Daniel 6: daniel in de leeuwenkuil
"Toen overtrof deze Daniël de rijksbestuurders en de stadhouders, omdat er een uitzonderlijke geest in hem was. De koning overwoog hem over heel het koninkrijk aan te stellen."
Daniel diende onder koning Nebukadnezar en onder zijn zoon Belsazar. Toen het rijk van Babel veroverd werd door de Meden en de Perzen werden de ballingen gespaard. Daniel die een hoge positie aan het hof van Belsazar had, werd ook door Darius de koning van de Meden en Perzen op een hoge positie terug gezet. Natuurlijk kun je iemand vertrouwen op z'n blauwe ogen, maar wellicht is de roem van Daniel door het land ver voor hem uitgegaan als een lopend vuurtje en heeft dat ook Darius bereikt en bijgedragen aan zijn besluitvorming. Een goede koning zal geen goede koning zijn als hij tevens een goede strateeg is. De reden dat Darius het machtige Babylon heeft kunnen veroveren op een uiteraard boven natuurlijke wijze (wist hij veel), zegt ook iets van het inzicht en het leiderschap van Darius.
Daniel overtreft de andere rijksbestuurders en stadhouders. Het lijkt erop dat, of een test, of gewoon de praktijk van alle dag er voor zorgde dat Daniel uitblonk in zijn doen en laten. Zijn zegen tocht was gefundeerd op het genade bewijzen van G'd, zijn Rots, inmiddels al vele jaren aan het hof van verschillende koningen. En omdat G'd Hem genadig is en Daniel dat iedere dag beantwoord met zijn trouw en loyaliteit aan G'd, wordt hij op onnavolgbare wijze gezien, wat resulteert in iedere keer weer opnieuw de hoogst haalbare regeringspositie.
Het kan dan natuurlijk niet uitblijven dat mensen jaloers worden. Dus ook als je goed doet, goed bent in wat je doet, komen er krachten los die daar niet van gediend zijn en zal jaloezie een vaak te makkelijk gevonden motief vormen om de regisseur te laten zijn van alle andere vervolg stappen.
Sluwe plannen worden gesmeed, en gegeven het onbevlekte blazoen van Daniel moet er diep getast worden in de buidel van list en bedrog. Het meesterplan wordt gesmeed, als er niets tegen je moraal en daaraan gekoppeld leven in stelling kan worden gebracht dan is er maar één oplossing, gebruik iemands geloof, overtuiging en zijn trouw aan de Allerhoogste, want wat hij niet zal laten varen moet zijn ondergang kunnen worden.
Het is natuurlijk bizar om te veronderstellen dat als je kiest om je leven in dienst te stellen van de Allerhoogste met de hoogst mogelijke belofte van een eeuwig samenzijn met je Maker in harmonie, liefde en vrede, dat er dan een plan gesmeed zou kunnen worden welke aanleiding zou moeten zijn voor een zekere ondergang, hoe naïef.
Het plan is gesmeed en heeft ogenschijnlijk succes. De koning stinkt er met twee benen in. De reden dat hij valt voor dit smerig plannetje, heeft wellicht te maken met het hoge ego strelend karakter van dit plan. Het karakter van dit plan past blijkbaar perfect bij zijn eigen karakter, hij ziet een dergelijke aanbidding wel zitten dat hem past als een jas.
Daniel wordt voordat hij in de leeuwenkuil belandt al voor de leeuwen geworpen. Zodra Daniel die als aankomend hoogste bestuurder van het gehele Medo Perzisch rijk van de wet verneemt gaat hij direct naar zijn huis en buigt zich in aanbidding voor zijn G'd. Geen paniek, geen overhaaste beslissingen, hij wordt zelfs niet eens boos dat hij niet betrokken is geweest bij het tot stand komen van een dergelijke wet. Er is een probleem dat een belemmering zal zijn voor de uitvoering van zijn geloof, zijn relatie met G'd en dat beweegt Daniel om juist dan G'd meer te gehoorzamen en in eerbied te buigen voor Zijn aangezicht.
Uiteraard was dit conform de verwachtingen en lappen de mannen Daniel erbij. De koning wordt direct op de hoogte gebracht van dit feit, en zo smerig als dit plannetjes was, zo smerig kaarten ze dit aan bij de koning. Nu de koning door heeft waar het de andere rijksbestuurders om te doen was, schrikt hij en gebruikt tot zonsondergang al zijn tijd om te onderzoeken of hij er onderuit kan, maar helaas de wet staat vast want het was een wet van Meden en Perzen.
Daniel wordt opgehaald om bij de koning te komen en werpt hem direct in de leeuwenkuil, maar doet dat niet zonder hem een hart onder de riem te steken, waarmee hij al aangeeft dat hij niet de regisseur is van deze wet: "De koning nam het woord en zei tegen Daniël: Uw God, Die u voortdurend vereert – Híj zal u verlossen."
