vol van oranje of vol van de Geest

"Weet u niet dat zij die in de renbaan lopen, allen wel lopen, maar dat slechts één de prijs ontvangt? Loop dan zo dat u die verkrijgt. "En iedereen die aan een wedstrijd deelneemt, beheerst zich in alles. Zij nu doen dat om een vergankelijke krans te ontvangen, maar wij om  een onvergankelijke te ontvangen.  Ik loop daarom niet zonder duidelijk doel en ik vecht zó met de vuist dat ik niet maar wat in de lucht sla. Maar ik oefen mijn lichaam op harde wijze en maak het dienstbaar, opdat ik niet misschien, na anderen gepredikt te hebben, zelf verwerpelijk word." 1Kor. 9: 24-27.

Op het moment dat ik dit schrijf heeft Nederland zich gekwalificeerd voor de halve finale van het WK.
Mensen over de hele wereld zijn vol van voetje bal. De hele wereld is gekleurder dan ooit, wat uiteraard invloed heeft op al het normale wat zich dagelijks afspeelt. Voetje bal is het gesprek van de dag, and on top of that, is ook de tour de France begonnen. Hoewel ik een beetje in de war begin te raken van het feit dat de tour nog niet veel France in zich heeft. Het is begonnen op een heel groot eiland die qua cultuur, mentaliteit, en zelfs munteenheid niet in de buurt komt van France, maar dat terzijde.
Sport is wat de klok slaat, en dat mag, sport verbroederd zeggen ze ook wel en ook dat is in zeker zin waar. Als je de beelden op televisie mag geloven dan zitten we zeker tijdens een wedstrijd, dik op elkaar gepakt, met een overweldigende stemming. We zien een eenheid in hart en nieren, een eenheid puur sang, maar die we helaas met kerst allang niet meer waarnemen. Een "dorp" verderop zitten ze met een vraagstuk wel of niet verlengen van de wapenstilstand, dat is wel wat anders als verlengen tijdens de voetje bal wedstrijd.



Persoonlijk ben ik niet zo'n sport fanaat, en als ik "toevallig" thuis ben en ingeschakeld, dan wil ik toch wel kijken, en ben ik toch redelijk betrokken bij dit "het is maar een spelletje" gebeuren.
Ik vind het mooi, ik vind sport in z'n algemeenheid mooi, maar je voelt hem natuurlijk ook wel aankomen, al was het alleen al vanwege de titel. Sport kent in dit geval, maar dat geldt ook voor de Olympische spelen, een keer zijde. Sport op zich is mooi en heeft een samensmeltende en verbindende factor, maar het heeft ook een grote financiële impact. Er gaan miljarden om in de sport, individuen die van niets tot vedette worden gebombardeerd krijgen te maken met financiële omstandigheden die ze zonder goede begeleiding eigenlijk niet dragen kunnen. Ze krijgen als vedette en ster aan het menselijk aards firmament een status, waarvoor je sterke "sport" benen moet hebben om al die weelde te kunnen dragen. De ervaring leert dan ook, mede omdat "grote" sporters om welke reden dan ook veel vaker met hun persoonlijk levensverhaal uit de anonimiteit komen, dat het leven als sporter niet alleen roze geur en maneschijn is. Persoonlijke drama's als drugs en alcohol verslaving, het bezoeken van prostituees, of verslaafd aan porno, gokken, feesten en partijen. Het willen hebben van steeds meer, steeds mooier en steeds groter, is geen uitzondering gebleken in de wereld van de "grote" sporten met het "grote" geld.

Als we even speciaal kijken naar het WK en de Olympische spelen dan zie je dat niet alleen het sporten en de verbroedering een grote rol spelen, maar met name het "grote" geld en met desastreuze impact.
Recentelijk hebben we in de media genoeg beelden mogen zien van sloppenwijken die geruimd moesten worden omdat er voor het WK grote stadions gebouwd moesten worden. Gezinnen die er al een hele leven wonen of misschien iets korter, werden verplicht om de wijk te nemen en als het niet goedschiks ging dan maar kwaadschiks en zo nodig met militair machtsvertoon. Er zijn mensen, gezinnen, hele families die lijden onder dit wereld evenement, rechten worden geschonden, maar vanwege het spektakel en het "grote" geld lijkt men graag weg te kijken van de nood die vaak ter plaatse onontkoombaar is te vinden. Mensen die leven onder erbarmelijke omstandigheden. Natuurlijk is dat ook een feit als het evenement afgelopen is, het was ook een feit voordat men besloot daar stadions neer te zetten. Het leven gaat door en of de stadions nog hun nut gaan bewijzen in de toekomst is nog maar de vraag, hoewel we inmiddels weten dat er landen zijn waarvan de toen gebouwde stadions inmiddels aan hun lot worden overgelaten en als oude maya tempels wachten om overwoekerd door een veelheid aan willekeurig vegetatie in de vergetelheid zullen geraken.

