liefde voorwaardelijk of onvoorwaardelijk

"En God zei: Laten Wij mensen maken naar Ons beeld, naar Onze gelijkenis; en laten zij heersen over de vissen van de zee, over de vogels in de lucht, over het vee, over heel de aarde en over al de kruipende dieren die over de aarde kruipen! En God schiep de mens naar Zijn beeld; naar het beeld van God schiep Hij hem; mannelijk en vrouwelijk schiep Hij hen." Genesis 1: 26, 27

De vraag waarom we van iemand houden is zo uit de blue niet direct te geven, dat vraagt tijd en overdenking. Ik heb mijzelf deze vraag gesteld nav een studie over; Waarom worden wij ziek.

Ik wil proberen kort samen te vatten waarom wij ziek worden als het gaat om de meer mechanische en chemische kant van het verhaal.

We worden ziek omdat ons lichaam gedwongen wordt buiten de wet te treden. Het goed functioneren van ons lichaam is gebonden aan wetten, noem ze natuurwetten, biologische wetten, scheikundige wetten. Zodra we buiten noodzakelijke wetgeving treden, worden we om welke reden dan ook ziek. Hier ga ik een aantal noodzakelijkheden/basisbehoeften voor het lichaam noemen die nodig zijn om goed te kunnen blijven functioneren.

Wat hebben we nodig om goed te kunnen blijven functioneren:

1. Water
2. Voeding
3. Warmte
4. Zon
5. Zuurstof
6. Beweging
7. Rust

Als we aan één of meerdere van deze noodzakelijke behoeften gebrek leiden, treden we buiten de wetmatigheid en worden ziek. Geen of te weinig water, geen of te weinig voedsel etc... zijn oorzaken voor lichamelijke missers. Nierfalen, hartstilstand, herseninfarct etc... zijn dan het gevolg van een slechte omgangsregeling met ons lijf. Het gaat fout op moleculair niveau maar niet vanuit de cel zelf. De cel kan niet vanuit zichzelf fout gaan dit gebeurt elders in het lijf. Deze fouten in ons lichaam moeten gezocht worden op het niveau van de "piloot" ipv het "vliegtuig". Als wij besluiten om geen water meer te drinken of zelfs vervuild water, dan is dat aanleiding voor een verstoring van vele essentiële processen in ons lijf met ernstige gevolgen. Van de zeven genoemde benodigdheden voor ons lijf, en om goed te kunnen blijven functioneren en gezond te blijven hebben we van alles in voldoende mate nodig.

Ons lichaam bestaat voor meer dan achtenzeventig procent uit water, het zou dan bijzonder raar zijn als we ons lichaam daar niet in voldoende mate mee voeden. Een gebrek aan voldoende water hebben we sneller bereikt als een gebrek aan voldoende eten. Tekorten zijn dus niet goed, zorgen voor verstoring en is de reden van ons ziek zijn, maar dit geldt ook voor overdaad, te veel zon, te veel zuurstof, te veel beweging etc... deze leiden ook tot verstoring en maken ons ziek. Een goede balans is noodzakelijk en zal ervoor zorgen dat we "lekker in ons vel" zitten. Het is dus niet de cel die uit zichzelf beslist om uit de bocht te vliegen, het is dus niet het vliegtuig dat uit zichzelf rare bewegingen maakt, het is niet de formule één auto die op een gegeven moment bepaald dat hij de grindbak in rijdt, dat bepaald de piloot/coureur. Wij als piloot van ons eigen lichaam bepalen hoe we met ons lijf om gaan en waar we het lichaam wel of niet aan blootstellen. Vervolgens is dat bepalend voor ons algemeen welzijn.

Hiermee zijn we aangekomen bij eigenlijk wel het belangrijkste aspect en noodzakelijkheid voor een gezond leven en dat is ons brein en dan met name het "hart" gedeelte van ons brein, daar waar we denken. Het denken is de belangrijkste factor voor ons wel en wee. Het begint met hoe we over onszelf denken. Zijn we blij met onszelf of hebben we een hekel aan onszelf. Hebben we onszelf lief of niet. Als we onszelf lief hebben dan zorgen wij goed voor ons zelf, en omdat we goed denken over onszelf en over wie we zijn en waar we staan, heeft dat een positieve invloed op ons zijn. We voeden ons goed, we kleden ons goed en doen goede/leuke dingen met en voor onszelf, daarmee proberen we dus ook stress zoveel mogelijk te mijden.

