genesis 2: de schepping van de mens (2)
Het had nog niet geregend op de aarde. Twee redenen waarom er nog geen veldgewas en veldstruiken waren. De aardbodem werd bevochtigd door een damp en er waren nog geen mensen om de aardbodem te bewerken.
Als we later in de bijbel lezen over de zondvloed, dan kunnen we hier nu lezen dat regen op zich geen onbekend fenomeen was, G'd geeft zelf aan dat het nodig was om gewassen en struiken op te laten komen. Regen was niet slecht, regen is niet verkeerd, juist het tegenovergestelde. Met dit in mijn achterhoofd kan ik mij ook wel een beeld vormen bij het feit dat de prediking van Noach in die zin weinig impact had. De grote en de ernst van deze rampspoed werd waarschijnlijk gebagatelliseerd, want regen kende men in die tijd als iets positiefs, daar konden ze de vruchten van plukken om het zo maar eens te zeggen. Tenslotte bracht het veldgewas en veldstruiken voort en dat voorzag hen in hun onderhoud.
De mens was nodig volgens dit hoofdstuk om de aarde te bewerken. Nog niet in het zweet werken, dat was niet aan de orde, tenslotte was alles wat G'd gemaakt had goed, maar G'd had voor de mens in de planning om over alles heerschappij te voeren, om voor alles te zorgen. Geen onderdrukking maar zorg hebben voor. Om de mens welkom te heten maakt G'd naast alles wat Hij al gemaakt had, naast al het moois en al het goede, een hof in Eden, in het oosten. Dat zou zijn thuis worden, de plek waar de mens zou wonen, een plek waar ze dagelijks G'd zouden ontmoeten in de avondkoelte. Een mooie hof, met allerlei bomen die het speeksel in je mond direct activeerde bij de aanblik. Het was begerenswaardig om te zien, hebben, hebben, hebben.
Maar er stonden nog twee bomen, die ene was de boom des Levens in het midden van de hof, laten we die boom het centrum van het leven van de mens noemen en die andere boom van de kennis van goed en kwaad.
De eerste boom die zie ik zelf wel zitten. Mooie boom, begerenswaardig en het geeft Leven. Op mij komt het over als een boom met vruchten die mij direct linken aan de Schepper. Alle bomen diende tot voedsel maar deze was blijkbaar ook nodig, die diende tot Leven. Zoiets als; niet van alle vruchten in de hof zal de mens leven, maar zeker van de vrucht waar het "G'ddelijk" Leven in zit. Het G'ddelijk leven in het centrum van je bestaan. Ik vind het een mooie gedachte.
Die andere boom was hele andere koek, een boom die kennis zou verschaffen over goed en kwaad? Lijkt me op het eerste oog geen verkeerde boom, niets mis mee. Volgens mij had G'd alles goed gemaakt, deze boom was ook begerenswaardig en je kon er kennis door verkrijgen, ik zeg in the pocket. Maar we mochten er niet aankomen, die boom was door G'd in de ban gedaan.
Wat een hof, het plaatje wordt steeds mooier, want de hof kende ook nog een aantal mooie rivieren. De hoofdrivier had zijn oorsprong in de hof zelf de Pison de Gihon, de Tigris en de Eufraat die hadden hun oorspong in deze rivier zonder naam. Als we de rivieren opzoeken via dr. Google dan krijgen we dit als resultaat: De Eufraat begint in noordoost Turkije en stroomt via Syrië naar Irak. De vraag of dit de Eufraat is die in de hof zijn oorsprong had valt ernstig te betwijfelen gegeven het feit dat de zondvloed in mijn perceptie niet veel herkenbaarst had achtergelaten. Aardverschuivingen, gigantische kloven maar ook hoge nieuwe aardlagen hebben denk ik mede het nieuwe aard beeld bepaald. Wat we wel weten is dat de hof in het oosten was. De nieuwe Eufraat zal genoemd zijn vanwege het feit dat men de oude, de eerste Eufraat, uit de verhalen van Adam gekend heeft. Dus het zou zo maar kunnen dat het toch ergens bij elkaar in de buurt heeft gelegen. Enige tijd na de zondvloed trokken de mensen naar het oosten, dus wellicht was Noach met zijn boot behoorlijk uit koers geraakt. De berg Ararat ligt natuurlijk ook in het oosten en zijn ze dus daarna nog oostelijker gegaan.
Adam is als heerser gesteld over alles en G'd brengt zowel de dieren als de vogels bij hem om te zien hoe hij ze noemen zou. Bij Adam krijgen ze een identiteit, en kunnen ze aangesproken worden.
Mannetjes en vrouwtjes komen langs en dat laat hem niet onberoerd. Adam is alleen, hij mist wat bij de aanblik van al die mannetjes en vrouwtjes dieren en vogels die bij hem langs komen en Adam verdient ook een vrouw, een hulp die bij hem past.
