het zegel van Sjaddaj (2/4)

"Ik zal Mijn verbond maken tussen Mij, u en uw nageslacht na u, al hun generaties door, tot een eeuwig verbond, om voor u tot een God te zijn, en voor uw nageslacht na u." Genesis 17: 7

El Sjaddaj belooft Abraham een land waar hij en zijn nageslacht zullen wonen. En deze belofte wordt vervat in een verbond, in een contractuele overeenkomst, met als eis dat Abraham en zijn nageslacht en alle generaties na hem zich moeten houden aan dat verbond. Ook dit verbond vraagt een bekrachtiging, zoals ook het verbond tussen Noach bekrachtigd werd van de kant van de Allerhoogste.

"Dit is Mijn verbond dat u moet houden tussen Mij en u en uw nageslacht na u: al wie mannelijk is bij u moet besneden worden. U moet het vlees van uw voorhuid laten besnijden en dat zal een teken zijn van het verbond tussen Mij en u." Genesis 17: 10, 11

Een uiterlijk teken werd de mens gegeven, als herinnering aan het verbond. Het was uiteraard een minder openlijk teken zoals de regenboog, maar ook dit was in wezen een uiterlijk kenmerk.

Niet bepaald een activiteit waar je graag voor in de rij gaat staan, maar het was een uiterlijk kenmerk dat jou eraan herinnerd dat je een kind van de Allerhoogste bent, dat je je leven wil geven aan Hem en ook je leven als zodanig wilt inrichten. Maar het stond ook voor geborgenheid, zekerheid, liefde, voorspoed, geluk en zegen, omdat boven alles de Heer Zijn leven voor ons wilde geven, om dit alles aan ons te kunnen geven. Tenslotte was het niet zomaar een verbond maar één met de Schepper van hemel en aarde.

De hele familie en zeker van het mannelijk geslacht moest hierin mee, je had niets in te brengen op dag acht na jouw komst in de wereld. En aangezien je ouders wilde dat je deelde in dat verbond, in de belofte en de zegen, volgde ze gehoorzaam op wat Elohim hen had geboden.

De belofte op een gezegende toekomst werd bekrachtigd en bezegeld, wat wil je als mens nog meer?

Besneden zijn aan het vlees betekende ook, dat je er afstand van wil nemen. Het vlees staat ook symbolisch voor het aardse, voor zonde, voor mens in zijn gevallen staat. Het staat symbool voor de mens die beheerst wordt door een wet die leidt van de zonde tot de dood. Besnijdenis was voorbehouden aan hen die deelgenoot wilde zijn aan de belofte van de Vader, waardoor ze een gezegende toekomst zouden hebben. Een toekomst waarin de Allerhoogste niet een belangrijke of onbelangrijke rol speelde, maar de regie heeft over alles. De belofte aan Eva en Adam gegeven van verlossing en redding, van zalving en zegen door iemand vanuit haar nageslacht, werd doorgegeven via Abraham aan de rest van de wereld, aan alle volken, natiën en talen. 

Afstand doen van het vlees en vastklampen aan de Geest werd letterlijk een kenmerk aan het lichaam. Net als de Tzieziet (een gevlochten koord aan de kleding bevestigd) was een herinnering om je aan het verbond (aan de wet en de torah) te houden, maar tevens wat het een bezegeling,  een zegel die ons dagelijks zal begeleiden en tot steun zijn op het pad naar de troon van El Sjaddaj.

Besnijdenis aan het vlees was een uiterlijk kenmerk van de besnijdenis aan het hart, zoals de doop een uiterlijk kenmerk is van de wedergeboorte. En toch moest men waken voor een vormen of lippendienst, je niet alleen houden aan de uiterlijke vorm of alleen maar met je mond roepen, maar ook doen en leven, met heel je geest, ziel en lichaam en met al je kracht die in je is.

“Niet een ieder, die tot Mij zegt: Here, Here, zal het Koninkrijk der hemelen binnengaan, maar wie doet de wil mijns Vaders, die in de hemelen is” Matteüs 7:21

Niet meer het vlees als vertrekpunt gebruiken voor de toekomst, maar het vlees minder laten worden en de Geest de ruimte geven. Johannes de Doper bevestigde dit:

"Hij moet wassen, ik moet minder worden." Johannes 3: 30

De regenboog is het eerste zegel welke model stond voor het  verbond dat de Heer met de mens sloot. De aarde zal nooit meer verwoest worden door water, wellicht ook omdat water niet alleen voldoende is om de aarde volledig zuiver en schoon te krijgen, en het ook niet voldoende is gebleken om de gedachtespinsels van de mens te kunnen keren. Het wassen van de buitenkant was wellicht de eerste stap, om tot een grondig verbond en een zegel te komen hoog in de wolken. Maar de volgende stap moest dichterbij zijn, minder op afstand, minder ver van het vlees af, maar aan het vlees zelf.

De besnijdenis was het tweede zegel, die nog dichterbij de mens stond dan de regenboog die hoog in de lucht stond. De bekrachtiging was van een zelfde kwaliteit, omdat ook dit verbond van Elohim zelf af kwam.

Jouw besnijdenis, betekend dat je bij Mij hoort. De hele wereld, goed of slecht, wel kinderen of niet kinderen van de Allerhoogste profiteren van de regenboog aan het firmament. Het verbond en de belofte geldt ons allemaal. Maar de besnijdenis wordt een zegel van meer persoonlijke aard, je tekent als het ware persoonlijk voor dit verbond. Je stemt er mee in volledig te gaan voor de Heer der Heere en dat je afstand wil nemen van het zondige vlees wat model staat voor een gewisse dood. Je stemt in en wilt op die manier schuilen onder Zijn verbondsvleugels. Met zekerheid de toekomst tegemoet, wetende dat je onder Zijn belofte mag schuilen tenslotte draag je een kenmerk die rechtstreeks van de Allerhoogste komt, meer zekerheid is er niet te geven.

het zegel van Sjaddaj (3/4)