Is er een leven na het WK, is er een leven na de oranje koorts, of is het weer een moment opname gebleken en niet meer gebleken dan een opstapje naar het volgende vluchtig leeg moment. Als we het nu allemaal eens een plek proberen te geven in het kader van, eeuwigheidswaarde, wat heeft dit WK, deze oranje koorts, deze kortstondige opwekking en bevlieging gepaard gaande met zinloze geld verspilling ons persoonlijk nou gebracht? Mogen we het zien als iets vluchtigs, als een schijnbeweging van een verlangen naar: zo moet de wereld er iedere dag uitzien, qua kleur maar zeker qua samen verbindend en genietend? Kan dit klein momentje in tijd van "opperste geluk" ons meer bieden dan alleen dat? Kunnen we ons hier dagelijks mee vullen, ons mentaal en fysiek op een hoger plan brengen met een helende werking op ons zijn en op moeder aarde? Heeft een dergelijke happening de potentie van het verkrijgen van permanent geluk en kunnen we hiermee de loop van de geschiedenis, die momenteel afstevent op een catastrofe, een positieve wending geven, waar we met z'n allen naar mogen uit zien? Hebben dit soort moment ééns per vier jaar voldoende body waarmee we ons kunnen richten op een betere toekomst, of gaan we hierna over op de orde van dag en dus op dezelfde voet verder met datgene waar we voor het WK gestopt waren en blijft onze destructieve trein in volle vaart doordenderen op weg naar een zekere afgrond?

Zijn we vol genoeg van de WK koorts en heeft het inhoud genoeg waardoor we kunnen vernieuwen of hervormen, zodat de wereld een betere plaats wordt voor iedereen? Kunnen we dmv dit soort evenementen op het punt komen waarop we haat en nijd achter ons kunnen laten, en waardoor racisme, ongelijkheid, disrespect, etc... tot het verleden gaan behoren? Is het mogelijk dat we zover komen dat we pijn, verdriet, ongeluk, ziekte, eenzaamheid en zelfs de dood eindelijk de rug toe kunnen keren, achter ons kunnen laten alsof ze er nooit geweest is?
Zou een dergelijk evenement ons dit kunnen bieden, of zou het daar nooit aan kunnen voldoen en blijft de wens de vader van de gedachten en gaan we idd door, met datgene waar we voor het WK gestopt waren. De dagen met leegte vullen, met holle momenten die met een keiharde echo de toekomst blijven vullen?

Ik ben op zoek naar een koorts op aarde die van een dergelijke kwaliteit is zodat zij onze levens blijvend zullen veranderen, een evenement wat ons hervormd en vernieuwd, ons echt vol weet te maken en ons een fundament zal geven wat verder gaat dan ons aards bestaan, waarvan de echo doorklinkt tot in alle eeuwigheden.
Het WK evenement zal zich iedere vier jaar herhalen, met wat verschillen in details als enig resultaat, maar voor de rest iedere keer het zelfde zal zijn. Ik kan me niet herinneren dat een dergelijk groots evenement blijvend iets heeft veranderd op onze planeet en onder de mensen en heb dan ook niet de verwachting dat dat in de toekomst anders zal zijn.

 Meer dan tweeduizend jaar geleden is Christus gestorven aan het kruis, als offer voor de mens, met als doel de mens vrij te kopen van zonde en schuld, waardoor de relatie met de Bron van leven weer hersteld zou worden. Dit was de voorloper van een koorts die tijdens een groots evenement tot uitbarsting zou komen en zijn weerga niet zou kennen.
De uitstorting van de Heilige Geest tijdens Pinksteren, meer dan tweeduizend jaar geleden heeft een hervorming en vernieuwing  in het denken en doen teweeg gebracht van een kleine groep mensen die deze uitstorting dmv hun getuigenis wereldkundig hebben gemaakt en ook over de gehele aarde verspreid hebben. Deze Heilige Geest woont vanaf dat moment in de wedergeboren mens, en heeft tijdens die uitstorting, zijn weg gevonden naar vele harten. Miljarden mensen zijn sindsdien bevangen door deze koorts en delen graag met andere wat een verandering dit voor hun leven kan betekenen met een toekomst perspectief die door zal gaan tot in alle eeuwigheden.

Door deze koorts, die ons leven ipv hol alleen maar voller maakt zijn wij koningskinderen geworden, met als prijs het eeuwige burgerschap van een eeuwig koninkrijk waar Jezus als Heer van de Legermachten troont, en omdat zijn troon onder ons zal zijn, zal Hij zelf in hoogst eigen persoon onder ons wonen. Wat mij betreft is dit een prijs die ver boven het WK bokaal of Olympisch goud uit zal stijgen, het vergankelijk zal door de werking en inwoning van de Heilige Geest veranderd worden in het onvergankelijke. Ons leven zal gevuld worden met het enige onvergankelijke wat G'd ons dagelijks geeft en dat is liefde Zijn liefde voor de noodlijdende mens die ooit gevangene was in een wereld gedoemd om te onder te gaan. Onderdeel van die prijs is; "Zie ik maak alles nieuw" zegt de Heere van de legermachten.

"En ik zag een nieuwe hemel en een nieuwe aarde, want de eerste hemel en de eerste aarde waren voorbijgegaan. En de zee was er niet meer. En ik, Johannes, zag de heilige stad, het nieuwe Jeruzalem, neerdalen van God uit de hemel, gereedgemaakt als een bruid die voor haar man sierlijk gemaakt is. En ik hoorde een luide stem uit de hemel zeggen: Zie, de tent van God is bij de mensen en Hij zal bij hen wonen, en zij zullen Zijn volk zijn, en God Zelf zal bij hen zijn en hun God zijn. En God zal alle tranen van hun ogen afwissen, en de dood zal er niet meer zijn; ook geen rouw, jammerklacht of moeite zal er meer zijn. Want de eerste dingen zijn voorbijgegaan. En Hij Die op de troon zit, zei: Zie, Ik maak alle dingen nieuw. En Hij zei tegen mij: Schrijf, want deze woorden zijn waarachtig en betrouwbaar." Openb. 21: 1-5




Reacties

Populaire posts