genesis 15: belofte aan abram
G'd doet aan Abram een belofte in een visioen. Hier spreekt G'd niet hardop tegen Abram maar in een visoen spreekt Hij hem aan met de volgende belofte/zegen: “Wees niet bevreesd, Abram, Ik ben voor u een schild, uw loon zeer groot”.
Abram vraagt G'd, hoe dan, wat zult U mij geven, ik ben kinderloos, en als dit zo blijft dan ga ik kinderloos heen en moet ik alles aan een vreemde nalaten.
G'd antwoord Abram, geen vreemde, niet zijnde familie lid zal alles van jou erven, niemand anders dan jij en jouw nageslacht zullen erfgenaam zijn van mijn beloften. Ik zal je zo talrijk maken als de sterren van de hemel, je zal een nageslacht krijgen, als het zand van de zee en die zullen je erfgenaam zijn.
Hier zien we een kind van G'd zoals G'd het graag ziet. “En hij geloofde in de Heere, en Die rekende hem dat tot gerechtigheid”. Abram gelooft en G'd rekent hem dat aan, wat zich vertaalt naar genade en zegen in overvloed.
G'd gaat verder in het onderwijzen van Abram t.a.v. de toekomst. Abram moet voor G'd een aantal offerdieren halen en deze offeren op het altaar. In het begin van de avond valt er een diepe slaap op Abram en G'd laat hem in de toekomst kijken, laat hem zien wat er met het volk gebeurd, die G'd verkozen heeft via Abram. Zijn nakomelingen, G'ds volk zullen in een vreemd land komen, daar zullen ze moeten dienen, oftewel slaven zijn voor dik vierhonderd jaar. Maar daar stopt het niet, G'd zegt dat Hij zal ingrijpen en recht zal spreken over de verdrukkers, Zijn volk zal uitleiden met veel bezittingen.
G'd is geen toekomstvoorspeller, G'd ziet in de toekomst en stuurt bij waar Zijn plan met ons, Zijn volk in gevaar komt.
Abram zou van dit alles niets meemaken en voor die tijd tot zijn vaderen zijn heengegaan.
G'd sluit op die dag een verbond met Abram, en zegt: “Aan uw nageslacht heb Ik dit land gegeven, van de rivier van Egypte af tot aan de grote rivier, de rivier de Eufraat”.
De verbond wordt bekrachtigd door het aannemen van het offer wat Abram voor G'd klaar heeft gemaakt op het altaar. G'd zelf gaat met een brandende fakkel tussen de stukken vlees door, accepteert daarmee het offer welke Abram op advies van G'd heeft klaargemaakt en bekrachtigd dit door het op die manier aan te nemen.
We kennen het verhaal nog van Kaïn en Abel en hoe G'd het offer van Abel wel accepteerde en van Kaïn afwees. Hier lijkt het nog overduidelijker dat G'd eens is met het offer, het verbond op een niet misverstane manier sluit en bekrachtigd.
Ik weet niet hoe dat bij jou zou overkomen, maar mij lijkt het best wel spooky overkomen als zoiets voor mijn neus zou gebeuren.
De levendige relatie die Abram met G'd had deed hem dat blijkbaar niet zo versteld staan. Als G'd de Allerhoogste is, als de G'd van Abram de Schepper is van hemel en aarde, dan hoeven we ons hierover absoluut niet te verbazen.
Maar het bijzondere van dit alles vind ik dit; en dat is het brengen van offers en dat accepteren van deze offers aangeeft dat er een relatie mogelijk is tussen G'd en de mensen, en dat die mogelijk wordt gemaakt en onderhouden door het geven van de juiste offers, offers naar de eis zoals David dat in Psalm 51 noemt. Abram doet wat G'd van hem vraagt. Hij gaat op weg, weg uit Ur der Chaldeeën, hij brengt offers naar de eis, zoals G'd het wil en zoals G'd het het liefst heeft, maar bovenal kenmerkt het geloof Abram in het bijzonder in deze relatie. Als G'd iets zegt tegen Abram, als G'd een belofte doet dan gelooft hij in de Heere en G'd rekent hem dat aan, tot gerechtigheid.
Geloven is het sleutelwoord tot een mooie liefdes relatie met G'd die ons tot gerechtigheid wordt gerekend. Geloven in G'ds oplossingen, in verlossing en overwinning over het kwaad door het offer van Jezus Zijn Zoon is de sleutel tot herstel van onze relatie met G'd, waardoor wij straks bij Hem kunnen wonen, en waardoor G'd straks bij ons wil en kan wonen op de nieuwe aarde.
