Goddelijke rolverschillen tussen man en vrouw 6/10
Efeze 2:10 Want wij zijn Zijn maaksel, geschapen in Christus Jezus om goede werken te doen, die God van tevoren bereid heeft, opdat wij daarin zouden wandelen.
Geslacht is het enige onderscheid tussen menselijke wezens dat Jezus schiep. Dit feit onderscheidt het geslacht van elk ander verschil dat we tussen mensen vinden, of dat nu in de geschiedenis is of hedendaags. De Bijbel zegt bijvoorbeeld niet: "Slaaf en vrije schiep Hij hen." Er staat ook niet: "Zwart en blank heeft Hij geschapen," of: "Kapitalist en boer heeft Hij geschapen." Dit zijn allemaal menselijke constructies, producten van het tijdperk van de zonde. Geslacht, daarentegen, is een goddelijke constructie: "Man en vrouw schiep Hij hen" (Gen. 1:27). Jezus bevestigt dit in Matt. 19:4. De Bijbel zegt dat het een gruwel is voor mannen en vrouwen om de rolverdeling tussen man en vrouw te verwarren - zelfs door kleding te dragen die alleen geschikt is voor het andere geslacht (Deut. 22:5). Volgens Ellen White,
"God zelf gaf Adam een metgezel. Hij voorzag hem van 'een passende hulp' - een helper die met hem overeenkwam - iemand die geschikt was om zijn metgezel te zijn, en die één met hem kon zijn in liefde en sympathie. Eva werd geschapen uit een rib die van de zijde van Adam was genomen, waarmee werd aangegeven dat zij hem niet zou beheersen als het hoofd, noch onder zijn voeten zou worden vertrapt als een minderwaardige, maar als een gelijke aan zijn zijde zou staan, om door hem bemind en beschermd te worden" (PP 46).
Vanaf het begin, vóór de zonde, was Eva Adams helper en Adam Eva's liefdevolle beschermer. Hoewel Adam en Eva gelijk waren in waarde, waren zij verschillend in vorm en functie. Zij hadden verschillende, maar elkaar aanvullende rollen. Adam was de vertegenwoordiger van het menselijk ras; Eva was Adams helper, zijn bekwame assistente. Zij waren niet gelijk geschapen in lengte en kracht, want vlak voor deze paragraaf zegt Ellen White: "Eva was iets kleiner van gestalte" (PP 45). Bijvoorbeeld, omdat hij groter was, kon Adam fruit plukken waar Eva niet bij kon zonder hulp. Maar door samen te werken, misschien door het naar beneden te buigen van de tak, konden beiden fruit bereiken dat geen van beiden alleen had kunnen bereiken. Adam had van nature minder vet onder de huid dus zijn vrouw was zachter. Zij waren verschillend. Ze waren geschapen om anders te zijn.
Als man was Adam sterker en gespierder. Voor de val, was hij de perfecte echtgenoot. Er hoefde hem niet gezegd te worden: "Mannen, ... blijf bij hen met verstand, en geef de vrouw eer, als het zwakkere vat [andere functie], en als erfgenamen van de genade van het leven [gelijke waarde]" (1 Petrus 3:7); in plaats daarvan deed hij dit op natuurlijke wijze. En Eva hoefde niet verteld te worden onderdanig te zijn. Dit was voor haar net zo natuurlijk als ademhalen. Ze werkten samen als een goed functionerend team - een CEO en een COO.
Ondanks de complicaties van de zonde, functioneren goede gezinnen vandaag de dag nog steeds op deze manier. Hoewel gelijkwaardig, hadden Adam en Eva verschillende ervaringen en verwachtingen. Eva was moeder. Zij, niet Adam, droeg de baby gedurende negen maanden. Zij alleen had borsten om de baby te voeden tot het gespeend was. Adam had geen oxytocine golf tijdens de bevalling om een chemisch geïnitieerde, levenslange band met het kind te creëren. Als Adam, als vertegenwoordiger van het menselijk ras, zijn verantwoordelijkheden vervulde bij een hemelse raadsvergadering (Job 1:6; 2:1), dan had Eva, als zijn assistente, de even belangrijke (zo niet belangrijkere) taak om toezicht te houden op de kinderen, hen te trainen en hen te leiden in hun aangename verantwoordelijkheden om de tuin en het huis te verfraaien. "De sabbat was opgedragen aan Adam, de vader en vertegenwoordiger van de hele menselijke familie" (PP 48). God heeft een representatieve regering. Adam was de vertegenwoordiger van de aarde. Omdat Adam met Eva getrouwd was, zou Eva veel inbreng hebben gehad! Maar God zou Adam verantwoordelijk houden voor het doorgeven van de sabbat aan zijn nageslacht. Adam niet Eva, bekleedde het ambt van plaatsvervanger.
