Hij gaf ons een nieuw lied op onze lippen
Anno 2008, Ikea Amsterdam, veel spullen gekocht voor ons nieuwe huisje te Hardenberg, een niet zo'n aardige kassa medewerkster.
Hierbij een aantal ingrediënten voor een bijzonder begin van een reis die vandaag zijn einde inluidde met een zegen en een dankbaar hart.
Wat wil het geval, het geval wil dat wij in de veronderstelling waren dat onze 2 volle karren netjes waren gescand en afgerekend. Mijn oog viel op het kassa scherm en er voltrok zich een bedrag aan mijn geestesoog die mij onbewust enigszins bevreemde, maar geen bel deed rinkelen. In de lift naar de auto sprak ik de historische woorden die zijn echo zou uitspreiden over zes jaar.
"Zo dat was weer een rib uit ons lijf". Maar het bedrag zelf wierp uiteindelijke een barricade op tegen deze uitspraak. Het bedrag leek totaal niet in de buurt te komen van datgene wat we ingeslagen hadden voor onze nieuwe casa turbulenta.
De kassa bon na speurend in vergelijking met de buit, gaf een onontkoombare conclusie, we hebben niet betaalt in vergelijking tot wat we hebben aangeschaft, in our favorit. Onze conclusie was toen, tegen onze eigen geweten in; "dan had ze maar niet zo lelijk moeten doen dan en beter op moeten letten" Onze volle karren stonden uitdagend genoeg en met vragende ogen, om gescand te mogen worden, dus werd het een gevalletje jammer voor de Ikea.
We hebben ons er nooit goed bij gevoeld en een slecht geweten laat zich niet zomaar sussen. Mijn persoonijke ervaring was, dat het altijd tussen mij en mijn Hemelse Vader in stond. Het kwam bijna dagelijks aan mijn gewetensdeur kloppen, en af en toe kwam het ook als onderwerp van gesprek boven drijven en vonden we toch iedere keer weer, dat we de rekening moesten vereffenen. Dit was niet netjes van ons en het argumenten die we toen gebruikten met als strekking; gedane zaken nemen geen keer, die deden er eigenlijk allang niet meer toe. En voor je het weet ben je zes jaar verder.
Deze week moest het er van komen, gaan we dit nog oplossen en ja unaniem wilde we dat uiteraard. Onafhankelijk van elkaar dachten we en spraken we uiteindelijk ook uit, stuur ze een email en leg ze uit wat er toen is gebeurd en dat we de rekening willen vereffenen, we zijn kinderen van onze Hemelse Vader en willen dit graag alsnog netjes oplossen.
De email werd gestuurd en een aantal dagen later kregen we het volgende antwoord in de mailbox:
"Beste heer Loevering,
Hartelijk dank voor uw e-mail van 23-3-2014.
We hebben diverse keren geprobeerd telefonisch contact met u op te nemen, maar helaas bent u niet bereikbaar.
Uw e-mail hebben we voorgelegd aan onze collega's van de Klantenservice van de vestiging Hengelo.
Onze collega's en ook wij vinden het heel eerlijk van u dat u na zoveel jaar toch nog contact met ons opneemt om de rekening te vereffenen.
Hiervoor willen wij u bedanken.
Het MALM ladekast hoeft u niet meer te betalen.
Wij hopen dat u nog lang plezier zult hebben van het kastje.
Wij vertrouwen erop dat wij u hiermee voldoende hebben geïnformeerd.
Met vriendelijke groet,
Customer Contact Center Manager
IKEA Nederland"
Hoe bijzonder kan het verkeren. Voor ons strekt deze ervaring uiteindelijk tot zegen, en daar het ons in dit geval niet gaat om het feit dat we de kasten niet hoeven te betalen, zijn we verrast en dankbaar door dit mooie gebaar. Dankbaar dat we ons geweten zelfs na zoveel jaar hebben gevolgd, de barrière hebben mogen slechten en ons daardoor vrijer voelen dan ooit om te naderen tot G'ds troon.
