. Hebben we passie voor Christus? Zeggen we het Paulus na: 

Niet meer mijn ik, maar Christus leeft in mij (Galaten 2:20)?

Dit zijn zo van die vragen die we onszelf stellen eens wat vaker moeten stellen, zoals nu. En Paulus in zijn brief aan de Filippenzen is onze leraar. De dienstknecht van Christus Jezus, zoals hij zichzelf noemt aan het begin van zijn brief. Paulus wil ons leren wat de gezindheid van Christus is. En daarmee wil hij ons leren wat Christocentrisch leven is.

En als iemand dit kan dat is het Paulus wel, want Paulus heeft passie voor Christus. Er is er in het leven van Paulus maar één die op de eerste plaats staat: Christus Jezus. Paulus heeft ongetwijfeld ook een prioriteitenlijstje gehad in zijn leven, maar op de allereerst plaats stond: Christus Jezus. En dat zie je door heel de brief aan de Filippenzen terug. Dat wil ik eerst laten zien. Want Paulus oproep aan ons om de gezindheid van Christus te hebben moet wel klinken door de hele brief heen.

Paulus heeft passie voor Christus dus. Hij stelt zich aan het begin van zijn brief, hoofdstuk 1 vers 1, dan ook graag voor als een dienstknecht van Christus Jezus. Paulus noemt zich naar Christus.

En dan hoofdstuk 1 vers 8: God kan getuigen dat ik naar u allen verlang met de genegenheid van Christus Jezus. 

Dit is Paulus op het lijf geschreven, dit markeert zijn leven, dit kleurt het vuur van zijn verlangen.

Hoofdstuk 1 vers 18: Maar wat doet het er eigenlijk toe! Wat telt is dat Christus verkondigd wordt. Of het nu uit valse of oprechte motieven gebeurt – dát het gebeurt verheugt me. En mijn vreugde is blijvend,

Dat is wat Paulus het allerliefste wil: dat Christus verkondigd wordt van wie hij een dienstknecht is.

Hoofdstuk 1 vers 20: Het is mijn stellige hoop en verwachting dat ik mij nergens voor zal hoeven te schamen, maar dat Christus bij alles wat mij overkomt in alle openheid geëerd zal worden, of ik nu in leven blijf of moet sterven. Ik verlang er vurig naar dat ook nú Christus zal worden grootgemaakt in mijn lichaam. Niet meer mijn ik, maar Christus moet in mij leven!

En meteen erachteraan, vers 21: 

Want voor mij is leven Christus en sterven winst.

Het leven is dus Christus voor Paulus. En waarom is het sterven voor hem pure winst? 

Het staat in vers 23. Ik word naar twee kanten getrokken: aan de ene kant verlang ik ernaar te sterven en bij Christus te zijn, want dat is het allerbeste;

Met Christus zijn, dat is Paulus passie. De gemeenschap met Christus ervaren. Dat is wat hij wil. Het is niet zo dat Paulus graag dood wil. Nee, hij wil de gemeenschap met Christus, de band met Christus zo enorm graag in zijn totaliteit beleven. Dat kan hier op aarde al, kijk maar naar Paulus, maar Paulus weet ook dat het hier onvolmaakt zal blijven. En daarom verlangt hij naar de volmaaktheid van de hemel.

Maar we zijn er nog niet. In hoofdstuk 3 van de brief zien we het ook weer gebeuren. Dat Paulus vertelt van zijn persoonlijke geloofsleven. En daarin staat Christus centraal.

Hoofdstuk 3 vers 7 tot 9: Maar wat voor mij winst was, ben ik omwille van Christus als verlies gaan beschouwen.  [8] Sterker nog, alles beschouw ik als verlies. Het kennen van Christus Jezus, mijn Heer, overtreft toch alles. Omwille van hem heb ik alles prijsgegeven; ik heb alles als afval weggegooid. Ik wilde Christus winnen 

De kennis van Christus. Voor Paulus is er niets mooiers, niet waar hij meer enthousiast voor kan zijn. Christus kennen. Christus en de kracht van zijn opstanding en de gemeenschap aan zijn lijden.

Hoofdstuk 3 vers 12: Niet dat ik al zover ben en mijn doel al heb bereikt. Maar ik houd vol in de hoop eens dat te kunnen grijpen (naar dat kennen van Christus in zijn lijden en opstanding) waarvoor Christus Jezus mij gegrepen heeft. 

