jesaja 13: G'ds sierraad of sodom en gomorra?
"Ik heb mijn bevelen gegeven aan het volk dat Ik heb uitgekozen. Ik heb mijn helden de opdracht gegeven Babel voor Mij te straffen. Ze juichen van blijdschap over mijn kracht."
.jpg)
Babel gaat ten onder, daar bestaat geen misverstand over.
Het Babel ten tijde van Daniel en Jesaja, kreeg in een visioen te weten dat ze opgevolgd zouden worden door een ander volk. Daniel legde een droom uit van Nebukadnezar over een groot beeld wat hij gezien had. U o koning bent dat gouden hoofd, maar na u zal er een ander koning komen komen.
De geschiedenis heeft ons geleerd dat dit ook werkelijk heeft plaatsgevonden. Het rijk van Babel heeft plaats moeten maken voor het rijk van de Meden en de Perzen.
De reden waarom Babel plaats moest maken voor het volgende koningschap wordt helder geduid.
Het koningschap werd overgenomen vanwege hun zonden, haar slechtheid, goddeloosheid en ongerechtigheid. Toen Belsazar koning was over Babel, vierde zijn lusten, hoererij, afgoden aanbidding en hoogmoed, hoogtij in dat land. Belsazar liet zelfs de geheiligde attributen uit de tempel van Israel halen om op die manier minachting te betonen aan de G'd van Israël. De G'd van Abraham, Izak en Jakob was toch echt wel een maatje te groot voor hem. Door zijn arrogante houding, zijn afwijzen van G'd die hij via zijn opa Nebukadnezar had leren kennen, opende hij de deur voor satan om zijn verwoestend en verderfelijk werk te bezegelen.
Babel staat model voor de wereld. Het volk van Israel had blijkbaar een zelfde levensstijl er op na gehouden en werden wellicht derhalve naar een land afgevoerd waar ze geen verschil meer zagen tussen hun eigen doen en laten en tussen die van Babel, de wereld. Dat moet toch een eye opener zijn geweest?
Ook vandaag de dag zien we steeds meer wereldse invloeden de kerk binnen komen, met allerlei legalistische argumenten waarom we in de kerk de dingen doen de we doen.
Onze eigen afgoden brengen we in G'ds dienst, onze arrogante houding die we naar elkaar uitstralen is binnen de kerk van het zelfde laken een pak als buiten de kerk. Liefde wordt veel gepredikt maar weinig tot niet beoefend, apathie is leesbaar in de houding en de ogen van de mensen, die soms in volledige anonimiteit een dienst bij wonen. Het is niet meer G'd die wij zoeken, het is niet meer Jezus die het hoofd van de gemeente is en het is al helemaal niet meer Jezus die de gemeente mag aanvoeren.
Laten we wel zijn, G'd rekent af met zonde en met alles wat er mee te maken heeft. Verlossing gaat verder dan alleen verlossing. Geloven gaat verder dan alleen geloven. Jacobus leert ons dat geloof zonder werken dood is. Als iets niet werkt dan schrijven wij het af en dan doen we het weg, omdat het geen nut heeft. Als geloof niet werkt dan zal geloof afsterven en afgeschreven worden en uiteindelijk weggedaan. Onze redding is ons geloof in het offer van Jezus Christus. Onze overtuiging is dat wij dit offer nodig hebben omdat er anders geen redding mogelijk is. Het is daarom van essentieel belang om onze overtuiging te volgen en handen en voeten te geven. Wij worden door G'ds Geest overtuigd van de kracht van het offer en van het bloed. De kracht zit hem in de liefde die er aan ten grondslag ligt. De focus ligt te vaak en ten onrechte op het offer alleen, waardoor wij ondoordacht voorbij gaan aan de reden waarom Jezus zich heeft gegeven, waarom G'd Zijn Zoon stuurde naar deze aarde.
G'd zelf wilde zich verzoenen met de wereld omdat Hij van ons houdt. Die liefde legt Hij ook in ons hart, om van G'd te houden, van onszelf te houden en van onze naasten en dus ook onze vijanden.
Als G'd niet die prominente alles overheersende plaats krijgt in ons leven, dan zijn wij Hem niet waardig. Elke open plek waar wij aan vast houden in ons leven, daar geeft satan als vanouds en als vanzelf invulling aan. Als ons geloof niet werkt dan werkt satan wel door ons.
Onze christelijk wandel, is een wandel van groei op weg naar een leven die qua wil en intentie honderdprocent gericht is op G'd. Dat zal een overwinnend leven zijn die niet vrij is van fouten en gebreken, maar groeiend in de liefde en de eenheid van de Heer. Dezelfde eenheid die bestond tussen onze broer Jezus en Zijn en dus ook onze Hemelse Vader.
Ons leven, is dat gelijk aan Babel of is ons leven gelijk aan Jezus en Zijn gemeente? Hebben we de wereld achter ons gelaten en het vlees met zijn hartstochten gekruisigd of laten wij ons leiden in ons dagelijks leven en binnen de kerk door de "vleespotten" (afgoden) van Egypte?