G'd maakt vrij!
Hierbij een aantal ingrediënten voor een bijzonder begin van een reis die vandaag zijn einde inluidde met een zegen en een dankbaar hart.
Wat wil het geval, het geval wil dat wij in de veronderstelling waren dat onze 2 volle karren netjes waren gescand en afgerekend. Mijn oog viel op het kassa scherm en er voltrok zich een bedrag aan mijn geestesoog die mij onbewust enigszins bevreemde, maar geen bel deed rinkelen. In de lift naar de auto sprak ik de historische woorden die zijn echo zou uitspreiden over zes jaar.
"Zo dat was weer een rib uit ons lijf". Maar het bedrag zelf wierp uiteindelijke een barricade op tegen deze uitspraak. Het bedrag leek totaal niet in de buurt te komen van datgene wat we ingeslagen hadden voor onze nieuwe casa turbulenta.
De kassa bon na speurend in vergelijking met de buit, gaf een onontkoombare conclusie, we hebben niet betaalt in vergelijking tot wat we hebben aangeschaft, in our favorit. Onze conclusie was toen, tegen onze eigen geweten in; "dan had ze maar niet zo lelijk moeten doen dan en beter op moeten letten" Onze volle karren stonden uitdagend genoeg en met vragende ogen, om gescand te mogen worden, dus werd het een gevalletje jammer voor de Ikea.
We hebben ons er nooit goed bij gevoeld en een slecht geweten laat zich niet zomaar sussen. Mijn persoonijke ervaring was, dat het altijd tussen mij en mijn Hemelse Vader in stond. Het kwam bijna dagelijks aan mijn gewetensdeur kloppen, en af en toe kwam het ook als onderwerp van gesprek boven drijven en vonden we toch iedere keer weer, dat we de rekening moesten vereffenen. Dit was niet netjes van ons en het argumenten die we toen gebruikten met als strekking; gedane zaken nemen geen keer, die deden er eigenlijk allang niet meer toe. En voor je het weet ben je zes jaar verder.
Deze week moest het er van komen, gaan we dit nog oplossen en ja unaniem wilde we dat uiteraard. Onafhankelijk van elkaar dachten we en spraken we uiteindelijk ook uit, stuur ze een email en leg ze uit wat er toen is gebeurd en dat we de rekening willen vereffenen, we zijn kinderen van onze Hemelse Vader en willen dit graag alsnog netjes oplossen.
De email werd gestuurd en een aantal dagen later kregen we het volgende antwoord in de mailbox:
"Beste heer Loevering,
Hartelijk dank voor uw e-mail van 23-3-2014.
We hebben diverse keren geprobeerd telefonisch contact met u op te nemen, maar helaas bent u niet bereikbaar.
Uw e-mail hebben we voorgelegd aan onze collega's van de Klantenservice van de vestiging Hengelo.
Onze collega's en ook wij vinden het heel eerlijk van u dat u na zoveel jaar toch nog contact met ons opneemt om de rekening te vereffenen.
Hiervoor willen wij u bedanken.
Het MALM ladekast hoeft u niet meer te betalen.
Wij hopen dat u nog lang plezier zult hebben van het kastje.
Wij vertrouwen erop dat wij u hiermee voldoende hebben geïnformeerd.
Met vriendelijke groet,
Customer Contact Center Manager
IKEA Nederland"
Hoe bijzonder kan het verkeren. Voor ons strekt deze ervaring uiteindelijk tot zegen, en daar het ons in dit geval niet gaat om het feit dat we de kasten niet hoeven te betalen, zijn we verrast en dankbaar door dit mooie gebaar. Dankbaar dat we ons geweten zelfs na zoveel jaar hebben gevolgd, de barrière hebben mogen slechten en ons daardoor vrijer voelen dan ooit om te naderen tot G'ds troon.
G'd maakt vrij!
Reacties
Een reactie posten