de Shabbat, een dag van rust, een geheiligde en gezegende dag.
G'd had ten tijde van de schepping een dag apart gezet om te rusten. De bijbel “zegt” in Genesis 2: 2,3; “Toen God op de zevende dag Zijn werk, dat Hij gemaakt had, voltooid had, rustte Hij op de zevende dag van al Zijn werk, dat Hij gemaakt had. En God zegende de zevende dag en heiligde die, want daarop rustte Hij van al Zijn werk, dat God schiep door het te maken.”
Op die dag werd er niet gewerkt, die dag was geheiligd door niet de minste, maar de meerdere onder ons of beter gezegd boven ons. G'd, de Heer van de legermachten stopte met werk, ruste op de zevende dag, heiligde die dag en zegende die dag. Hebben we het hier dan over een bijzondere dag of hebben we het hier over een bijzondere dag. Ben ik nou zo slim of zijn jullie nou zo dom :-).
Geen werk werd er verricht op de zevende dag, tegenwoordig zouden we kunnen zeggen; er werd niets gedaan om onszelf in onderhoud te voorzien, er werd geen handel gedreven er werd geen hout gesprokkeld (voor levensonderhoud), er werd geen manna vergaart, er werd niets gedaan in die context op die heilige en gezegende rustdag.
Als G'd zegt spring, dan zou onze reactie moeten zijn: hoe hoog Heer. Als G'd zegt rust dan zou onze reactie moeten zijn: hoe lang Heer. De sabbat was gemaakt om de mens en niet de mens om de sabbat, het was G'ds cadeau aan ons. Een heilige dag, een gezegende dag van rust.
Rust betekend: relaxatie of rust, ongemoeide, vrije of ontspannen toestand
Stop met je dagelijkse activiteiten, parkeer alles wat niets te maken heeft met rust.
Maar wat doe ik dan op deze dag die voor mij gemaakt is. Wat doe ik met die heilige en gezegende status. Het komt op mij over dat die rust niet zomaar rust is, maar ergens een aantal diepere lagen toegekend wordt, een paar extra dimensies, dimensies die mij persoonlijk prikkelen en triggeren, wat tot nadenken of overdenken stemt.
Op die dag werd er niet gewerkt, die dag was geheiligd door niet de minste, maar de meerdere onder ons of beter gezegd boven ons. G'd, de Heer van de legermachten stopte met werk, ruste op de zevende dag, heiligde die dag en zegende die dag. Hebben we het hier dan over een bijzondere dag of hebben we het hier over een bijzondere dag. Ben ik nou zo slim of zijn jullie nou zo dom :-).
Geen werk werd er verricht op de zevende dag, tegenwoordig zouden we kunnen zeggen; er werd niets gedaan om onszelf in onderhoud te voorzien, er werd geen handel gedreven er werd geen hout gesprokkeld (voor levensonderhoud), er werd geen manna vergaart, er werd niets gedaan in die context op die heilige en gezegende rustdag.
Als G'd zegt spring, dan zou onze reactie moeten zijn: hoe hoog Heer. Als G'd zegt rust dan zou onze reactie moeten zijn: hoe lang Heer. De sabbat was gemaakt om de mens en niet de mens om de sabbat, het was G'ds cadeau aan ons. Een heilige dag, een gezegende dag van rust.
Rust betekend: relaxatie of rust, ongemoeide, vrije of ontspannen toestand
Stop met je dagelijkse activiteiten, parkeer alles wat niets te maken heeft met rust.
Maar wat doe ik dan op deze dag die voor mij gemaakt is. Wat doe ik met die heilige en gezegende status. Het komt op mij over dat die rust niet zomaar rust is, maar ergens een aantal diepere lagen toegekend wordt, een paar extra dimensies, dimensies die mij persoonlijk prikkelen en triggeren, wat tot nadenken of overdenken stemt.
Heilig betekend: 1) Deugdzaam 2) Dierbaar 3) Gecanoniseerd 4) Gemeend 5) Glorierijk 6) Godsdienstig 7) Geestelijk volmaakt 8) Gelovig 9) Gewijd 10) Hemelsgezind 11) Onzondig 12) Onaanraakbaar 13) Onaantastbaar 14) Onschendbaar taboe (crypt.) 15) Sanctus 16) Sacrosanct 17) Serieus 18) Sacraal 19) Verheerlijkt 20) Verheven 21) Vereerd 22) Vroom
De definitie die mij persoonlijk het meest aanspreekt zijn: deugdzaam, glorierijk, onaanraakbaar, verheven, vereerd. Waarom het mij het meest aanspreekt is, omdat het iets zegt van mijn G'd. Althans het beeld wat G'd bij mij oproept als ik Hem tegenkom in Zijn woord, als ik Hem ontmoet in de Persoon Jezus en de Persoon Heilige Geest.