Hoe kijk jij tegen jezelf aan. Heb je een goed zelfbeeld of is dit beeld verstoort, gebroken, beschadigd en geknakt. Het is niet mijn intentie om een zoektocht in te zetten naar waarom we geworden zijn wie we zijn en wat daar de aanleiding voor is geweest, het is mij er om te doen te kijken naar wie we zijn van origine en hoe we dat als vertrekpunt mogen en kunnen gebruiken om ons leven een positievere en betere invulling te geven. Dat bepaalt uiteindelijk onze richting. Vliegen we over de berg heen en bepalen wij als piloot dat dat de beste plek is om te vliegen, met als doel onze eindbestemming te halen of "stormen" we af op een berg en vliegen we onszelf uiteindelijk te pletter met als eindbestemming? Het is de piloot die bepaald, het is jouw denken die bepaald of we een goed of slecht leven leiden, zowel lichamelijk als geestelijk.

Jullie kennen wel dat TV spelletje: Wie ben ik? Ik ga daar antwoord op geven. Niet dat ik de wijsheid in pacht heb, maar het is wel wijsheid wat ik hier beschrijf, laat ik het gedeelde wijsheid noemen.
Marco Borsato heeft er een lied aan gewijd, en in dit lied komt deze zin voor: "ik ben een mens van vlees en bloed", mijn conclusie is dat dit een waarheid is als een koe, maar wat kan ik er verder mee?
Je bent niet de zoon van, je bent niet je baan, je bent niet je geld, je status, je titel, je kleding of je auto, je bent net als de rest, je weet wel die zeven miljard mensen die nu rondhuppelen op aarde. Grote overeenkomsten heb je met hen, je bent een mens van vlees en bloed. Er zijn wat uiterlijke kenmerken die verschillen, maar je bent één van velen. Persoonlijk vind ik dat niet direct het meest bemoedigend klinken, maar het is een begin, je bent niet meer en zeker niet minder dan de ander, en dat lijkt mij een goed uitgangspunt om verder mee te gaan.

Naast de gemene deler met de rest zijn er ook verschillen, en die verschillen maken de muziek.
Waar sta jij tav die grote massa, waarom maak jij het verschil?

"Verbeter de wereld begin bij jezelf"

"Heb je naaste lief als jezelf"

De eerste uitdrukking kennen we wel, die bezigen wij al heel lang onder elkaar. We denken ook dat we weten wat het betekend. Als je de wereld wilt veranderen moet jij zelf de eerste zijn die daarvoor de nodige stappen zet, niet wachten op een ander jij moet beginnen.
Ten dele denk ik dat dit klopt, en het werkt ook ten dele, maar de meeste tijd zie je dit principe stranden, en onderzoekend kijken naar waarom het strand is echt wel op z'n plaats.

De reden dat dit principe vaak strand ligt verborgen in de tweede uitdrukking.
Liefde voor je naaste, liefde voor je omgeving, liefde voor de maatschappij waarin jij je beweegt dus liefde voor planeet aarde met alles en iedereen erop. Wat doe je met die liefde waardoor het gaat werken? Is dat je hand ophouden om te ontvangen of is het je arm uitstrekken om het te geven?

Geven is hier het sleutelwoord. Je geeft, je deelt, je maakt anderen, je omgeving, jouw maatschappij, jouw wereld deelgenoot van wat jij te geven hebt, en wat jij geeft moet uitstijgen boven al het materiële, en dat is liefde. Houdt van die ander, houdt van jouw wereld, houdt van de wereld.

Nu kun je denken dat we er zijn en wat voor nieuwswaarde zit daar dan nu in? Niet!
De nieuwswaarde zou dit kunnen zijn; Jezelf.
Ja op het eerste oog klinkt dit egoïstisch en misschien zelfs wel arrogant. Maar de wereld verbeteren en je naaste lief hebben begint bij jezelf. Als het op een egoïstische en arrogante manier wordt uitgeleefd en uitgevoerd dan slaan we de plank idd volledig mis en schieten we ons doel voorbij.
Daarentegen, als we onszelf niet als uitgangspunt gebruiken, dan slaan we ook de plank mis en schieten tevens ons doel voorbij. Dus hoe nu verder, waar zit de knoop die ontrafelt dient te worden.

