dienen met gezag

Romeinen 13:8 Wees niemand iets schuldig dan elkaar lief te hebben; want wie de ander liefheeft, heeft de wet vervuld.

Waar ik persoonlijk heel erg allergisch voor ben is als mensen je vragen iets te doen, of iets van je willen vooral je werkgever als voorbeeld te noemen, en op je vraag waarom, het volgende antwoorden: "omdat ik het zeg".

Deze allergie heb ik vermoed ik vanuit mijn jeugd als erfenis meegekregen. Het type persoon die domweg deed wat er van hem verwacht werd past niet in mijn daders profiel. Het willen weten om het te begrijpen, om de zin en de logica ervan in te zien, zat er bij mij al vanaf jongs af aan diep in gebakken. Wellicht een dingetje waar je mee geboren wordt, een DNA streng. 

Dat is hoe ik de wereld in kijk, dat is hoe ik mijn werk doe, dat is hoe ik mensen lees, dat is hoe ik tik, zouden mijn oosterburen zeggen. Ob ich richtig tikke, dat is dan nog de vraag, maar zoals ik thuis tik, tik ik in tegenstelling tot onze oeroude Nederlandse gezegde overal.

Als kind keek ik door omstandigheden boos de wereld in, en dat heb ik tot in mijn vroeg volwassen zijn en zelfs een heel stuk later nog best wel lang met mij meegedragen, totdat een bevriende professional mij daarop wees. Dat uitte zich dan vooral in het gegeven dat mensen boos op mij konden zijn, zonder dat ik een woord gesproken had of een daad had verricht. Laten we zeggen, ik had een wat donker getinte aura waar mensen bewust of onbewust als een (kleuren) blinde stier op reageerde en waar ik dan vervolgens geen jota noch titel van begreep, omdat ik zelf niet doorhad dat achter de spiegel van mijn ziel een wereld aan black holes gevuld met rode doeken schuil ging.

Het antwoord op de  vraag van een broeder en dierbare vriend uit mijn jeugd stond terugkijkend model voor hoe ik tot op zekere hoogte in het leven stond: Theo why are you always in black? Zonder na te denken en mijn Engels was echt niet best en ik was nog best wel jong, een puber: because it is the colour of my soul!

Dat floepte ik eruit in een split second, en dat zal ik ook nooit vergeten omdat ondanks dat het als grap was bedoeld heeft het mij mijn hele leven toch wel bezig gehouden. Vele jaren laten hoor je dan iets als van een wat donker getinte aura en na een aantal professionals te hebben bezocht tijdens bepaalde (groei) fases in mijn leven, was er eindelijk een diagnose die ik wel herkende en eindelijk een plek kon geven. Je kent het wel, dat een heleboel puzzelstukjes op z´n plek vallen, of het oude maar zeer bekende kwartje. Uiteindelijk voor je gevoel toch nog veel te laat, maar gelukkig hij is gevallen en stond er vervolgens beter voor als het grote Babylon uit Openbaring 14. 

Mijn grootste allergie is dan ook, (want die kant wil ik graag op): gezag van de categorie, "omdat ik het zeg". 

Ik doe niet graag domweg dingen "omdat ik het zeg", als ik de zin en de onzin er niet van kan doorgronden, en natuurlijk heb je dingen die je doet, ondanks het feit dat je iets totaal niet begrijpt, je verstand overstijgt, zoals het kloppen van je hart, het ademhalen, en waarom het licht wat je ogen aanschouwen in je hoofd compleet op zijn kop staat, wellicht een reden te meer waarom je leven ook af en toe totaal op z'n kop staat, maar dat terzijde.

Het soort gezag, omdat ik het zeg, ligt mij alles behalve goed, ik kan daar niet goed een weg in vinden. Gezag die met vragen en verzoeken gepaard gaan, waarvan ik ook nog eens heel goed het waarom begrijp dat is mijn ding. Ik denk dat ik het door de bijbel heb leren kwalificeren als; dienend gezag.