"Satans heerschappij was een gestolen heerschappij nl die van Adam, maar Adam was de plaatsvervanger van de Schepper. Zijn heerschappij was niet een onafhankelijk rol. De aarde is van God, en Hij heeft alle dingen aan Zijn Zoon toevertrouwd. Adam moest heersen onder het gezag van Christus. Toen Adam zijn soevereiniteit verried en in de handen van Satan gaf, bleef Christus nog steeds de rechtmatige Koning" (DA 129). God zal het vice-regentschap van Adam herstellen op de nieuwe aarde. .....De Zoon van God heeft het falen en de val van de mens verzoend; en nu, door het werk van de verzoening, is Adam in zijn eerste heerschappij hersteld" (GC 647). Jezus is het hoofd; Adam is opnieuw zijn plaatsvervanger. Zo zal het zijn tot in de eeuwigheid. In het patriarchale systeem "was de vader de eigenlijke heerser over zijn eigen gezin zolang hij leefde. Zijn gezag mocht niet ophouden, zelfs niet nadat zijn kinderen volwassen waren geworden en een eigen gezin hadden" (PP 293). Zo moest het zijn, en zo zal het zijn in de hemel en op aarde, wanneer de planeet is hersteld in haar Edense schoonheid. Adam zal regeren met een gezag dat wij zullen respecteren, eren en gehoorzamen. Hoewel gezag inherent is aan Gods koninkrijk, is het een veel ander gezag dan werelds gezag. Gods "gezag berust op goedheid, barmhartigheid en liefde" (DA 759). Dat is altijd zo geweest en zal altijd zo blijven. "God Zelf had de orde van de hemel ingesteld" (GC 494). Aangezien het verwerpen van de hemelse orde de erfzonde van Satan was, moeten we oppassen met het verwerpen van Gods orde tussen mannen en vrouwen, echtgenoten en echtgenotes.
Ondanks de complicaties van de zonde, functioneren goede gezinnen vandaag de dag nog steeds op deze manier. Hoewel gelijkwaardig, hadden Adam en Eva verschillende ervaringen en verwachtingen. Eva was moeder. Zij, niet Adam, droeg de baby gedurende negen maanden. Zij alleen had borsten om de baby te voeden tot het gespeend was. Adam had geen oxytocine golf tijdens de bevalling om een chemisch geïnitieerde, levenslange band met het kind te creëren. Als Adam, als vertegenwoordiger van het menselijk ras, zijn verantwoordelijkheden vervulde bij een hemelse raadsvergadering (Job 1:6; 2:1), dan had Eva, als zijn assistente, de even belangrijke (zo niet belangrijkere) taak om toezicht te houden op de kinderen, hen te trainen en hen te leiden in hun aangename verantwoordelijkheden om de tuin en het huis te verfraaien. "De sabbat was opgedragen aan Adam, de vader en vertegenwoordiger van de hele menselijke familie" (PP 48). God heeft een representatieve regering. Adam was de vertegenwoordiger van de aarde. Omdat Adam met Eva getrouwd was, zou Eva veel inbreng hebben gehad! Maar God zou Adam verantwoordelijk houden voor het doorgeven van de sabbat aan zijn nageslacht. Adam niet Eva, bekleedde het ambt van plaatsvervanger.