Als we later in de bijbel lezen over de zondvloed, dan kunnen we hier nu lezen dat regen op zich geen onbekend fenomeen was, G'd geeft zelf aan dat het nodig was om gewassen en struiken op te laten komen. Regen was niet slecht, regen is niet verkeerd, juist het tegenovergestelde. Met dit in mijn achterhoofd kan ik mij ook wel een beeld vormen bij het feit dat de prediking van Noach in die zin weinig impact had. De grote en de ernst van deze rampspoed werd waarschijnlijk gebagatelliseerd, want regen kende men in die tijd als iets positiefs, daar konden ze de vruchten van plukken om het zo maar eens te zeggen. Tenslotte bracht het veldgewas en veldstruiken voort en dat voorzag hen in hun onderhoud.
De mens was nodig volgens dit hoofdstuk om de aarde te bewerken. Nog niet in het zweet werken, dat was niet aan de orde, tenslotte was alles wat G'd gemaakt had goed, maar G'd had voor de mens in de planning om over alles heerschappij te voeren, om voor alles te zorgen. Geen onderdrukking maar zorg hebben voor. Om de mens welkom te heten maakt G'd naast alles wat Hij al gemaakt had, naast al het moois en al het goede, een hof in Eden, in het oosten. Dat zou zijn thuis worden, de plek waar de mens zou wonen, een plek waar ze dagelijks G'd zouden ontmoeten in de avondkoelte. Een mooie hof, met allerlei bomen die het speeksel in je mond direct activeerde bij de aanblik. Het was begerenswaardig om te zien, hebben, hebben, hebben.
Maar er stonden nog twee bomen, die ene was de boom des Levens in het midden van de hof, laten we die boom het centrum van het leven van de mens noemen en die andere boom van de kennis van goed en kwaad.
De eerste boom die zie ik zelf wel zitten. Mooie boom, begerenswaardig en het geeft Leven. Op mij komt het over als een boom met vruchten die mij direct linken aan de Schepper. Alle bomen diende tot voedsel maar deze was blijkbaar ook nodig, die diende tot Leven. Zoiets als; niet van alle vruchten in de hof zal de mens leven, maar zeker van de vrucht waar het "G'ddelijk" Leven in zit. Het G'ddelijk leven in het centrum van je bestaan. Ik vind het een mooie gedachte.
Die andere boom was hele andere koek, een boom die kennis zou verschaffen over goed en kwaad? Lijkt me op het eerste oog geen verkeerde boom, niets mis mee. Volgens mij had G'd alles goed gemaakt, deze boom was ook begerenswaardig en je kon er kennis door verkrijgen, ik zeg in the pocket. Maar we mochten er niet aankomen, die boom was door G'd in de ban gedaan.
Wat een hof, het plaatje wordt steeds mooier, want de hof kende ook nog een aantal mooie rivieren. De hoofdrivier had zijn oorsprong in de hof zelf de Pison de Gihon, de Tigris en de Eufraat die hadden hun oorspong in deze rivier zonder naam. Als we de rivieren opzoeken via dr. Google dan krijgen we dit als resultaat: De Eufraat begint in noordoost Turkije en stroomt via Syrië naar Irak. De vraag of dit de Eufraat is die in de hof zijn oorsprong had valt ernstig te betwijfelen gegeven het feit dat de zondvloed in mijn perceptie niet veel herkenbaarst had achtergelaten. Aardverschuivingen, gigantische kloven maar ook hoge nieuwe aardlagen hebben denk ik mede het nieuwe aard beeld bepaald. Wat we wel weten is dat de hof in het oosten was. De nieuwe Eufraat zal genoemd zijn vanwege het feit dat men de oude, de eerste Eufraat, uit de verhalen van Adam gekend heeft. Dus het zou zo maar kunnen dat het toch ergens bij elkaar in de buurt heeft gelegen. Enige tijd na de zondvloed trokken de mensen naar het oosten, dus wellicht was Noach met zijn boot behoorlijk uit koers geraakt. De berg Ararat ligt natuurlijk ook in het oosten en zijn ze dus daarna nog oostelijker gegaan.
Adam is als heerser gesteld over alles en G'd brengt zowel de dieren als de vogels bij hem om te zien hoe hij ze noemen zou. Bij Adam krijgen ze een identiteit, en kunnen ze aangesproken worden.
Mannetjes en vrouwtjes komen langs en dat laat hem niet onberoerd. Adam is alleen, hij mist wat bij de aanblik van al die mannetjes en vrouwtjes dieren en vogels die bij hem langs komen en Adam verdient ook een vrouw, een hulp die bij hem past.
Adam wordt in slaap gebracht (de eerste narcose uit de geschiedenis?) G'd als Heelmeester en dokter verricht zelf de eerste chirurgische ingreep en gebruikt een rib om voor Adam een vrouw te bouwen, misschien wel de eerste echte kloon. Dit is been van mijn been en vlees van mijn vlees ze heet geen man maar zal mannin genoemd worden.