Dienend gezag is gezag wat je graag volgt, waar je zelfs als je de ins en outs, de zin en de onzin niet volledig van kan doorgronden toch wilt doen. Dit soort gezag, dienend gezag, is gezag waar respect voor de opdrachtnemer uitspreekt, wat gedragen wordt door liefde voor de medemens. Dit soort gezag is grens verleggend, dat is gezag waar ik voor ga, maar ook zelf wil uitoefenen. Daarbij wil ik natuurlijk niet graag bij mijzelf in herinnering brengen, welk een falend gezag zich aan mijn eigen ogen met de regelmaat van de klok zich heeft voltrokken. Sta ik regelmatig bij stil maar niet nooit te lang, het moeten tenslotte leermomenten blijven en geen afbraak spiegelingen worden.

Als kind zoek je een weg in het leven, en de weg die je gaat en de vorm die het krijgt wordt natuurlijk in eerste instantie bepaald door wie jij bent. Jouw blauwdruk is klaar, zowel fysiek als mentaal vanaf het moment dat je het levenslicht ziet, want dan zien anderen je ook en dan worden jouw trekjes snel zichtbaar. Zodra je ogen de wereld om je heen dan ook echt kunnen waarnemen, ga je je ernaar richten. Je ziet en hoort met name hoe de wereld om je heen draait, hoe al die anderen om je heen tikken, hoe ze kijken, hoe ze praten, hoe ze doen en wat ze nalaten. Spiegels noem ik dat, je spiegelt je aan je omgeving, aan je soort genoten. En het zijn met name deze spiegels, zoals je mama en papa, je opa en oma, je oom en tantes, je neven en nichten, maar ook je vrienden en vriendinnetjes, die je helpen met een zo`n breed mogelijk vormen van een beeld. Een meer volwassen geworden beeld komt van de  wereld in kijken en je er zoveel mogelijk naar te richten, mee te schuiven, mee te bewegen, mee te deinen en zelfs indien van toepassing door een andere kant of weg te kiezen.

Welke bron je het meest raadpleegt, zal je wellicht ook het meeste vormen. In alle eerlijkheid moet ik zeggen dat alle aardse bronnen die ik ben tegenkomen geraadpleegd zijn, maar dat ik het meest Gods Woord en de karakters die daar in voorkomen mijn leven en mijn richting op gebaseerd heb. 
Mijn leven beschouwend, moet ik opmerken dat alle voorbeelden mij in bepaalde aspecten niet goed zijn bekomen, maar aan de andere kant troost hebben geboden dat ik qua het maken van fouten niet echt onder hoef te doen tov mijn aartsvaders. Hun fouten herken ik en staan mij levendig voor ogen, ik heb dan ook een Psalm die mij heel dierbaar is, om niet het woord favoriet te gebruiken. 

Psalm 51:3-13 Wees mij genadig, o God, overeenkomstig Uw goedertierenheid, delg mijn overtreding uit overeenkomstig Uw grote barmhartigheid. Was mij schoon van mijn ongerechtigheid, reinig mij van mijn zonde. Want ík ken mijn overtredingen, mijn zonde staat mij voortdurend voor ogen. Tegen U, U alleen, heb ik gezondigd, ik heb gedaan wat kwaad is in Uw ogen, zodat U rechtvaardig bent wanneer U rechtspreekt en rein bent wanneer U oordeelt. Zie, ik ben in ongerechtigheid geboren, in zonde heeft mijn moeder mij ontvangen. Zie, U vindt vreugde in waarheid in het binnenste, in het verborgene maakt U mij wijsheid bekend. Ontzondig mij met hysop, dan zal ik rein zijn, was mij, dan zal ik witter zijn dan sneeuw. Doe mij vreugde en blijdschap horen; laat de beenderen zich verheugen die U verbrijzeld hebt. Verberg Uw aangezicht voor mijn zonden; delg al mijn ongerechtigheden uit. Schep mij een rein hart, o God, en vernieuw in mijn binnenste een standvastige geest. Verwerp mij niet van voor Uw aangezicht en neem Uw Heilige Geest niet van mij weg.

Dit gebed van David ligt mij na aan het hart, het past bij mij, het uit ten diepste hoe ik mij toch best wel vaak voel, en dan spreekt er ook troost uit, waar ik weer op leunen en weer verder kan.
Het maakt de mens nederig, althans dat is mijn ervaring en het helpt hoe je andere tegemoet treed, dat je los van je functie, kerkelijk of maatschappelijke status niet beter bent dan een ander, ook al heb je een hele bijzondere rol in het leven te vervullen.