"Satans heerschappij was een gestolen heerschappij nl die van Adam, maar Adam was de plaatsvervanger van de Schepper. Zijn heerschappij was niet een onafhankelijk rol. De aarde is van God, en Hij heeft alle dingen aan Zijn Zoon toevertrouwd. Adam moest heersen onder het gezag van Christus. Toen Adam zijn soevereiniteit verried en in de handen van Satan gaf, bleef Christus nog steeds de rechtmatige Koning" (DA 129). God zal het vice-regentschap van Adam herstellen op de nieuwe aarde. .....De Zoon van God heeft het falen en de val van de mens verzoend; en nu, door het werk van de verzoening, is Adam in zijn eerste heerschappij hersteld" (GC 647). Jezus is het hoofd; Adam is opnieuw zijn plaatsvervanger. Zo zal het zijn tot in de eeuwigheid. In het patriarchale systeem "was de vader de eigenlijke heerser over zijn eigen gezin zolang hij leefde. Zijn gezag mocht niet ophouden, zelfs niet nadat zijn kinderen volwassen waren geworden en een eigen gezin hadden" (PP 293). Zo moest het zijn, en zo zal het zijn in de hemel en op aarde, wanneer de planeet is hersteld in haar Edense schoonheid. Adam zal regeren met een gezag dat wij zullen respecteren, eren en gehoorzamen. Hoewel gezag inherent is aan Gods koninkrijk, is het een veel ander gezag dan werelds gezag. Gods "gezag berust op goedheid, barmhartigheid en liefde" (DA 759). Dat is altijd zo geweest en zal altijd zo blijven. "God Zelf had de orde van de hemel ingesteld" (GC 494). Aangezien het verwerpen van de hemelse orde de erfzonde van Satan was, moeten we oppassen met het verwerpen van Gods orde tussen mannen en vrouwen, echtgenoten en echtgenotes.
Vaak gestelde vragen
1. Wat voor leider moest Adam zijn?
Een zachtaardige, liefdevolle, zelfopofferende, Christus-achtige leider. Paulus beschreef het goed:
"Mannen, hebt uw vrouwen lief, zoals ook Christus de gemeente heeft liefgehad gemeente en Zich voor haar heeft overgegeven" (Ef. 5:25). Helaas "beseffen maar weinig vaders hun verantwoordelijkheid" (AH 211). Ellen White adviseerde: "Laat iedere echtgenoot die beweert God lief te hebben, zorgvuldig de eisen van God in zijn positie bestuderen. Christus' gezag wordt uitgeoefend in wijsheid, in alle vriendelijkheid en zachtmoedigheid; laat de echtgenoot dus zijn macht uitoefenen en het grote Hoofd van de kerk navolgen" (AH 215).
2. Maakt dat het lied in Hooglied 7:10 het mannelijke leiderschap ongeldig waartoe God hem geroepen heeft in Gen. 3:16?
In deze tekst roept Salomo's vrouw uit: "Ik ben van mijn geliefde, en zijn begeerte is naar mij." Is dit een omkering van Gen. 3:16, waar Eva wordt gezegd: "Uw begeerte zal naar uw man zijn, en hij zal over u heersen"? Nee. Het Hooglied beschrijft het zinnelijke verlangen van een man naar zijn vrouw; dit is huiselijke liefde, geen huiselijk leiderschap. De vrouw heeft zichzelf aan haar man gegeven en uit haar vreugde over het verlangen van haar man naar haar. Het is ook een geestelijke illustratie van de vreugde die ontstaat als wij ons volledig aan Christus geven en verrukt zijn als wij ontdekken dat Jezus naar ons verlangt. Maar dat maakt ons nog niet tot Zijn leider. Dit kan ook symbolisch zijn voor de kerk die bij Christus hoort en zegt: "Ik ben van mijn geliefde en zijn begeerte is naar mij." Maar dat maakt de kerk nog niet het hoofd van Christus.
3. Gaat het Nieuwe Testament door met het beeld van huwelijk en gezin om de relatie tussen een voorganger en zijn gemeente te illustreren?
Ja. Paulus beschrijft zichzelf als een geestelijke vader voor zijn bekeerlingen (1Kor.4,15), maar zij zijn ook Gods kinderen en leden van het huisgezin van God (Ef. 2:19). De apostel Johannes verwijst ook naar de gelovigen aan wie hij schrijft als zijn kinderen (1 Johannes 2:1), en hij is even duidelijk dat zij ook Gods kinderen zijn (1 Johannes 3:1).
klik hier👉 hoofdstuk 1
Reacties
Een reactie posten