 

Nu, u weet wel, als je ergens door gegrepen bent, dan laat het je niet los. Dat wordt je passie. Je hebt er alles voor over. Je hebt er zelfs offers voor over. Dat heeft Paulus ook. Paulus met zijn passie voor Christus. Paulus die voor ons een voorbeeld is van Christocentrisch leven.

Vanuit mijn eigen verlangen dat Christus steeds meer centraal komt te staan in mijn leven, vanuit mijn eigen verlangen om de gemeenschap met Christus te kennen, vanuit mijn eigen verlangen om ook de de eenheid in gemeente van Christus een meer centraler plaats te geven in mijn leven  heb ik de afgelopen week hier veel over nagedacht en ben ik door Gods Geest vanmorgen gewezen op deze brief van Paulus en op deze Preek. En ik zou jullie willen aanmoedigen om dat ook te doen in de komende week. En let dan op Christus en merk op hoe gepassioneerd Paulus spreekt over zijn Here en over de gemeenschap met Christus Jezus. Christus staat in het centrum van zijn leven! Paulus spreekt Christocentrisch en hij leeft ook Christocentrisch.

Misschien is Christocentrisch denken wel een heel moeilijk woord, maar waar het dus in essentie om gaat is dat Paulus die met heel zijn hart van de Here Jezus houdt, en dat zijn hele leven, nadat hij Jezus ontmoet heeft op de weg naar Damascus, niets en niemand anders meer in het centrum van zijn leven heeft geplaatst. Als Paulus praat over de Here Jezus, als hij denkt aan Christus, dan lijkt het erop dat zijn hart sneller gaat kloppen. Paulus gaat aan, net zo aan als toen hij voor het woord en voor de wet ijverde, met dezelfde intentie, met dezelfde overgave, overtuiging en kracht. Paulus, toen nog Saulus leefde voor de wet, hij hield eigenlijk al van Jezus, alleen wist hij het zelf nog niet.

Dat hebben jullie misschien ook wel eens, jong en oud, als je ergens heel veel zin in hebt (een verjaardagsfeestje bijvoorbeeld) of als je het geweldig spannend vindt dat je vriendinnetje komt logeren, of als er iets heel leuks op school te doen is, of als je baas je een betere baan aanbiedt, of je verwacht binnenkort eindelijk je nieuwe auto, je huis wordt eindelijk verkocht na 10 jaar, dan gaat je hart sneller kloppen. Daar word je helemaal opgewonden van. Dat heeft Paulus nu als het over de Here Jezus gaat.

Jezus Christus houdt van Paulus. Paulus houdt van Christus Jezus. En daar waar Paulus zijn naam staat mag je best je eigen naam in vullen. Moeilijker kan ik het niet maken. Daar gaat het hier over. Wat staat in jouw leven centraal, of misschien wel beter gezegd, wie staat in jouw leven centraal, hoe mooi zou het zijn als dat Christus is. 
En het is heel belangrijk dat we dat allemaal ook willen voor ons leven. Met heel je hart houden van de Here Jezus, dat is Christocentrisch leven. 

Laat onder u de gezindheid heersen die Christus Jezus had.

Maar dit is niet de enige wens van Paulus voor jou en voor mij, het is zijn wens voor ons, ons als gemeente, daar spreekt hij zich helder en niet mis te verstaan over uit.

Filipenzen 2: 1 Nu u door Christus zozeer bemoedigd wordt en liefdevol getroost, nu er onder u zo’n grote verbondenheid met de Geest is, zo veel ontferming en medelijden, 2 maak mij dan volmaakt gelukkig door eensgezind te zijn, één in liefde, één in streven, één van geest. 3 Handel niet uit geldingsdrang of eigenwaan, maar acht in alle bescheidenheid de ander belangrijker dan uzelf. 4 Heb niet alleen uw eigen belangen voor ogen, maar ook die van de ander.

Persoonlijk vind ik dit lastig en niet altijd makkelijk. Niet dat het een grote last is die Jezus ons oplegt, of een last die niet te dragen is, maar je zal altijd uitgedaagt worden of je er ook echt voor wilt gaan. Zeggen en er over spreken is één ding, doen is hele andere koek, omdat zodra je hier gepassioneerd over bent, zodra je dit wil, je wil Christus ook als individu maar ook als gemeente volgen, dan komen de golfen, de donkere luchten, de stormen in je leven, en dan wil je wel maar! 