Hoe ga ik nu als gevallen en zondig mens, maar gered door Jezus Christus, om met die sabbat. Hoe wil G'd nu dat ik die dag die Hij ingesteld heeft als heilige en gezegende rustdag beleef.
Om te beginnen wil Hij dat wij rusten en niets doen wat we dagelijks, doordeweeks te doen hebben.
We stoppen met werken, we stoppen met tot stand brengen, met onderhouden van..., met in het zweet des aanschijns ons “brood” verdienen, handel drijven, bakken en koken, autowassen, huis schilderen, onkruid wieden, ramen lappen, bedden verschonen, boodschappen doen of te wel manna verzamelen, we horen te stoppen met niet rusten, stoppen met druk, druk, druk zijn of druk doen :-)
Wat blijft er dan over voor die dag om wel te doen of te mogen doen? Wat is er nu wel geoorloofd?
Om te beginnen is rust het uitgangspunt van deze heilige en gezegende dag. Of rust niets doen is, totaal niets doen, is een vraag die onderwerp van discussie kan en mag zijn. De discipelen kregen de opdracht van Jezus om te wachten in Jeruzalem tot dat de Heilige Geest over hen zou komen. Wachten is niet een synoniem voor niets doen, achterover in je luie stoel gaan zitten en (af)wachten tot er iets gaat gebeuren vanuit het niets. Wachten kan je op een hele dynamische manier doen, je kan dat op een voorbereidende manier doen, bijvoorbeeld studerend, biddend of aanbiddend. Als je wacht tot je honger krijgt en je hebt tijdens dat wachten je niet voorbereid op de maaltijd die er moet komen, dan kan het wel eens zijn je voor een lege foerage of koelkast komt te staan. Wachten op iets vraagt dynamiek, activiteiten en energie verbruik.
De definitie die mij persoonlijk het meest aanspreekt zijn: deugdzaam, glorierijk, onaanraakbaar, verheven, vereerd. Waarom het mij het meest aanspreekt is, omdat het iets zegt van mijn G'd. Althans het beeld wat G'd bij mij oproept als ik Hem tegenkom in Zijn woord, als ik Hem ontmoet in de Persoon Jezus en de Persoon Heilige Geest.
Hoe ga ik nu als gevallen en zondig mens, maar gered door Jezus Christus, om met die sabbat. Hoe wil G'd nu dat ik die dag die Hij ingesteld heeft als heilige en gezegende rustdag beleef.
Om te beginnen wil Hij dat wij rusten en niets doen wat we dagelijks, doordeweeks te doen hebben.
We stoppen met werken, we stoppen met tot stand brengen, met onderhouden van..., met in het zweet des aanschijns ons “brood” verdienen, handel drijven, bakken en koken, autowassen, huis schilderen, onkruid wieden, ramen lappen, bedden verschonen, boodschappen doen of te wel manna verzamelen, we horen te stoppen met niet rusten, stoppen met druk, druk, druk zijn of druk doen :-)
Wat blijft er dan over voor die dag om wel te doen of te mogen doen? Wat is er nu wel geoorloofd?
Om te beginnen is rust het uitgangspunt van deze heilige en gezegende dag. Of rust niets doen is, totaal niets doen, is een vraag die onderwerp van discussie kan en mag zijn. De discipelen kregen de opdracht van Jezus om te wachten in Jeruzalem tot dat de Heilige Geest over hen zou komen. Wachten is niet een synoniem voor niets doen, achterover in je luie stoel gaan zitten en (af)wachten tot er iets gaat gebeuren vanuit het niets. Wachten kan je op een hele dynamische manier doen, je kan dat op een voorbereidende manier doen, bijvoorbeeld studerend, biddend of aanbiddend. Als je wacht tot je honger krijgt en je hebt tijdens dat wachten je niet voorbereid op de maaltijd die er moet komen, dan kan het wel eens zijn je voor een lege foerage of koelkast komt te staan. Wachten op iets vraagt dynamiek, activiteiten en energie verbruik.
Rusten kan je ook op die manier doen, rusten is niet per definitie synoniem voor totaal geen activiteit. Kijk naar je lichaam als je in ruste bent, je kiest voor een sabbatical of een retraite, dat wil dan niet zeggen dat je hart en ademhaling inclusief heel veel andere processen stoppen met werken. Rusten betekend, zet de versnelling een flink stuk lager, kalm aan doen, zeggen ze in Twente.