Een aantal theorieën doen de ronde waarom Eva uit de rib is genomen en waarom niet uit het hoofd of de voet. Dit zou nl haar gelijkheid met de man moeten bemetaforiseren :-). Zelf ben ik een andere mening toegedaan. Hoewel de Schepper in staat is oneindig veel meer te doen dan wij bidden of beseffen denk ik dat G'd gebruik gemaakt heeft van de bouw van de mens, van zijn karakteristieken, van zijn unieke architectonische constructie. Een rib (de zwevende) kunnen we missen zonder dat dit enig afbreuk doet aan het lijf. Als Eva gemaakt zou zijn van een oor dan had dat consequenties voor zijn horen, als G'd een teen had genomen had dat ernstige consequenties voor zijn lopen en balans gehad. G'd kiest een strategisch en technisch verantwoorde plek om de vrouw uit voort te laten komen en wie kent de mens beter dan zijn eigen Maker!
Hoe het ook zij, Adam is heel erg blij met zijn vrouw, met zijn maatje mijn zijn, letterlijke zielsverwant en zo hoort het ook te zijn, je vrouw, je partner zoals het van af het begin is bedoeld is, is je zielsverwant een deel van jezelf en zo behandel je elkaar ook.
Je koestert elkaar heb zorg voor elkaar met liefde en respect. De één is niet boven de ander gesteld en dat kan ook niet je bent uit het zelfde "hout" gesneden. Haar gelijkwaardigheid ontkennen is jezelf in diskrediet brengen, haar minachten is jezelf minachten. Als het haar slecht gaat door jou toedoen dan gaat het jou ook slecht en als het het haar goed gaat door jou toedoen dan gaat het jou ook goed. Als je haar liefde bewijst dan bewijs je jezelf liefde als je haar respect betoont, betoon je jezelf respect.
Hiermee vervullen wij de wet van de natuur, hiermee vervul wij de wet van liefde. Een wet die ten grondslag lag aan de gehele schepping. G'd is liefde en heeft de enorme behoefte deze te delen. Als G'ds Geest in jouw woont zal ook die eigenschap jouw leven groeiend gaan domineren.
Gelaten 5:22, De vrucht van de Geest is echter: liefde, blijdschap, vrede, geduld, vriendelijkheid, goedheid, geloof, zachtmoedigheid, zelfbeheersing. Dit is G'ds weg uitgelegd, ontvouwen, hierin ontmoet je G'd, hierin zie je G'ds karakter.
El HaShamayim - De God Van De Hemel
Een aantal theorieën doen de ronde waarom Eva uit de rib is genomen en waarom niet uit het hoofd of de voet. Dit zou nl haar gelijkheid met de man moeten bemetaforiseren :-). Zelf ben ik een andere mening toegedaan. Hoewel de Schepper in staat is oneindig veel meer te doen dan wij bidden of beseffen denk ik dat G'd gebruik gemaakt heeft van de bouw van de mens, van zijn karakteristieken, van zijn unieke architectonische constructie. Een rib (de zwevende) kunnen we missen zonder dat dit enig afbreuk doet aan het lijf. Als Eva gemaakt zou zijn van een oor dan had dat consequenties voor zijn horen, als G'd een teen had genomen had dat ernstige consequenties voor zijn lopen en balans gehad. G'd kiest een strategisch en technisch verantwoorde plek om de vrouw uit voort te laten komen en wie kent de mens beter dan zijn eigen Maker!
Hoe het ook zij, Adam is heel erg blij met zijn vrouw, met zijn maatje mijn zijn, letterlijke zielsverwant en zo hoort het ook te zijn, je vrouw, je partner zoals het van af het begin is bedoeld is, is je zielsverwant een deel van jezelf en zo behandel je elkaar ook.
Je koestert elkaar heb zorg voor elkaar met liefde en respect. De één is niet boven de ander gesteld en dat kan ook niet je bent uit het zelfde "hout" gesneden. Haar gelijkwaardigheid ontkennen is jezelf in diskrediet brengen, haar minachten is jezelf minachten. Als het haar slecht gaat door jou toedoen dan gaat het jou ook slecht en als het het haar goed gaat door jou toedoen dan gaat het jou ook goed. Als je haar liefde bewijst dan bewijs je jezelf liefde als je haar respect betoont, betoon je jezelf respect.
Hiermee vervullen wij de wet van de natuur, hiermee vervul wij de wet van liefde. Een wet die ten grondslag lag aan de gehele schepping. G'd is liefde en heeft de enorme behoefte deze te delen. Als G'ds Geest in jouw woont zal ook die eigenschap jouw leven groeiend gaan domineren.
Gelaten 5:22, De vrucht van de Geest is echter: liefde, blijdschap, vrede, geduld, vriendelijkheid, goedheid, geloof, zachtmoedigheid, zelfbeheersing. Dit is G'ds weg uitgelegd, ontvouwen, hierin ontmoet je G'd, hierin zie je G'ds karakter.
El HaShamayim - De God Van De Hemel
Reacties
Een reactie posten