Misschien ken je dit kinderliedje noch:

1

Ik wens te zijn als Jezus,

Zo need'rig en zo goed;
Zijn woorden waren vriend'lijk,
Zijn stem was altijd zoet.
Helaas! 'k ben niet als Jezus,
dat ziet een elk aan mij;
och, Heiland wil mij helpen
en maak mij zo als Gij.
2
Ik wens te zijn als Jezus,
In 't goeddoen nooit vertraagd.
Dat men van mij kan zeggen:
hij doet, wat God behaagt.
Helaas 'k ben niet als Jezus,
dat ziet een elk aan mij;
och Heiland, wil mij helpen,
en maak mij zo als Gij.
3
Ach neen, 'k ben niet als Jezus,
mijn hart is vol van kwaad.
Hoe zal ik ooit zo worden,
waar vind ik hulp en raad?
Mijn Heiland, wil mij helpen,
maak mij van zonden vrij;
dan zal 'k U eens aanschouwen
en worden zo als Gij!

Verzoekingen, beproevingen, bolwerken, muren en schanzen worden opgegooid. Er gaat weerstand ontstaan, en die klopt aan jouw deur in allerlei vormen en ik noem er een paar: 

gekwets zijn, moe, hoofdpijn, verslapen, verkeerde predikant, verkeerde preek, strijd punten tijdens de bijbelstudie, verwarming die niet wordt aangezet, facturen die niet betaald worden, een ledenlijsten die je niet krijgt, een roddel die jou bereikt, een waardige blik of begroeting die je niet wordt gegunt, een mail die je niet hebt gekregen, een afspraak die niet is nagekomen, een vergadering die "zo maar" is afgezegd, etc..... 

Breek ze af, niet elkaar maar al deze negatieve gedachten, negatieve handelingen, en negatieve gevoelens, draag de last, draag elkaars last, draag het met elkaar als situaties lastig worden.

2 Korinthe 10:3 We leven wel in deze wereld, maar vechten niet met de wapens van deze wereld. 4 De wapens waarmee wij ten strijde trekken dienen niet ons eigen belang, maar zijn er om met hun kracht bolwerken te slechten voor God. We halen spitsvondigheden neer 5en iedere verschansing die wordt opgetrokken tegen de kennis van God, we maken iedere gedachte krijgsgevangene om haar aan Christus te onderwerpen 6 en zullen op het moment dat u hem volledig gehoorzaam bent geworden, paraat staan om anderen voor hun ongehoorzaamheid te straffen.

Dit is Paulus wens, dit is de oproep van Christus aan Zijn gemeente, zonder één maar!

Filippenzen 2: 12 Geliefde broeders en zusters, u bent altijd gehoorzaam geweest toen ik bij u was. Wees het des te meer nu ik niet bij u ben. Blijf u inspannen voor uw redding, en doe dat in diep ontzag voor God, 13 want het is God die zowel het willen als het handelen bij u teweegbrengt, omdat het hem behaagt. 14 Doe alles zonder morren en tegenspreken, 15 opdat u zuiver en smetteloos bent, onberispelijke kinderen van God te midden van een verdorven en ontaarde generatie, waartussen u schittert als sterren aan de hemel. 16 Houd daarbij vast aan het woord dat leven brengt. Dan kan ik op de dag van Christus trots zijn omdat ik me niet voor niets heb ingespannen en afgemat. 17 Ook al zou mijn bloed als een offer worden uitgegoten, samen met het offer dat u brengt door de dienst van uw geloof, toch ben ik vol vreugde, samen met u allen. 18 Wees dus ook vol vreugde, samen met mij.

Maak dan mijn vreugde volkomen, zei Paulus, maak mij trots, laat aan Christus, en laat aan elkaar zien dat jullie mijn woorden serieus nemen en dat Christus Jezus onze Verlosser, centraal staat in ons leven, in jouw leven en in het leven van de gemeente, door God lief te hebben boven alles en door elkaar lief te hebben zoals onze Heer en Heiland ons heeft lief gehad. Want als we God lief hebben maar onze broeder of zuster haten dan maken wij ook God tot een leugenaar. Laten we aan de Wijnstok verbonden blijven, zodat Zijn liefde ons leven blijvend mag vullen en dat wij met Zijn liefde in ons leven ook de andere hierin blijvend kunnen dienen.