Ik werk in Duitsland en ik heb een chef, die tevens mijn vriend is, en mij tot vertrouwenspersoon heeft "gepromoveerd". Hij zegt altijd dat het scheef gaat tussen mensen als ze elkaar niet meer kunnen aanspreken of benaderen auf Augenhöhe. Ik vind dat een hele mooie uitdrukking, elkaar niet meer in de ogen kijken als gelijkwaardig, maar neerkijken met opgetrokken neus of met wegdraaiende ogen.
Gezag dat wie dan ook op gelijkwaardigheid wil benaderen, in de ogen wil kunnen kijken is gezag wat ik voorsta, je niet groter maken dan de ander, maar je gezag laten gelden omdat zaken geregeld dienen te worden, omdat wat van jou verwacht wordt in de rol waar je bent ingestapt of voor geroepen, werkt. 

Johannes 13:12-17 Toen Hij dan hun voeten gewassen had en Zijn kleren weer had aangedaan, ging Hij weer aanliggen en zei tegen hen: Ziet u in wat Ik aan u gedaan heb? U noemt Mij Meester en Heere, en u zegt het terecht, want Ik ben het. Als Ik dan, de Heere en de Meester, uw voeten gewassen heb, moet ook u elkaars voeten wassen. Want Ik heb u een voorbeeld gegeven, opdat ook u zult doen zoals Ik voor u heb gedaan. Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: Een dienaar is niet meer dan zijn heer, en een gezant niet meer dan hij die hem gezonden heeft. Als u deze dingen weet, zalig bent u als u ze doet.

Jezus was idd onze Heer en Meester, een Heer en Meester met gezag en zo sprak Hij ook, zo deed Hij ook en Hij deed dat en Hij sprak zo omdat God dit van Hem vroeg, en Hij kon dit omdat God Hem dat mandaat had meegeven toen Hij op aarde kwam. Christus het hoofd van de gemeente, kwam om de gemeente te dienen, met liefde, respect, geduld, zachtmoedigheid, vrede en met gezag. Zo wil Christus dat we ervoor elkaar zijn, dat we elkaar dienen vanuit de rol die ons is toegewezen, want een gemeente is niets zonder de voet, of zonder de hand, of zonder het hoofd of zonder een hart. We kunnen elkaars lasten dragen, we kunnen broeders (en zusters) hoeders zijn als we Christus in Zijn voetsporen volgen, met een blij en vrijmoedig hart in elkaars dienst staan en zo de gemeente van God laten groeien en bloeien en Zijn koninkrijk uitbreiden. 

Het uitgangspunt van alles wat wij doen is Christus, omdat Hij ons eerste heeft liefgehad. Daarom hebben wij Hem lief, willen wij spreken zoals Hij gesproken heeft en willen wij de dingen doen die Hij gedaan heeft. Daarom willen we elkaars voeten wassen, daarom willen wij bij de deur staan om de gasten te ontvangen, daarom willen wij spreken, daarom willen wij onderwijzen en daarom willen wij elkaars lasten dragen en liefde geven. We doen het voor Hem en door Hem en daarom kunnen wij dat ook voor elkaar doen. Jouw taken in het leven, de rollen die jij te hebt te vervullen maken je autonoom, geven je gezag en dat gezag helpt Gods gemeente bouwen omdat je met alles wat je in je hebt God en Zijn gemeente wilt dienen, jij wilt jouw verleende gezag in zetten om de ander te laten excelleren tot eer van Hem die onze Bron van ons bestaan, de Bron van ons kunnen is. Als Gods kind als Zijn levende bouwsteen sta je vanuit geen enkele rol of functie boven de partijen, maar ben je een onderdeel, een spil in het dienend apparaat van God. Je doet het niet omdat ik of wie dan ook het zegt, je doet het omdat je met jouw talenten wilt dienen tot eer van de Allerhoogste, omdat Gods liefde jou drijft tot handelen.

Kolossenzen 3:23-24 En alles wat u doet, doe dat van harte, als voor de Heere en niet voor mensen, in de wetenschap dat u van de Heere als vergelding de erfenis zult ontvangen, want u dient de Heere Christus.