Voor de sabbat geldt specifiek dat we ons niet bezig houden met alles wat met werk te maken heeft, met onszelf in onderhoud te voorzien, handel drijven, ruilmiddelen op die dag inzetten, bijvoorbeeld een parkeerplaats voor een ruilmiddel, een plek in de bus voor een ruilmiddel, broodkopen met een ruilmiddel, etc...
Niet werken maar ook een ander niet voor jou laten werken is het devies van de Heer van de legermachten voor deze dag. Laat het een dag van rust en aanbidding zijn. Want tijdens onze rust, tijdens het veel vrije tijd hebben, kunnen we op een dynamische manier deze dag in vullen.
Als onze sabbatrust nou per definitie betekend dat wij doen wat G'd doet, dan zou het zo maar eens kunnen zijn dat onze rust een synoniem voor getuigen is. Als G'd rust nadat Hij alles geschapen heeft en daar een getuigenis voor aflegt, en als ik als Zijn kroonstuk van de schepping ook rust dan getuig ik van Hem als Schepper.
Als ik getuig van G'd als de schepper van hemel en aarde, van Hem getuig als mijn Schepper, dan breng ik hem de eer die Hem toekomt. Tevens getuig ik van het feit dat ik hier niet ben door een toevallige samenloop van een alles vernietigende oerknal, maar dat ik hier ben met een reden.
Mijn sabbat is mijn getuigenis dat de G'd van de legermachten, mijn G'd, Schepper is van hemel en aarde. Als G'd de Schepper is van hemel en aarde dan ben ik Zijn kind, dan is Hij mijn Vader.
Na het vierde gebod, waarin G'd zegt dat Hij Schepper is van hemel en aarde, dat er niet gewerkt mag worden en een volledige rust moet zijn, komt het vijfde gebod. Eer uw vader en uw moeder.
G'd is mijn echte Vader en Moeder, Hij is mijn Bron van Leven, Mijn begin en Mijn einde. Hij wil geëerd en aanbeden worden. Een betere opvolging van het vierde gebod is er niet.
“Vreest G'd en geeft Hem eer, want het uur van Zijn oordeel is gekomen, en aanbid Hem die hemel, aarde, zee en waterbronnen gemaakt heeft.” Openbaring 14: 7
Voor de sabbat geldt specifiek dat we ons niet bezig houden met alles wat met werk te maken heeft, met onszelf in onderhoud te voorzien, handel drijven, ruilmiddelen op die dag inzetten, bijvoorbeeld een parkeerplaats voor een ruilmiddel, een plek in de bus voor een ruilmiddel, broodkopen met een ruilmiddel, etc...
Niet werken maar ook een ander niet voor jou laten werken is het devies van de Heer van de legermachten voor deze dag. Laat het een dag van rust en aanbidding zijn. Want tijdens onze rust, tijdens het veel vrije tijd hebben, kunnen we op een dynamische manier deze dag in vullen.
Als onze sabbatrust nou per definitie betekend dat wij doen wat G'd doet, dan zou het zo maar eens kunnen zijn dat onze rust een synoniem voor getuigen is. Als G'd rust nadat Hij alles geschapen heeft en daar een getuigenis voor aflegt, en als ik als Zijn kroonstuk van de schepping ook rust dan getuig ik van Hem als Schepper.
Als ik getuig van G'd als de schepper van hemel en aarde, van Hem getuig als mijn Schepper, dan breng ik hem de eer die Hem toekomt. Tevens getuig ik van het feit dat ik hier niet ben door een toevallige samenloop van een alles vernietigende oerknal, maar dat ik hier ben met een reden.
Mijn sabbat is mijn getuigenis dat de G'd van de legermachten, mijn G'd, Schepper is van hemel en aarde. Als G'd de Schepper is van hemel en aarde dan ben ik Zijn kind, dan is Hij mijn Vader.
Na het vierde gebod, waarin G'd zegt dat Hij Schepper is van hemel en aarde, dat er niet gewerkt mag worden en een volledige rust moet zijn, komt het vijfde gebod. Eer uw vader en uw moeder.
G'd is mijn echte Vader en Moeder, Hij is mijn Bron van Leven, Mijn begin en Mijn einde. Hij wil geëerd en aanbeden worden. Een betere opvolging van het vierde gebod is er niet.
“Vreest G'd en geeft Hem eer, want het uur van Zijn oordeel is gekomen, en aanbid Hem die hemel, aarde, zee en waterbronnen gemaakt heeft.” Openbaring 14: 7
Reacties
Een reactie posten