De volgende ochtend blijkt het getuigenis van Darius bewaarheid. Hij snelt naar de leeuwenkuil bij het krieken van de dag en roept Daniel in de hoop een teken van leven te vernemen, in de hoop dat de G'd van Daniel hem idd verlost heeft. Daniel antwoord Darius met deze woorden: "O koning, leef in eeuwigheid! Mijn God heeft Zijn engel gezonden en Hij heeft de muil van de leeuwen toegesloten. Ze hebben mij geen letsel toegebracht, omdat ik voor Hem onschuldig ben bevonden. Ook tegen u, o koning, heb ik geen misdaad begaan."
O koning leef in eeuwigheid, wenst Daniel de koning toe terwijl hij nog maar net door zijn terechtstelling de dood in de ogen heeft gezien. Ik ben ongedeerd omdat ik niets verkeerds heb gedaan tav mijn G'd, maar ook niet tav van u. Daniel blijft netjes en formeel en gunt Darius een goed leven, maar tikt hem min of meer ook wel een beetje over de vingers. Jouw wet Darius is aanleiding tot veroordeling van onschuldige mensen. Wat de reden ook is geweest dat je een dergelijke wet hebt ondertekend, let erop in de toekomst dat jullie wet van Meden en Perzen geen aanleiding is tot het maken onschuldige slachtoffers.
Daniel diende onder koning Nebukadnezar en onder zijn zoon Belsazar. Toen het rijk van Babel veroverd werd door de Meden en de Perzen werden de ballingen gespaard. Daniel die een hoge positie aan het hof van Belsazar had, werd ook door Darius de koning van de Meden en Perzen op een hoge positie terug gezet. Natuurlijk kun je iemand vertrouwen op z'n blauwe ogen, maar wellicht is de roem van Daniel door het land ver voor hem uitgegaan als een lopend vuurtje en heeft dat ook Darius bereikt en bijgedragen aan zijn besluitvorming. Een goede koning zal geen goede koning zijn als hij tevens een goede strateeg is. De reden dat Darius het machtige Babylon heeft kunnen veroveren op een uiteraard boven natuurlijke wijze (wist hij veel), zegt ook iets van het inzicht en het leiderschap van Darius.
Daniel overtreft de andere rijksbestuurders en stadhouders. Het lijkt erop dat, of een test, of gewoon de praktijk van alle dag er voor zorgde dat Daniel uitblonk in zijn doen en laten. Zijn zegen tocht was gefundeerd op het genade bewijzen van G'd, zijn Rots, inmiddels al vele jaren aan het hof van verschillende koningen. En omdat G'd Hem genadig is en Daniel dat iedere dag beantwoord met zijn trouw en loyaliteit aan G'd, wordt hij op onnavolgbare wijze gezien, wat resulteert in iedere keer weer opnieuw de hoogst haalbare regeringspositie.
Het kan dan natuurlijk niet uitblijven dat mensen jaloers worden. Dus ook als je goed doet, goed bent in wat je doet, komen er krachten los die daar niet van gediend zijn en zal jaloezie een vaak te makkelijk gevonden motief vormen om de regisseur te laten zijn van alle andere vervolg stappen.
Sluwe plannen worden gesmeed, en gegeven het onbevlekte blazoen van Daniel moet er diep getast worden in de buidel van list en bedrog. Het meesterplan wordt gesmeed, als er niets tegen je moraal en daaraan gekoppeld leven in stelling kan worden gebracht dan is er maar één oplossing, gebruik iemands geloof, overtuiging en zijn trouw aan de Allerhoogste, want wat hij niet zal laten varen moet zijn ondergang kunnen worden.
Het is natuurlijk bizar om te veronderstellen dat als je kiest om je leven in dienst te stellen van de Allerhoogste met de hoogst mogelijke belofte van een eeuwig samenzijn met je Maker in harmonie, liefde en vrede, dat er dan een plan gesmeed zou kunnen worden welke aanleiding zou moeten zijn voor een zekere ondergang, hoe naïef.
Het plan is gesmeed en heeft ogenschijnlijk succes. De koning stinkt er met twee benen in. De reden dat hij valt voor dit smerig plannetje, heeft wellicht te maken met het hoge ego strelend karakter van dit plan. Het karakter van dit plan past blijkbaar perfect bij zijn eigen karakter, hij ziet een dergelijke aanbidding wel zitten dat hem past als een jas.
Daniel wordt voordat hij in de leeuwenkuil belandt al voor de leeuwen geworpen. Zodra Daniel die als aankomend hoogste bestuurder van het gehele Medo Perzisch rijk van de wet verneemt gaat hij direct naar zijn huis en buigt zich in aanbidding voor zijn G'd. Geen paniek, geen overhaaste beslissingen, hij wordt zelfs niet eens boos dat hij niet betrokken is geweest bij het tot stand komen van een dergelijke wet. Er is een probleem dat een belemmering zal zijn voor de uitvoering van zijn geloof, zijn relatie met G'd en dat beweegt Daniel om juist dan G'd meer te gehoorzamen en in eerbied te buigen voor Zijn aangezicht.