Het antwoord op deze vraag is nog steeds en al weer te vinden in het "wie ben ik".
Ik wil je daarom meenemen naar het begin van "wie ben ik" en daarvoor ga ik een stukje terug in de tijd. Om jou mee te nemen, ga ik even uit van mijzelf.
Ik heb een vader en moeder, dus wil je weten wie ik ben dan zou je hen kunnen vragen of dat klopt dat ik ben wie ik ben en dat zij mijn ouders zijn. Mijn ouders zijn er natuurlijk niet toevallig of uit het niets aan komen waaien, neen mijn moeder heeft een vader en moeder en mijn vader idem dito. Als het nog had gekund dan had ik mijn opa's en oma's om bevestiging kunnen vragen. Grote stappen snel thuis, ook zij hadden ouders en zijn hier niet toevallig of uit het niets gekomen, maar ook mijn bet-over-over-over-over-groot..... ouders komen ergens vandaan. Ze hebben bestaan, ze hebben geleefd en hebben hun liefde met elkaar gedeeld, zij hebben liefde aan elkaar gegeven en de levenskracht in hen zijn de reden waarom ik ben, en geloof mij, ik ben.

Persoonlijk ben ik ervan overtuigd dat als ik vergenoeg terug ga in de tijd, dan kom ik bij mijn eerste ouders uit, en ik weiger te geloven dat dit primaten waren die apen hebben voorgebracht en die uiteindelijk mij hebben voortgebracht. Gelukkig is daar ook geen wetenschappelijk bewijs voor en die zal er ook nooit komen. Ik stam niet van apen af, of van vissen of zoals recentelijk wordt vermoed van stof van de planeet Pluto. Neen, mijn begin en oorsprong komt niet voort uit een toevallig samenloop van onmogelijke omstandigheden waar ik dan een restproduct van ben, mijn oorsprong is een betere, van een meer verhevene afkomst. Evolutie is in tegenstelling tot wat men vaak ten onrechte denkt wetenschap. Neen, evolutie is vooralsnog een geloof, een geloof op basis van aannames zonder wetenschappelijk gefundeerde toets, los van het feit dat het allemaal best wel ingewikkeld en complex klinkt.

Mijn afkomst zoals gezegd is meer verheven, ik geloof in schepping. Ik geloof dat mijn afkomst komt van Adam en Eva, mijn eerste ouders die door de G'd van hemel en aarde, gemaakt zijn. Daar is mijn begin, meet my parents. De reden dat ik er ben komt door het geven, het doorgeven, de reden voor het doorgeven komt voort uit liefde. De reden dat G'd hemel en aarde gemaakt heeft en met name de aarde als woonplaats voor de eerste mens is ook voortgekomen uit liefde. G'd de Schepper van hemel en aarde is liefde en die liefde heeft Hij gedeeld, gegeven zonder voorwaarde.

Om kort te gaan, ik ben hier omdat ik gewild ben, omdat ik geliefd ben, zonder voorwaarde, omdat G'd gaf en omdat Adam en Eva gaven.
In Genesis het eerste bijbelboek van de bijbel staat dat wij gemaakt zijn naar G'ds beeld en G'ds gelijkenis. Je mag twijfelen of dit te maken heeft met het uiterlijk, maar twijfel er niet aan dat dit vooral te maken heeft met wie G'd in wezen is. Ja Hij is machtig en er is geen G'd boven Hem, maar bovenal is G'd liefde. Hij houdt van ons en wil een relatie met ons. Hij wil voor ons zorgen en gunt ons een goed en gezond, gelukkig en eeuwig leven, gevuld met vrede, vreugde en liefde.



Als we zo over onszelf denken, als we over onszelf denken zoals G'd over ons denkt dan krijgt ons leven waarde. Deze waarde moeten we nooit uit het oog verliezen.