"Ik ga de wereld straffen voor zijn slechtheid. Ik ga de mensen die zich niets van Mij aantrekken, vernietigen. Ik zal een einde maken aan de trots van die eigenwijze mensen. De machtige, wrede heersers zullen voor Mij moeten buigen."
Babel gaat ten onder, daar bestaat geen misverstand over.
Het Babel ten tijde van Daniel en Jesaja, kreeg in een visioen te weten dat ze opgevolgd zouden worden door een ander volk. Daniel legde een droom uit van Nebukadnezar over een groot beeld wat hij gezien had. U o koning bent dat gouden hoofd, maar na u zal er een ander koning komen komen.
De geschiedenis heeft ons geleerd dat dit ook werkelijk heeft plaatsgevonden. Het rijk van Babel heeft plaats moeten maken voor het rijk van de Meden en de Perzen.
De reden waarom Babel plaats moest maken voor het volgende koningschap wordt helder geduid.
Het koningschap werd overgenomen vanwege hun zonden, haar slechtheid, goddeloosheid en ongerechtigheid. Toen Belsazar koning was over Babel, vierde zijn lusten, hoererij, afgoden aanbidding en hoogmoed, hoogtij in dat land. Belsazar liet zelfs de geheiligde attributen uit de tempel van Israel halen om op die manier minachting te betonen aan de G'd van Israël. De G'd van Abraham, Izak en Jakob was toch echt wel een maatje te groot voor hem. Door zijn arrogante houding, zijn afwijzen van G'd die hij via zijn opa Nebukadnezar had leren kennen, opende hij de deur voor satan om zijn verwoestend en verderfelijk werk te bezegelen.
Babel staat model voor de wereld. Het volk van Israel had blijkbaar een zelfde levensstijl er op na gehouden en werden wellicht derhalve naar een land afgevoerd waar ze geen verschil meer zagen tussen hun eigen doen en laten en tussen die van Babel, de wereld. Dat moet toch een eye opener zijn geweest?
Ook vandaag de dag zien we steeds meer wereldse invloeden de kerk binnen komen, met allerlei legalistische argumenten waarom we in de kerk de dingen doen de we doen.
Onze eigen afgoden brengen we in G'ds dienst, onze arrogante houding die we naar elkaar uitstralen is binnen de kerk van het zelfde laken een pak als buiten de kerk. Liefde wordt veel gepredikt maar weinig tot niet beoefend, apathie is leesbaar in de houding en de ogen van de mensen, die soms in volledige anonimiteit een dienst bij wonen. Het is niet meer G'd die wij zoeken, het is niet meer Jezus die het hoofd van de gemeente is en het is al helemaal niet meer Jezus die de gemeente mag aanvoeren.
Laten we wel zijn, G'd rekent af met zonde en met alles wat er mee te maken heeft. Verlossing gaat verder dan alleen verlossing. Geloven gaat verder dan alleen geloven. Jacobus leert ons dat geloof zonder werken dood is. Als iets niet werkt dan schrijven wij het af en dan doen we het weg, omdat het geen nut heeft. Als geloof niet werkt dan zal geloof afsterven en afgeschreven worden en uiteindelijk weggedaan. Onze redding is ons geloof in het offer van Jezus Christus. Onze overtuiging is dat wij dit offer nodig hebben omdat er anders geen redding mogelijk is. Het is daarom van essentieel belang om onze overtuiging te volgen en handen en voeten te geven. Wij worden door G'ds Geest overtuigd van de kracht van het offer en van het bloed. De kracht zit hem in de liefde die er aan ten grondslag ligt. De focus ligt te vaak en ten onrechte op het offer alleen, waardoor wij ondoordacht voorbij gaan aan de reden waarom Jezus zich heeft gegeven, waarom G'd Zijn Zoon stuurde naar deze aarde.
G'd zelf wilde zich verzoenen met de wereld omdat Hij van ons houdt. Die liefde legt Hij ook in ons hart, om van G'd te houden, van onszelf te houden en van onze naasten en dus ook onze vijanden.
Als G'd niet die prominente alles overheersende plaats krijgt in ons leven, dan zijn wij Hem niet waardig. Elke open plek waar wij aan vast houden in ons leven, daar geeft satan als vanouds en als vanzelf invulling aan. Als ons geloof niet werkt dan werkt satan wel door ons.
Onze christelijk wandel, is een wandel van groei op weg naar een leven die qua wil en intentie honderdprocent gericht is op G'd. Dat zal een overwinnend leven zijn die niet vrij is van fouten en gebreken, maar groeiend in de liefde en de eenheid van de Heer. Dezelfde eenheid die bestond tussen onze broer Jezus en Zijn en dus ook onze Hemelse Vader.
Ons leven, is dat gelijk aan Babel of is ons leven gelijk aan Jezus en Zijn gemeente? Hebben we de wereld achter ons gelaten en het vlees met zijn hartstochten gekruisigd of laten wij ons leiden in ons dagelijks leven en binnen de kerk door de "vleespotten" (afgoden) van Egypte?
"Ik ga de wereld straffen voor zijn slechtheid. Ik ga de mensen die zich niets van Mij aantrekken, vernietigen. Ik zal een einde maken aan de trots van die eigenwijze mensen. De machtige, wrede heersers zullen voor Mij moeten buigen."
Reacties
Een reactie posten