Uiteraard was dit conform de verwachtingen en lappen de mannen Daniel erbij. De koning wordt direct op de hoogte gebracht van dit feit, en zo smerig als dit plannetjes was, zo smerig kaarten ze dit aan bij de koning. Nu de koning door heeft waar het de andere rijksbestuurders om te doen was, schrikt hij en gebruikt tot zonsondergang al zijn tijd om te onderzoeken of hij er onderuit kan, maar helaas de wet staat vast want het was een wet van Meden en Perzen.
Daniel wordt opgehaald om bij de koning te komen en werpt hem direct in de leeuwenkuil, maar doet dat niet zonder hem een hart onder de riem te steken, waarmee hij al aangeeft dat hij niet de regisseur is van deze wet: "De koning nam het woord en zei tegen Daniël: Uw God, Die u voortdurend vereert – Híj zal u verlossen."
Deze koning maar ook Nebukadnezar getuigde op een niet mis te verstane manier van de G'd van Daniel, een G'd die kan verlossen. Darius gaat terug naar zijn paleis, de slaap was compleet van hem geweken en hij wilde ook van geen enkele vorm van afleiding of vermaak weten. Hij dreigde een dierbare vriend, een vertrouwenspersoon, een man met een uitzonderlijke geest, groot in wijsheid en inzicht te verliezen, dan kun je niet slapen.
O koning leef in eeuwigheid, wenst Daniel de koning toe terwijl hij nog maar net door zijn terechtstelling de dood in de ogen heeft gezien. Ik ben ongedeerd omdat ik niets verkeerds heb gedaan tav mijn G'd, maar ook niet tav van u. Daniel blijft netjes en formeel en gunt Darius een goed leven, maar tikt hem min of meer ook wel een beetje over de vingers. Jouw wet Darius is aanleiding tot veroordeling van onschuldige mensen. Wat de reden ook is geweest dat je een dergelijke wet hebt ondertekend, let erop in de toekomst dat jullie wet van Meden en Perzen geen aanleiding is tot het maken onschuldige slachtoffers.
Darius is bijzonder opgelucht, en zeer verheugd, G'd had Daniel idd beschermd, geen schrammetje of enig ander vorm van letsel was bij hem aangetroffen, G'd had de muilen van de leeuwen toegesloten en gewaakt over Zijn trouwe dienstknecht.
De firma list en bedrog ging het minder goed af, zij werden samen met hun familie, dus ook vrouwen en kinderen in de leeuwenkuil geworpen. Hoewel ik moeite heb met een dergelijke beslissing en mij daar ook niet zo goed mee kan verzoenen, zal de insteek wel zijn geweest om dit kwaad met wortel en tak uit te roeien om herhaling te voorkomen. Strategisch kon Darius misschien ook niet anders, want wat zouden die gezinnen die achter zouden blijven wellicht voor een plannen smeden tegen de koning omdat hij hun mannen in de leeuwenkuil had geworpen, en dat risico moest hij volledig uitsluiten.
Darius is blij en opgelucht en doet een bevel uitgaan. Was ook dit een wet van Meden en Perzen, een wet waar niet meer aan viel te tornen? Nergens wordt gewag gemaakt van het feit dat ook dit bevel in een wet werd gegoten en ondertekend. Toch, dit bevel had hij nooit mogen geven, omdat hij hier kerk en staat laat samenvloeien. Geloof en geloofszaken, kunnen nooit in burgerwetten worden vervat. Vrijheid van geloof zal onherroepelijk aanleiding zijn tot vervolging als het via regeringswegen op welke manier dan ook aan banden wordt gelegd. Desalniettemin is het bevel uitgegaan en wil ik heel graag bijzondere aandacht vragen tav dit bevel. Het is een bevel die je dagelijks via de mainstream media de ether in geslingerd wil zien. Zodra de dag begint en de Tv aangaat moet dit als statement dagelijks over je scherm rollen. Postbus 51 moet hier dagelijks campagne mee voeren een beter wetsvoorstel is er nl niet, ondanks het feit dat je geloof niet af kunt dwingen.
"Er wordt door mij bevel gegeven dat men in heel het machtsgebied van mijn koninkrijk zal beven en sidderen voor het aangezicht van de God van Daniël, want Hij is de levende God, en houdt voor eeuwig stand. Zijn koninkrijk gaat niet te gronde, en Zijn heerschappij duurt tot het einde. Hij verlost en redt, Hij doet tekenen en wonderen in de hemel en op de aarde, Hij, Die Daniël heeft verlost uit de klauwen van de leeuwen."
Reacties
Een reactie posten