"Want Ú hebt mijn nieren geschapen, mij in de schoot van mijn moeder geweven.
Ik loof U omdat ik ontzagwekkend wonderlijk gemaakt ben; wonderlijk zijn Uw werken, mijn ziel weet dat zeer goed.
Mijn beenderen waren voor U niet verborgen, toen ik in het verborgene gemaakt ben en geborduurd werd in de laagste plaatsen van de aarde.
Uw ogen hebben mijn ongevormd begin gezien, en zij allen werden in Uw boek beschreven, de dagen dat zij gevormd werden, toen er nog niet één van hen bestond.
Daarom, hoe kostbaar zijn mij Uw gedachten, o God, hoe machtig groot is hun aantal.
Zou ik ze tellen? Zij zijn talrijker dan korrels zand; ontwaak ik, dan ben ik nog bij U." Psalm 139: 13- 18
De aarde is door ongehoorzaamheid in zonde, verderf en dood gevallen. Liefde, onvoorwaardelijke liefde is verloren gegaan in de mens. Ja we kunnen nog wel liefde geven, maar pas als we er zeker van zijn dat we er ook wat voor in de plaats krijgen, dat we op z'n minst het zelfde of het liefst meer terug ontvangen dan we gegeven hebben, en daar gaat het fout.

Waarom trouwen we met die ander. De reden is vaak teleurstellend te noemen, en om die reden zijn er ook weer veel echtscheidingen. Je wordt verliefd, je geeft veel van jezelf en een tijdje later blijkt dat die verliefdheid "stabiliseert" dat het gevoel wegebt en dat het geven minder wordt. Gelukkig, maar natuurlijk ook helaas gaat dat vaak langzaam en ongemerkt, je begeeft je op een soort weg die wij vanuit de fietswereld vals plat noemen, je hebt het bijna niet in de gaten, maar je bespeurt wel ergens dat het moeizamer gaat. Daardoor vinden scheidingen niet direct plaats, of is dat de reden waarom aankomende huwelijken al lijken te stranden op de stoep van het gemeentehuis.

Waar gaat het fout tussen mensen, en helaas niet alleen bij huwelijken, maar bij alle vormen van intermenselijk contact? Het antwoord is deze; omdat we stoppen met onvoorwaardelijk lief te hebben, we stoppen met geven, en de reden? We krijgen niet datgene terug wat we er instoppen. We geven dus om te ontvangen, we geven niet omdat we graag geven. Daar ligt een reden aan ten grondslag. De reden waarom we geven moet bevestigen wie we zijn, je ontleent je bestaansrecht als het ware bij de gratie van een ander. Als ik niet ontvang van die ander, ben ik blijkbaar niets waard, tel ik niet mee, ben ik nutteloos, wordt ik niet gezien en is het nut dat ik leef gereduceerd tot onder het vriespunt.

De bijbel leert gelukkig wat anders. Jij geeft omdat je liefde hebt om te geven, jij deelt omdat je delen wilt en dat doe je onvoorwaardelijk, je deelt niet om te willen ontvangen, maar omdat je houdt van....
Wat wij moeten leren is te houden van onszelf. Wat je dan vervolgens hoort als klacht is; ik moet wel een reden hebben om van mijzelf te houden, ik moet ergens mijn waarde aan ontlenen.
Klopt en die reden is er. De reden is G'd, G'd houdt van jou, onvoorwaardelijk en daarom ben je er. G'd geeft jou zijn liefde, waardoor jij waarde krijgt. Daardoor kun jij jezelf op waarde schatten, en met die liefde die G'd jou geeft, daarmee kun jij jezelf liefhebben.
Die liefde kun je in de eerste plaats terug geven aan G'd en Hem lief hebben boven alles, maar die liefde kun je ook gebruiken om een ander mee lief te hebben, die liefde dus door te geven, te delen. Zo heeft G'd het bedoelt. Als we G'd vergeten dan vergeten we wie wij zijn en dan is de liefde verloren en rest ons een leven in ziekte.

Jij bent een parel in G'ds hand, G'd vult jou met Zijn onvoorwaardelijke liefde en het stelt jou in staat om bij jezelf te beginnen. Deel uit aan jezelf en deel uit aan die ander, zonder terug te willen ontvangen.

"Hierin is de liefde van God aan ons geopenbaard, dat God Zijn eniggeboren Zoon in de wereld gezonden heeft, opdat wij zouden leven door Hem." 1 Johannes 4: 9