El HaNe'eman - De Trouwe God
Abram vraagt G'd, hoe dan, wat zult U mij geven, ik ben kinderloos, en als dit zo blijft dan ga ik kinderloos heen en moet ik alles aan een vreemde nalaten.
G'd antwoord Abram, geen vreemde, niet zijnde familie lid zal alles van jou erven, niemand anders dan jij en jouw nageslacht zullen erfgenaam zijn van mijn beloften. Ik zal je zo talrijk maken als de sterren van de hemel, je zal een nageslacht krijgen, als het zand van de zee en die zullen je erfgenaam zijn.
Hier zien we een kind van G'd zoals G'd het graag ziet. “En hij geloofde in de Heere, en Die rekende hem dat tot gerechtigheid”. Abram gelooft en G'd rekent hem dat aan, wat zich vertaalt naar genade en zegen in overvloed.
G'd gaat verder in het onderwijzen van Abram t.a.v. de toekomst. Abram moet voor G'd een aantal offerdieren halen en deze offeren op het altaar. In het begin van de avond valt er een diepe slaap op Abram en G'd laat hem in de toekomst kijken, laat hem zien wat er met het volk gebeurd, die G'd verkozen heeft via Abram. Zijn nakomelingen, G'ds volk zullen in een vreemd land komen, daar zullen ze moeten dienen, oftewel slaven zijn voor dik vierhonderd jaar. Maar daar stopt het niet, G'd zegt dat Hij zal ingrijpen en recht zal spreken over de verdrukkers, Zijn volk zal uitleiden met veel bezittingen.
G'd is geen toekomstvoorspeller, G'd ziet in de toekomst en stuurt bij waar Zijn plan met ons, Zijn volk in gevaar komt.
Abram zou van dit alles niets meemaken en voor die tijd tot zijn vaderen zijn heengegaan.
G'd sluit op die dag een verbond met Abram, en zegt: “Aan uw nageslacht heb Ik dit land gegeven, van de rivier van Egypte af tot aan de grote rivier, de rivier de Eufraat”.
De verbond wordt bekrachtigd door het aannemen van het offer wat Abram voor G'd klaar heeft gemaakt op het altaar. G'd zelf gaat met een brandende fakkel tussen de stukken vlees door, accepteert daarmee het offer welke Abram op advies van G'd heeft klaargemaakt en bekrachtigd dit door het op die manier aan te nemen.
We kennen het verhaal nog van Kaïn en Abel en hoe G'd het offer van Abel wel accepteerde en van Kaïn afwees. Hier lijkt het nog overduidelijker dat G'd eens is met het offer, het verbond op een niet misverstane manier sluit en bekrachtigd.
Ik weet niet hoe dat bij jou zou overkomen, maar mij lijkt het best wel spooky overkomen als zoiets voor mijn neus zou gebeuren.
De levendige relatie die Abram met G'd had deed hem dat blijkbaar niet zo versteld staan. Als G'd de Allerhoogste is, als de G'd van Abram de Schepper is van hemel en aarde, dan hoeven we ons hierover absoluut niet te verbazen.
Maar het bijzondere van dit alles vind ik dit; en dat is het brengen van offers en dat accepteren van deze offers aangeeft dat er een relatie mogelijk is tussen G'd en de mensen, en dat die mogelijk wordt gemaakt en onderhouden door het geven van de juiste offers, offers naar de eis zoals David dat in Psalm 51 noemt. Abram doet wat G'd van hem vraagt. Hij gaat op weg, weg uit Ur der Chaldeeën, hij brengt offers naar de eis, zoals G'd het wil en zoals G'd het het liefst heeft, maar bovenal kenmerkt het geloof Abram in het bijzonder in deze relatie. Als G'd iets zegt tegen Abram, als G'd een belofte doet dan gelooft hij in de Heere en G'd rekent hem dat aan, tot gerechtigheid.
Geloven is het sleutelwoord tot een mooie liefdes relatie met G'd die ons tot gerechtigheid wordt gerekend. Geloven in G'ds oplossingen, in verlossing en overwinning over het kwaad door het offer van Jezus Zijn Zoon is de sleutel tot herstel van onze relatie met G'd, waardoor wij straks bij Hem kunnen wonen, en waardoor G'd straks bij ons wil en kan wonen op de nieuwe aarde.
El HaNe'eman - De Trouwe God
Reacties
Een reactie posten